Dabigatran in verband met toegenomen risico op acute coronaire gebeurtenissen

Een studie gepubliceerd Online First in de Archives of Internal Medicine, een van de JAMA / Archives tijdschriften onthullen dat het anticoagulans dabigatran bij een groot aantal patiënten is gekoppeld aan een hoger risico op een hartaanval (myocardiaal infarct) of acuut coronair syndroom wanneer het wordt getest tegen sommige andere geneesmiddelen.
De conclusie van de studie is dat:

"Clinici moeten rekening houden met het potentieel van deze ernstige schadelijke cardiovasculaire effecten bij gebruik van dabigatran."

Achtergrondinformatie in het artikel geeft aan dat het Europees Geneesmiddelenbureau Dabigatran etexilaat heeft goedgekeurd voor de preventie van veneuze trombo-embolie (VTE) bij volwassenen die in 2008 een totale heup- of knievervanging ondergingen.
Twee jaar later, in 2010, keurde de Amerikaanse Food and Drug Administration het medicijn goed voor de preventie van beroerte en systemische embolie bij patiënten met niet-valvulaire atriale fibrillatie (AF). De oorspronkelijke studie toonde aan dat patiënten met atriale fibrillatie op dabigatran een klein verhoogd risico hadden op een hartinfarct (MI) in vergelijking met patiënten die warfarine kregen.
Tijdens hun onderzoek van medische literatuur voor gerandomiseerde gecontroleerde studies met dabigatran die rapporten over MI of acuut coronair syndroom (ACS) als secundaire uitkomsten bevatten, Ken Uchino, MD en Adrian V. Hernandez, MD, Ph.D., van de Cleveland Clinic in Ohio vonden zeven in aanmerking komende studies met in totaal 30.514 deelnemers voor hun meta-analyse.
De in aanmerking komende proeven bestonden uit twee onderzoeken naar een beroerte-profylaxe bij atriale fibrillatie, een studie bij acute veneuze trombo-embolie, terwijl er één in ACS was met drie onderzoeken of kortdurende profylaxe van diepe veneuze trombose bij gewrichtsvervanging. De controlegroepen in elk onderzoek omvatten patiënten die warfarine, enoxaparine of placebo kregen.
Zij stellen: "Dabigatran was significant geassocieerd met een hoger risico op MI of ACS dan met middelen die in de controlegroep werden gebruikt", eraan toevoegend dat terwijl 237 voorvallen bij 20 000 patiënten (1,9%) in de dabigatran-groep voorkwamen, de controlegroep 83 voorvallen bij 10.514 patiënten (0,79%).

De onderzoekers merkten op dat het risico op MI of ACS vergelijkbaar was bij het gebruik van herziene resultaten van een eerdere proef en na het uitsluiten van kortetermijnonderzoeken en erop wees dat ze verschillende meta-analytische methoden en associatiemaatregelen gebruikten en de resultaten consistent waren.
Zij schrijven:

"Hoewel de relatieve risicoverhoging 33 procent bedroeg, was de absolute risicoverhoging zeer klein, met 0,27%."

Ze geven aan dat hoewel dabigatran het risico op MI niet direct verhoogt, dit niet overeenkomt met de gunstige effecten die warfarine en aspirine hebben bij het voorkomen van MI. De onderzoekers wijzen erop dat zij geen kennis hebben van het farmacologische mechanisme dat ertoe kan leiden dat dabigatran het risico op MI of ACS verhoogt.
Ze concluderen:

"De algemene baten-risicoverhouding van dabigatran lijkt gunstig te zijn bij patiënten met AF vanwege een verminderde ischemische beroerte, maar het cardiovasculaire risico van dabigatran moet verder worden onderzocht, vooral als het wordt gebruikt in populaties met een hoog MI- of ACS."

Uitgenodigd commentaar: Dabigatran: hebben we voldoende gegevens?

Jeremy M. Jacobs, M.B.B.S., en Jochanan Stessman, M.D., van het Hadassah-Hebrew University Medical Center en Hebrew University-Hadassah Medical School in Jerusalem, Israel, schrijven in een begeleidend artikel:

"De robuuste bevinding dat dabigatran wordt geassocieerd met verhoogde MI-waarden is alarmerend en benadrukt de noodzaak van voortdurende kritische beoordeling van nieuwe geneesmiddelen na fase 3-onderzoeken. Uchino en Hernandez hebben onze aandacht gevestigd op de potentiële veiligheidskwestie met betrekking tot dabigatran en het risico op MI , extractie van gegevens uit het kleine aantal beschikbare RCT's (gerandomiseerde gecontroleerde studies) te midden van een overvloed aan recente literatuur.
Een veel breder onderwerp van misschien nog grotere zorg is het enthousiasme - bijna tot op het niveau van euforie - om het nieuwe te omarmen, dat moet worden ingeperkt door het oude aforisme: primum non nocere. Alleen een gebalanceerde weergave van alle hoogwaardige gegevens voor dabigatran kan een dergelijke beoordeling mogelijk maken om klinische beslissingen te begeleiden. "

Geschreven door Petra Rattue