Tonijnrapport lost probleem op dat niet bestaat

Een recent rapport van The Mercury Policy Project bevat een tiental oplossingen voor het vermeende probleem dat kinderen te veel tonijn eten.
Als diëtist reageerde ik hierop alsof ik had gelezen "kinderen eten te veel groenten en fruit" of "kinderen spelen te veel buiten".
Tonijn, net als andere oceaanvissen, is een voedingskrachtcentrale. Een enkele portie bevat magere eiwitten en omega-3 vetzuren, beide essentieel voor normale ontwikkeling, tot minder dan 150 calorieën. En als toegevoegde bonus is tonijn handig, overal verkrijgbaar en betaalbaar. Is er echt een trend in de richting van minuscule liefhebbers van tonijn en, zo ja, is dit aanleiding tot bezorgdheid of lofbetuigingen?
Het Mercury Policy Project-rapport is geen collegiaal getoetst onderzoek of een review van studies, dus de beweringen moeten nader worden bekeken.

Claim # 1:

"Ingeblikte tonijn is de grootste bron van methylkwik in het Amerikaanse dieet, draagt ??32 procent van het totaal bij en is een belangrijke bron van kwik voor kinderen."

Onder de loep: Om deze bewering zinvol te laten zijn, zou de hoeveelheid kwik in kinderdiëten zorgwekkend moeten zijn. Of op zijn minst in de buurt van betreffend. Of op zijn minst meetbaar. Uit de meest recente wetenschappelijke gegevens blijkt dat bij kinderen de "gemiddelde bloedkwikniveaus voor 2005-2008 niet werden gerapporteerd omdat het aandeel van de resultaten onder de detectiegrens te hoog was om een ??geldig resultaat te leveren." Dus, niet alleen is het niveau van kwik in de voeding van kinderen niet problematisch, het is ook niet detecteerbaar.

Claim # 2:

"Ingeblikte tonijn wordt geserveerd in veel schoollunchprogramma's."
Onder de loep: De lijst met voedsel van het Amerikaanse ministerie van landbouw die beschikbaar is voor scholen bevat meer dan 40 opties voor rundvlees, kip, varkensvlees en kalkoen, maar slechts twee soorten vis, meerval en Alaska-koolvis. Voedingsmiddelen op deze lijst zijn goed voor ongeveer 15-20 procent van het voedsel dat op school wordt geserveerd. Onder de rest van het aanbod, tonijn is niet een heel gebruikelijke optie, volgens de School Nutrition Association. Hun 2012 Back to School Trends Report vroeg naar de populairste lunch- en ontbijtkeuzes op scholen en tonijn stond niet op de lijst.

Dus wat is het hele Mercury Policy Project-rapport over teveel tonijn in schoollunches op basis van? De hoofdauteur, Ned Groth, werd geïnterviewd door Food Chemical News, die rapporteerde:

"Daarnaast zijn er enkele vragen te stellen over het rapport. Groth geeft toe dat zijn organisatie geen enquête heeft gehouden om te achterhalen hoe vaak tonijn wordt geserveerd op scholen, eraan toevoegend dat hij 'anekdotische' verwijzingen heeft naar de frequentie van tonijn die wordt geserveerd in lunches van een kleinzoon van een vriend in New Jersey. "

Claim # 3:

"Kinderen mogen geen witte tonijn eten."
Onder de loep: In wezen bevat alle zeevruchten sporen van kwik en heeft dit sinds het begin der tijden. Hoewel het rapport van het Mercury Policy Project 'Tonijnverrassing' wordt genoemd, werden de gemiddelde gevonden kwikniveaus verwacht. Stukjes lichte tonijn, lichte skipjacktonijn en witte tonijn bevatten alle gemiddelde kwikwaarden die ten minste 40 procent lager waren dan het bezorgdheidsniveau van het voedsel- en geneesmiddelenbestuur van 1,0 delen per miljoen; 0,125, 0,058 en 0,560 delen per miljoen, respectievelijk. Op basis van dit geïsoleerde onderdeel van tonijn alleen, is het veilig. Tonijn is echter meer dan een kwikvoertuig.
Er was weinig tot geen aandacht in het rapport voor de andere 999.999,44 of meer delen per miljoen van de vis - magere eiwitten, omega-3 vetzuren, selenium, enz. Van de drie soorten tonijn die worden bekeken, is witte tonijn de rijkste bron van omega -3S. Het strippen van het eetpatroon van kinderen betekent ook het verwijderen van die hersenspinnende, gezonde vetten.
Het komt neer op: Er is niets dat erop wijst dat kinderen te veel tonijn of vis eten, en in feite laat de wetenschap zien dat ze niet genoeg eten. Hoewel we weten dat het gemiddelde kwikniveau in de voeding van kinderen niet waarneembaar is, voldoet 90 procent van de kinderen niet aan de Academie voor Voeding en de Dieetleer suggereert inname voor op vis gebaseerde omega-3 vetzuren. Het Mercury Policy Project-rapport lost niet alleen een probleem op dat niet bestaat; door mensen weg te jagen van een relatief populaire soort vis, tonijn, kan dit rapport helaas bijdragen aan het echte risico, zeevruchten- en omega-3-deficiënte diëten.
Geschreven door Jennifer McGuire, MS., RD
Een geregistreerde diëtist bij het National Fisheries Institute.