Gebruik en risico's van amfetamine

Inhoudsopgave

1. Medisch gebruik
2. Risico's
3. Als verdovend middel
4. Contra

Amfetamine is een krachtige stimulator van het centrale zenuwstelsel. Het wordt gebruikt om bepaalde medische aandoeningen te behandelen, maar het is ook zeer verslavend, met een geschiedenis van misbruik.

Stimulerende middelen zoals amfetamine (Adderall) en methylfenidaat (Ritalin en Concerta) worden gebruikt voor de behandeling van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Gebruikt onder recept kunnen stimulantia veilig en effectief zijn.

Amfetaminesulfaat, of snelheid, wordt ook gebruikt voor recreatieve en niet-medische doeleinden. Het kan leiden tot euforie en het onderdrukt de eetlust, wat kan leiden tot gewichtsverlies. Buiten de medische context gebruikt, kunnen stimulerende middelen ernstige bijwerkingen hebben.

In dit artikel zullen we kijken naar het medische gebruik van amfetamine, de bijwerkingen ervan en hoe het wordt misbruikt.

Snelle feiten over amfetamines

• Amfetaminen zijn stimulerende middelen voor het centrale zenuwstelsel (CZS).
• Ze worden gebruikt voor de behandeling van ADHD en narcolepsie.
• Nadelige effecten zijn rusteloosheid, acne en wazig zien.
• Zeldzamere bijwerkingen zijn toevallen, hartproblemen en psychose.
• Amfetamines worden gebruikt voor recreatieve doeleinden. Ze zijn verslavend.

Medisch gebruik

Amfetamines komen in verschillende vormen. Ze worden gebruikt voor de behandeling van ADHD en als een recreatieve drug.

Amfetamine activeert receptoren in de hersenen en verhoogt de activiteit van een aantal neurotransmitters, vooral norepinephrine en dopamine.

Dopamine wordt geassocieerd met plezier, beweging en aandacht.

Amfetamine is getest voor een breed scala aan aandoeningen. Nu wordt het voornamelijk gebruikt voor de behandeling van ADHD en, zelden, voor depressie. In het verleden is het gebruikt om narcolepsie te behandelen en om te helpen met gewichtsverlies, maar dit komt nu minder vaak voor.

Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit

ADHD wordt gekenmerkt door hyperactiviteit, prikkelbaarheid, instabiliteit van de stemming, aandachtsproblemen, gebrek aan organisatie en impulsief gedrag.

Het verschijnt vaak bij kinderen, maar het kan doorgaan tot in de volwassenheid.

Amfetaminen keren sommige van deze symptomen om en hebben aangetoond dat ze de hersenontwikkeling en zenuwgroei verbeteren bij kinderen met ADHD.

Langdurige behandeling met op amfetamine gebaseerde medicatie bij kinderen lijkt ongewenste veranderingen in hersenfunctie en -structuur te voorkomen.

Wetenschappers die een beoordeling van 20 onderzoeken uitvoeren, concludeerden dat stimulerende middelen waarschijnlijk nuttig zijn voor mensen met ADHD.

Ze ontdekten dat de hersenstructuren van mensen die genotmiddelen voor ADHD gebruikten, meer op de hersenstructuren van mensen zonder de aandoening lijken dan op die met ADHD die de medicijnen niet gebruikten.

Een recensie gepubliceerd in Cochrane in 2011 suggereerde dat volwassenen met ADHD baat zouden kunnen hebben bij kortetermijngebruik van amfetaminen, maar dat het onwaarschijnlijk was dat ze door de behandeling zouden blijven zitten vanwege bijwerkingen. Degenen die gemengde amfetaminezouten gebruiken, hadden echter meer kans om door te gaan met de behandeling.

narcolepsie

Een persoon met narcolepsie ervaart overmatige slaperigheid overdag en onweerstaanbare slaapperioden, "slaapaanvallen" genoemd.

In een persoon met deze aandoening kunnen sterke emoties een plotseling verlies van spierspanning veroorzaken, of kataplexie, waardoor een persoon ineenstort en mogelijk naar beneden valt. Het gaat ook om frequente en onverwachte slaapuren.

Amfetaminen en amfetaminederivaten zijn in het verleden gebruikt om narcolepsie te behandelen.

Vanwege zorgen over hun bijwerkingen worden amfetamines echter steeds vaker vervangen door modafinil, een medicijn dat waakzaamheid bevordert.

zwaarlijvigheid

Onder de naam Benzedrine werden amfetaminen voor het eerst gebruikt om obesitas te behandelen in de jaren 1930, vanwege hun eetlustonderdrukkende vermogens.

Angst voor de bijwerkingen van het medicijn en zijn potentieel voor verslaving en misbruik zorgden ervoor dat ze uit de gratie vielen voor dit doel. In de jaren vijftig zorgden meldingen van ondervoeding, psychose en depressies bij ontwenning ervoor dat artsen amfetamines voorschrijven voor het afvallen van het gewicht.

Op dit moment raden medische professionals het gebruik van amfetaminen en hun derivaten af ??om overgewicht te helpen verminderen.

In 2015 suggereerden onderzoekers echter na een kleine studie dat dexamphetamine een veilige en effectieve manier is om de motivatie van mensen voor veranderingen in levensstijl die kunnen leiden tot gewichtsverlies te stimuleren.

Ze stelden voor om het medicijn gedurende 6 maanden te gebruiken om mensen die niet op andere behandelingen hebben gereageerd, te helpen hun dieet te verbeteren en hun trainingsniveau te verhogen. Dit zou volgens hen kunnen bijdragen aan het in toom houden van obesitas en gerelateerde complicaties, zoals diabetes en hart- en vaatziekten.

Depressie

Vanaf de jaren 1930 werd amfetamine gebruikt voor de behandeling van affectieve stoornissen, obsessief-compulsieve stoornis (OCS) en schizofrenie.

Echter, in de jaren 1950 en 1960, te midden van groeiende bezorgdheid over de nadelige effecten, werd het vervangen door nieuw beschikbare antidepressiva.

In zeldzame gevallen worden naast standaard antidepressiva amfetamines gebruikt voor de behandeling van sommige vormen van depressie die niet op andere behandelingen reageren, vooral bij mensen die ook vermoeidheid en apathie ervaren.

In een onderzoek dat volgde op 65 patiënten die naast gewone medicatie amfetaminen slikten, vertoonde 38 "een significante verbetering, met name met betrekking tot energie, stemming en psychomotorische activiteit."

Volgens de auteurs waren de bijwerkingen minimaal en er was geen drugsverslaving te zien.

Risico's

Amfetamine kan veel bijwerkingen veroorzaken, van mild tot ernstig.

Fysieke bijwerkingen zijn onder meer:

• lage of hoge bloeddruk
• Het fenomeen van Raynaud, waarbij de bloedtoevoer naar de ledematen afneemt
• erectiestoornissen, en vooral frequente of aanhoudende erecties
• snelle hartslag
• buikpijn
• verlies van eetlust, misselijkheid en gewichtsverlies
• acne, huiduitslag, netelroos
• wazig zien
• droge mond
• tandenknarsen
• neusbloeding
• overmatig zweten
• verstopte neus
• verhoogde kans op aanvallen voor gevoelige personen
• tics
• snellere, diepere ademhalingen, vooral bij mensen met andere longaandoeningen
• moeite met plassen

Er kunnen ook psychologische effecten zijn.

Deze omvatten:

• verhoogde alertheid en focus
• bezorgdheid, angst, prikkelbaarheid en rusteloosheid
• stemmingswisselingen
• slapeloosheid
• veranderingen in libido
• grootsheid of een overdreven gevoel voor eigen belang
• obsessief gedrag

In zeldzame gevallen kan psychose optreden

Het is onwaarschijnlijk dat mensen die de voorgeschreven, therapeutische dosis volgen, ernstige bijwerkingen ervaren.

Er is gevreesd dat langdurig gebruik van amfetamines voor ADHD de hersenontwikkeling zou kunnen beïnvloeden, fysieke groei zou kunnen voorkomen en het risico op drugsmisbruik later in het leven zou kunnen vergroten. Dierstudies hebben echter gesuggereerd dat dit onwaarschijnlijk is.

Effecten op de groei van het kind

Er zijn aanwijzingen dat amfetamine voor de behandeling van ADHD de groei bij kinderen kan vertragen. Kleine effecten op het cardiovasculaire systeem, waaronder een stijging van de hartslag en bloeddruk, kunnen op de lange termijn gevolgen hebben.

Sommige studies tonen echter aan dat elke verlaging van de groeisnelheid kan worden ingehaald door een "groeivertraging" als het medicijn niet meer wordt ingenomen.

Meer studies zijn nodig om te bevestigen of amfetamines de groei beïnvloeden.

Als verdovend middel

Amfetamine wordt gebruikt als een recreatieve drug. Mensen nemen het om het libido te verhogen, waakzaamheid te verhogen, cognitieve controle te verbeteren, de sociabiliteit te vergroten en euforie te veroorzaken.

Het kan ook reactietijden versnellen, de spierkracht vergroten en vermoeidheid verminderen.

Ongewenste effecten van 'snelheid'

Wanneer amfetaminen worden gebruikt in hogere doses en via routes die niet door een arts zijn voorgeschreven, kunnen ze ernstige bijwerkingen hebben. Dopamine niveaus in de hersenen kunnen snel stijgen, en in grote mate.

Overmatig gebruik en herhaald misbruik kan leiden tot:

• psychose en wanen
• gevoelens van paranoia en vijandigheid
• cardiovasculaire problemen, inclusief beroerte
• vermindering van cognitieve vaardigheden
• afbraak van spiermassa en ondervoeding

Ontwenningsverschijnselen omvatten depressie en slaapstoornissen.

Mensen die een tablet pletten en injecteren, kunnen blokkades hebben in hun kleine bloedvaten, omdat sommige componenten niet kapot gaan.

Amfetaminevervangers

Andere straatdrugs die zijn gebaseerd op de structuur van amfetamine omvatten methamfetamine, cathinon, efedrine, MDMA (ecstasy) en 2,5-dimethoxy-4-methylamfetamine (DOM).

Deze geneesmiddelen kunnen een breed scala aan overlappende effecten hebben die grofweg in drie categorieën passen:

• psychoanaleptisch, of met een opwindend effect
• hallucinogeen, veroorzaakt visuele, auditieve of andere vormen van hallucinatie en perceptuele anomalieën
• empathogeen, toenemende gevoelens van 'eenheid', empathie en emotionele openheid

Deze medicijnen worden illegaal gemaakt en er is geen controle over de inhoud ervan. Om deze reden kan iemand gemakkelijk iets consumeren dat hij niet verwacht te consumeren. Dit kan gevaarlijk zijn en in sommige gevallen fataal.

Contra

Sommige reeds bestaande aandoeningen kunnen bepaalde geneesmiddelen onveilig maken.

Contra-indicaties voor amfetamines omvatten:

• gevoeligheid voor amfetamines of derivaten daarvan
• hart- en vaatziekten of arteriosclerose, een verdikking of verharding van slagaderwanden
• matige tot ernstige hypertensie of hoge bloeddruk
• een neiging om geagiteerd te worden
• een voorgeschiedenis van depressie, bipolaire stoornis, motorische of verbale tics of het syndroom van Gilles de la Tourette
• denken over of zelfmoord proberen
• glaucoma
• overactieve schildklier, bekend als hyperthyreoïdie
• gebruik van monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) in de afgelopen 2 weken, waaronder moclobemide en toloxaton

Kinderen en tieners met een hartprobleem lopen mogelijk het risico op een plotselinge dood als ze amfetamines gebruiken.

Mensen met een voorgeschiedenis van drugsmisbruik of -verslaving mogen geen amfetaminen gebruiken.

Iedereen die supplementen gebruikt, moet ervoor zorgen dat hun arts hiervan op de hoogte is, als ze amfetaminen kunnen krijgen. Het kruidensupplement, St. Janskruid en het voedingssupplement glutaminezuur (L-glutamine) kan interageren met amfetaminen.