ADHD-geneesmiddelen verhogen het hartrisico niet bij kinderen

Kinderen die Adderall, Ritalin en andere stimulerende middelen voor het centrale zenuwstelsel nemen, hebben geen hogere kans op het ontwikkelen van ernstige hartaandoeningen.
Deze bevinding, die het onderzoek uit 2011 bevestigt, kwam uit een studie aan de Universiteit van Florida en werd gepubliceerd in de British Medical Journal. De studie draagt ??bij aan een klinisch en beleidsdebat van behandelingsrisico's voor kinderen met ADHD (aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit) die al tien jaar aan de gang is.
"Dit is een vraag die al tien jaar aanhoudt", zegt Almut Winterstein, Ph.D., een farmaco-epidemioloog en professor in farmaceutische resultaten en beleid in het UF College of Pharmacy.
Stimulerende medicijnen zijn een van de meest voorkomende medicijnen die kinderen voorgeschreven krijgen, zei Winterstein.
Elk jaar hebben jongeren volgens de resultaten van Winterstein naar schatting één op 30.000 risico op het ervaren van een ernstig cardiaal incident. Ze ontdekte ook dat stimulerende medicijnen geen risico op kinderen met zich meebrachten.

Een hartgebeurtenis is meestal het gevolg van een onderliggende hartaandoening. Het omvat plotselinge hartdood, beroerte of een hartaanval.
Deze bevinding bevestigt eerder onderzoek waaruit bleek dat stimulerende middelen voor het centrale zenuwstelsel (CNS) die door kinderen en adolescenten worden ingenomen, geen ernstige hartaandoeningen veroorzaken.
Winterstein voerde in 2007 het eerste grote bevolkingsonderzoek uit naar het risico met betrekking tot het gebruik van CZS-stimulerende middelen bij kinderen en adolescenten in de leeftijd van 3 tot 20 jaar. Ze merkte 20% meer doktersbezoeken vanwege symptomen met betrekking tot het hart. De resultaten toonden aan dat er geen toename was van overlijden of ziekenhuisopname voor ernstige hartproblemen.
Gegevens van meer dan 55.000 kinderen met ADHD die werden behandeld tussen 1994 en 2004 werden waargenomen in die studie. Winterstein legde uit dat de populatie niet groot genoeg was om te beslissen of deze medicijnen te riskant waren.
De laatste proef analyseerde een grotere populatie uit de Verenigde Staten van 1,2 miljoen kinderen die in aanmerking kwamen voor Medicaid-programma's in 28 staten. Het volgde een relatief grote studie uit 2011 door William O. Cooper, M.D. en gepubliceerd in The New England Journal of Medicine gericht op privéverzekerde patiënten.
Winterstein verklaarde:

"We hebben de studie van Dr. Cooper aangevuld met Medicaid-patiënten die over het algemeen kwetsbaarder zijn en een groter risico lopen op ernstige bijwerkingen." Zo konden we patiënten met ernstige onderliggende hartaandoeningen die stimulerende middelen ontvingen, onderzoeken. "

Uit resultaten van het onderzoek bleek dat er zijn geen kortetermijneffecten van CZS-stimulantia. De resultaten beantwoorden echter geen vragen over langetermijneffecten.
Winterstein onthulde:

"Geen van de studies was in staat om te beantwoorden wat er op de lange termijn gebeurt. Het is een belangrijke kwestie die moet worden aangepakt, maar we zullen de vraag niet kunnen beantwoorden tot deze generatie van kinderen met ADHD, die in de jaren negentig stimulerende medicijnen gingen gebruiken, bereikt volwassenheid in hun 50s, 60s en 70s. "

De experts willen nu de effecten van het gebruik van continue stimulerende medicatie vaststellen voor een periode van meer dan 10 jaar. De resultaten van zelfs kleine verhogingen van bloeddruk en hartslag over een ononderbroken hoeveelheid tijd zijn onontgonnen, bovengenoemde Winterstein.
Toen mensen 10 jaar geleden voor het eerst het gebruik van stimulerende middelen bij kinderen begonnen te ondervragen, waren artsen voorzichtig. Nu is de praktijk toegenomen, wetende dat er een klein risico is op ernstige effecten.
Al deze zorgen met betrekking tot mogelijke cardiovasculaire risico's hebben er mogelijk toe geleid dat kinderen hun ADHD-behandeling niet hebben gekregen, zei Regina Bussing, M.D., een professor in de afdeling kinder- en jeugdpsychiatrie van het UF College of Medicine.
Het is het beste om aanbevolen evaluatiepraktijken voort te zetten voor kinderen, zei Bussing. Ouders moeten stoppen met medicatie en het kind naar de dokter brengen als er symptomen optreden, zoals pijn op de borst of kortademigheid. Dit onderzoek zou echter de zorgen van artsen en ouders over cardiovasculaire risico's moeten verminderen.
Winterstein concludeerde dat ouders nog steeds een arts moeten blijven raadplegen als zich symptomen ontwikkelen tijdens het gebruik van CZS-stimulerende middelen. Ze maakt zich nog steeds zorgen over het toenemende aantal kinderen dat deze medicatie gebruikt zonder de lange-termijnrisico's en voordelen te kennen.
Geschreven door Sarah Glynn