Cognitie Defecten zo schadelijk als diabetes, hartfalen op lange termijn

Heeft cognitieve stoornissen een impact op de levensverwachting vergelijkbaar met chronische aandoeningen zoals diabetes of chronisch hartfalen? Een nieuw onderzoek van 13 jaar zegt ja en verklaart waarom in de nieuwe uitgave van Annals of Internal Medicine deze week.
Cognitieve stoornissen die zich ontwikkelen in de kindertijd of adolescentie kunnen het gevolg zijn van vele aandoeningen. Voorbeelden zijn onder meer bijwerkingen van kankertherapie, ondervoeding, vergiftiging door zware metalen, autisme (abnormale ontwikkeling van communicatie en sociale vaardigheden), metabole condities en systemische lupus erythematosus (aandoening waarbij het lichaam zijn eigen gezonde cellen en weefsels aanvalt).
Naarmate de leeftijd vordert, kunnen andere aandoeningen zoals beroerte, dementie, delier, hersentumoren, chronisch alcoholgebruik of -misbruik, middelenmisbruik, sommige vitaminetekorten en sommige chronische ziekten cognitieve stoornissen veroorzaken. Hoofdletsel en infectie van de hersenen of de bedekking van de hersenen en het ruggenmerg (hersenvliezen) kan op elke leeftijd cognitieve achteruitgang veroorzaken.
Voor deze langetermijnstudie heeft het team 3.957 patiënten gevolgd. Bij screening hadden 3.157 geen cognitieve stoornissen, 533 hadden een milde impairment en 267 hadden matige tot ernstige stoornissen.
Tijdens de follow-up was 57% van de patiënten zonder bijzondere waardevermindering overleden, vergeleken met 68% van de patiënten met een lichte beperking en met 79% van degenen met een matige tot ernstige beperking. De mediane overlevingstijd was 138 maanden voor patiënten zonder bijzondere waardevermindering, 106 maanden voor patiënten met een lichte beperking en 63 maanden voor patiënten met matige tot ernstige beperkingen.
De deelnemers aan de studie werden gescreend op cognitieve stoornissen met behulp van een vragenlijst met vragen van tien vragen. Op basis van het aantal fouten dat patiënten bij deze test hadden gemaakt, werden deze gecategoriseerd als zijnde geen, milde of matige tot ernstige cognitieve stoornissen. Het Regenstrief Medical Record System werd gebruikt om gegevens te verkrijgen over de medische toestand van de patiënt, de resultaten van laboratoriumtests en andere relevante informatie.
Regenstrief-onderzoeker Greg A. Sachs, MD, hoogleraar geneeskunde aan de Indiana University School of Medicine, waar hij de divisiehoofd van de algemene interne geneeskunde en geriatrie is, legt uit:

"Eerdere studies hebben cognitieve stoornissen geassocieerd met een verhoogd risico op overlijden, maar het grootste deel van dit werk richtte zich op patiënten met de ziekte van Alzheimer en personen in onderzoekscentra.De patiënten in onze studie geven een beter beeld van het grote publiek en vertonen geen indicaties voor ziekte of milde, matige of ernstige cognitieve stoornissen We ontdekten dat zelfs milde cognitieve stoornissen, zoals vastgesteld door een eenvoudige screeningtool in het kantoor van een huisarts, een sterke invloed hebben op hoe lang individuen overleven in dezelfde volgorde als andere chronische ziekten. "

Verminderde levensverwachting bij patiënten met cognitieve stoornissen moet worden meegewogen in medische beslissingen, zoals planning van zorg vooraf, screening van kanker en het voorschrijven van medicijnen, vooral bij patiënten met ernstige beperkingen.

Ongeveer 4 miljoen tot 5 miljoen mensen in de Verenigde Staten hebben dementie en het aantal getroffen personen is aanzienlijk hoger als personen met mildere vormen van cognitieve stoornissen worden opgenomen. De prevalentie van cognitieve stoornissen in alle stadia zal naar verwachting toenemen naarmate de bevolking ouder wordt.

Aangezien de omvang van het risico van milde en matige tot ernstige cognitieve stoornissen vergelijkbaar is met die van veel levensbeperkende ziekten, evenals het gemak van het identificeren van cognitieve stoornissen door het gebruik van een korte screeningstool, herkenning van cognitieve stoornissen in de primaire zorgpraktijken zou volgens onderzoekers een hogere prioriteit moeten krijgen.
Geschreven door Sy Kraft