Wat is een voorbijgaande ischemische aanval (TIA)?

Inhoudsopgave

1. Wat is een TIA?
2. symptomen
3. Oorzaken
4. Risicofactoren
5. Behandeling
6. Diagnose
7. het voorkomen

Een "mini-beroerte" of "transiënte ischemische aanval" (TIA) vindt plaats wanneer de bloedtoevoer naar de hersenen tijdelijk afneemt.

Verschillende gebeurtenissen of omstandigheden kunnen ervoor zorgen dat de hersenen zuurstof krijgen. Symptomen van een voorbijgaande ischemische aanval (TIA) zijn vergelijkbaar met die van een beroerte, maar ze duren niet zo lang.

Geschat wordt dat tot 500.000 mensen in de Verenigde Staten elk jaar een TIA ervaren.

Omdat de symptomen snel vervagen, zoeken de meeste patiënten geen medische hulp. Echter, tussen 10-15 procent van de TIA-patiënten heeft binnen 3 maanden een complete beroerte. Daarom is het belangrijk om de tekenen van een TIA te herkennen en medische hulp in te roepen.

Snelle evaluatie en behandeling van mensen die een mini-beroerte hebben gehad, hetzij in speciaal ontworpen TIA-klinieken of in de eerste hulpafdeling, kan het risico op een volgende beroerte aanzienlijk verminderen.

Snelle feiten over TIA

• Een kleine beroerte ontstaat wanneer bloed tijdelijk wordt afgesneden naar hersengebieden.
• Ongeveer 500.000 Amerikanen hebben elk een beroerte.
• Snelle zorg is essentieel om de medische implicaties van een beroerte te minimaliseren.
• Het doel van TIA-behandeling is om verdere voorvallen te voorkomen.
• Een van de meest voorkomende geneesmiddelen die worden gebruikt om TIA's te voorkomen, is warfarine, een antistollingsmiddel.

Wat is een TIA?

Het letterwoord FAST vertegenwoordigt de tekenen en symptomen van een beroerte.

Een voorbijgaande ischemische aanval (TIA) is als een beroerte omdat deze vergelijkbare symptomen veroorzaakt, maar deze duurt slechts een paar minuten en veroorzaakt geen permanente schade. Het wordt ook wel een ministoot genoemd.

Het gebeurt wanneer er onvoldoende zuurstof de hersenen bereikt. Dit komt vaak door een bloedstolsel dat nog een korte tijd blijft hangen.

Wanneer het stolsel uiteenvalt of verder gaat, nemen de symptomen af.

De American Stroke Association (ASA) dringt er bij mensen op aan om een ??TIA niet te negeren, omdat het een waarschuwing kan zijn voor een toekomstige, complete slag.

symptomen

Mensen met TIA ervaren verschillende symptomen, afhankelijk van welk deel van de hersenen wordt beïnvloed.

De tekens en symptomen van een TIA worden weergegeven door het acroniem FAST (gezicht, armen, spraak, tijd):

• Gezicht: Het gezicht kan aan één kant vallen, omdat sommige gelaatsspieren verlamd raken. Het oog of de mond van de persoon kan hangen en ze kunnen mogelijk niet goed glimlachen.
• Arms: Armzwakte of gevoelloosheid kan het voor het individu moeilijk maken om beide armen op te heffen of te houden.
• Toespraak: De spraak kan onduidelijk en vervormd zijn.
• Tijd: Als slechts een van deze symptomen aanwezig is, is het tijd om hulpdiensten te bellen.

In staat zijn om de tekenen en symptomen in FAST te identificeren, is vooral belangrijk als u met iemand in een risicogroep leeft, zoals een oudere volwassene of een persoon met hoge bloeddruk of diabetes. FAST is ook een herinnering dat hoe eerder medische behandeling wordt gezocht, hoe groter de kans op herstel.

Andere tekenen en symptomen van een TIA kunnen zijn:

• duizeligheid
• Moeilijk praten
• moeite om te begrijpen waar anderen het over hebben
• problemen met slikken
• erg slechte hoofdpijn
• verlamming, gevoelloosheid of zwakte aan de ene kant van het lichaam
• in ernstige gevallen bewustzijnsverlies

Als iemand een van deze tekenen en symptomen zelf ervaart of als iemand anders ze ervaart, moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen. TIA-symptomen zijn tijdelijk en zouden binnen 24 uur moeten verdwijnen. Ze kunnen 2-15 minuten duren.

Welke voorwaarden kunnen een TIA nabootsen?

Het herkennen van een TIA kan ingewikkeld zijn, vooral omdat andere aandoeningen vergelijkbare symptomen en lichamelijke effecten kunnen veroorzaken.

Deze omvatten:

• lage bloedsuikerspiegel
• migraine
• kleine aanvallen

De manier om deze andere condities uit te sluiten is dat een TIA vaak een groot deel van het lichaam beïnvloedt, zoals sensatie en beweging in een enkele ledemaat of visie. Dit komt door het effect van een TIA bij het blokkeren van een enkel bloedvat. Aandoeningen die een TIA nabootsen, veroorzaken over het algemeen lichamelijke neurologische symptomen, zoals tintelingen of flauwvallen.

Om te voorkomen dat TIA zich tot een complete slag ontwikkelt, is het van vitaal belang dat eventuele symptomen worden gecontroleerd die de aanwezigheid van een TIA kunnen suggereren.

Oorzaken

Een TIA gebeurt wanneer de toevoer van zuurstof naar de hersenen wordt verstoord.

Verstoring van de bloedtoevoer

Twee belangrijke bloedvaten, de halsslagaders genoemd, leveren bloed aan de hersenen. Deze slagaderen vertakken zich in veel kleinere bloedvaten. Een TIA kan optreden als een van de kleinere bloedvaten geblokkeerd raakt, waardoor dat deel van de hersenen zuurstofrijk bloed wordt beroofd.

atherosclerose

Atherosclerose zorgt ervoor dat de aderen smaller worden. Er ontwikkelen zich vettige afzettingen op de binnenbekleding van bloedvaten, waardoor ze gehard, verdikt en minder flexibel worden. Dit maakt het veel moeilijker voor het bloed om door het lichaam te stromen.

Bloedproppen

Een bloedstolsel kan de toevoer van zuurstofrijk bloed naar delen van de hersenen verstoren. Bloedstolsels worden meestal veroorzaakt door:

• Hartaandoeningen, zoals congestieve hartspierziekte of atriale fibrillatie.
• Bloedaandoeningen, waaronder leukemie (bloedcelkanker) en sikkelcelanemie.
• Infecties.

Een embolie is een bloedstolsel van het ene deel van het lichaam dat losraakt en zich verplaatst naar een van de slagaders die de hersenen bevoorraden. Een embolie kan een TIA veroorzaken.

Bloeding (inwendige bloedingen)

Een kleine hersenbloeding (kleine hoeveelheid bloedingen in de hersenen) kan een TIA veroorzaken; dit is echter zeldzaam.

Risicofactoren

Risicofactoren voor TIA zijn etnische afkomst, leeftijd en familiegeschiedenis.

Er zijn enkele risicofactoren voor TIA die kunnen worden gewijzigd en andere die dat niet kunnen.

Risicofactoren die niet kunnen worden gewijzigd:

• Familiegeschiedenis: Mensen met een naaste verwant die een beroerte of TIA heeft gehad.
• Leeftijd: Mensen ouder dan 55 hebben een hoger risico op het hebben van een TIA.
• Seks: Mannen lopen een iets groter risico.
• Etnische afkomst: Mensen met een zwarte Afrikaanse afkomst hebben een hoger risico.

Risicofactoren die kunnen worden gewijzigd:

• hypertensieof hoge bloeddruk.
• Hart-en vaatziekte: Mensen met hart- en vaatziekten lopen een groter risico op een TIA. Dit omvat een hartafwijking, hartfalen of aritmie (abnormaal hartritme).
• Carotis-slagaderziekte: Dit ontwikkelt zich wanneer bloedvaten in de nek die naar de hersenen leiden verstopt zijn.
• PAD (perifere vaatziekte): Wanneer bloedvaten die bloed naar de armen en benen dragen, verstopt raken.
• Roken: Mensen die roken, verhogen hun kans op het ontwikkelen van verschillende ziekten en aandoeningen, waaronder TIA en beroerte.
• Sedentaire levensstijl: Mensen die fysiek inactief zijn, hebben een significant hoger risico.
• diabetes: Mensen met diabetes hebben meer kans op atherosclerose (vernauwing van de bloedvaten door een opeenhoping van vetafzettingen).
• Slechte voeding: Personen die teveel vet en / of zout van slechte kwaliteit consumeren, hebben een hoger risico op beroerte en TIA.
• Bloedcholesterolwaarden: Als het cholesterolgehalte in het bloed hoog is, verhoogt dit het risico op TIA of een beroerte.
• Homocysteïne niveaus: Homocysteïne is een aminozuur dat door het lichaam wordt aangemaakt als een bijproduct van het eten van vlees. Verhoogde niveaus van homocysteïne in het bloed kunnen de bloedvaten dikker maken en littekens veroorzaken; ze zijn gevoeliger voor klompen.
• Lichaamsgewicht: Zwaarlijvige mensen hebben een significant hoger risico op een TIA of een beroerte.
• Alcohol: Mensen die regelmatig grote hoeveelheden alcohol drinken, lopen ook een groter risico.
• Illegale drugs: Sommige illegale drugs, zoals cocaïne, kunnen het risico op een beroerte of TIA verhogen als ze vaak genoeg worden ingenomen.

Behandeling

De behandeling zal afhangen van de oorzaak van de TIA. De arts kan medicijnen voorschrijven die het risico op een bloedstolsel verlagen of een operatie of een angioplastiek aanbevelen.

TIA-medicijnen

Het type voorgeschreven medicatie hangt af van de oorzaak van de TIA, hoe ernstig deze was en welk deel van de hersenen is aangetast.

Geneesmiddelen tegen bloedplaatjes: deze zorgen ervoor dat bloedplaatjes in het bloed minder snel aan elkaar plakken en een stolsel vormen dat de bloedstroom kan blokkeren. Anti-bloedplaatjes medicijnen omvatten:

Aspirine en dipyridamol: Sommige artsen kunnen Aggrenox voorschrijven, dat zowel aspirine als dipyridamol bevat. Sommige artsen kunnen ticlopidine (Ticlid) aanbevelen.

Bijwerkingen van aspirine kunnen zijn:

• indigestie
• misselijkheid
• oorsuizen
• irritatie van de maag en bloeden

Bijwerkingen van dipyridamol kunnen zijn:

• diarree
• duizeligheid
• hoofdpijn
• misselijkheid

clopidogrel: Als een persoon ernstige bijwerkingen heeft gehad door aspirine te nemen, een andere TIA heeft gehad ondanks aspirine of een arteriële aandoening heeft, kan de arts clopidogrel (Plavix) voorschrijven.

Bijwerkingen van clopidogrel kunnen zijn:

• buikpijn
• bloeden
• blauwe plekken
• diarree
• indigestie

anticoagulantia: Anti-stollingsmiddelen interfereren met vele andere medicijnen, andere medicijnen zonder recept en kruiden. Praat altijd met uw arts voordat u andere medicatie of kruiden inneemt wanneer u anticoagulantia gebruikt.

Anticoagulantia omvatten:

Warfarine (Coumadin) en heparine: Warfarine kan langdurig worden gebruikt, terwijl heparine kortdurend wordt gebruikt.

Bijwerkingen van warfarine: Het meest ernstige ongewenste neveneffect van warfarine is bloeding. Elke patiënt op warfarine die een van de volgende symptomen heeft, moet dit onmiddellijk aan de arts vertellen:

Andere bijwerkingen kunnen zijn:

• bloed in de urine
• bloed in de ontlasting (bloedvlekken of ontlasting zijn zwart)
• ernstige blauwe plekken
• neusbloedingen die langer dan 10 minuten aanhouden
• bloed in braaksel
• bloed ophoesten
• onverklaarde hoofdpijn
• bloeden uit de vagina
• zware of verhoogde bloeding tijdens de menstruatie

Medicijnen voor hypertensie: Verschillende medicijnen zijn beschikbaar om de bloeddruk te behandelen. Als een persoon echter ongeschikt en te zwaar is, kan de bloeddruk vaak worden verlaagd door gewicht te verliezen, te sporten, elke nacht ten minste 7 uur slaap van goede kwaliteit te krijgen en een goed uitgebalanceerd, gezond dieet te volgen.

Medicijnen voor cholesterol: Zoals bij hypertensie, kan het verliezen van gewicht, het volgen van een goed uitgebalanceerd dieet, regelmatige lichaamsbeweging en ten minste 7 uur per nacht slapen, helpen om het cholesterolniveau weer normaal te maken. Soms zijn medicijnen nodig en kan aan de persoon een statine worden voorgeschreven, waardoor de productie van cholesterol wordt verminderd.

Chirurgie

Een operatie die een halsslagader-endarteriëctomie wordt genoemd, omvat het verwijderen van een deel van de bekleding van de beschadigde halsslagader, evenals elke blokkade die zich heeft opgehoopt in de slagader.

Deze operatie is niet geschikt voor mensen wiens bloedvaten bijna volledig zijn geblokkeerd. Zelfs sommige mensen met een gedeeltelijke blokkering zijn mogelijk niet geschikt voor deze procedure vanwege het risico op een beroerte tijdens de operatie.

Diagnose

Een aantal tests kan nodig zijn om de neurologische oorzaken van de TIA volledig te begrijpen.

Iedereen met tekenen en symptomen van een TIA moet onmiddellijk medische hulp inroepen. Aangezien TIA's niet erg lang duren, is het mogelijk dat de symptomen verdwenen zijn op het moment dat de persoon zijn of haar arts te zien krijgt.

Als het enigszins mogelijk is, moet de persoon iemand meenemen die de gebeurtenis met hen heeft meegemaakt; zodat ze kunnen delen welke symptomen ze zagen.

De arts moet mogelijk een neurologisch onderzoek uitvoeren, ook als de symptomen verdwenen zijn. Dit omvat enkele eenvoudige tests om vaardigheden te controleren, zoals geheugen en coördinatie.

Tijdens het onderzoek zal de arts de persoon vragen stellen over symptomen, zoals:

• Hoe lang duurden ze?
• Hoe ze waren?
• Hoe de symptomen hen beïnvloedden?

De gegeven antwoorden helpen de arts om andere aandoeningen uit te sluiten die vergelijkbare symptomen kunnen hebben.

Als de arts denkt dat de persoon een TIA heeft, worden deze voor verdere tests doorverwezen naar een neuroloog. De specialist kan een aantal tests bestellen om de onderliggende factoren te identificeren die de TIA hebben veroorzaakt.

De tests omvatten:

• Bloedtesten: Tests zullen de bloeddruk, het cholesterolgehalte en het stollingsvermogen controleren.
• Elektrocardiogram (ECG): Dit registreert de elektrische activiteit en het ritme van het hart.
• echocardiogram: Dit is een echografie die de pompwerking van het hart van de persoon controleert.
• X-thorax: Dit helpt de arts om andere aandoeningen uit te sluiten.
• CT-scan: De scan creëert een 3D-afbeelding die aneurysmata, bloedingen of abnormale vaten in de hersenen kan tonen.
• MRI scan: Een MRI geeft een gedetailleerder beeld van de hersenen dan een CT-scan en helpt hersenbeschadiging te identificeren.
• ultrasound: Een staaf die over de halsslagaders in de nek zwaait, kan een beeld opleveren dat enige versmalling of stolling aangeeft.

het voorkomen

Roken is een belangrijke risicofactor voor beroertes.

De onderstaande maatregelen kunnen helpen het risico op een TIA, een beroerte of een terugkerende TIA te verminderen:

• Staken met roken vermindert het risico op beroerte, TIA en vele andere aandoeningen.
• Na een uitgebalanceerd dieet, met veel fruit en groenten, volle granen, vis, gevogelte en heel mager vlees. Het vermijden van alle junkfood en voedingsmiddelen met slechte vetten, zoals verzadigde en trans-vetten, kan ook nuttig zijn.
• Vermindering van de inname van zout (natrium). Personen die gevoelig zijn voor hoge bloeddruk moeten zout voedsel vermijden en geen zout aan het koken toevoegen.
• Gemiddeld vijf keer per week minimaal 30 minuten trainen. Mensen moeten echter contact opnemen met hun arts voordat ze met een trainingsprogramma beginnen.
• De hoeveelheid verbruikte alcohol verminderen. Ofwel helemaal geen alcohol drinken, of binnen de dagelijks aanbevolen limieten blijven.
• Door af te vallen en het lichaamsgewicht naar een normaal niveau te brengen, neemt het risico af.
• Het nemen van illegale drugs, zoals cocaïne, verhoogt significant het risico op beroerte en TIA.
• Diabetes beheersen door juiste medicatie en vasthouden aan behandelplannen vermindert het risico op beroerte en TIA aanzienlijk.
• Het krijgen van ten minste 7 uur van goede kwaliteit, continue slaap elke dag.