nl.3b-international.com
Diabetesrisico verhoogd voor mannen die te veel krijgen, te weinig slaap
Het is bekend dat het krijgen van te veel of te weinig slaap negatieve gevolgen heeft voor de algehele gezondheid en het welzijn. Nu heeft een nieuwe studie een verband gelegd tussen slaap en gezondheid dat alleen op mannen lijkt te gelden: te veel of te weinig slaap kan het risico op diabetes verhogen.
Mannen die te veel of te weinig slapen, lopen een groter risico op diabetes.
Senior auteur Femke Rutters, Ph.D., van het VU Medisch Centrum in Amsterdam, en collega's rapporteren hun bevindingen in de Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.
Volgens de American Diabetes Association hebben ongeveer 29,1 miljoen mensen in de Verenigde Staten diabetes.
Type 2-diabetes is de meest voorkomende vorm van de aandoening, die ontstaat wanneer het lichaam insuline niet effectief kan gebruiken. Type 1-diabetes treedt op wanneer het lichaam geen insuline aanmaakt.
Insuline is een hormoon dat wordt geproduceerd door de bètacellen van de pancreas die glucose uit de bloedbaan transporteert naar de cellen van het lichaam, waar het wordt gebruikt voor energie. Als bètacellen niet genoeg insuline kunnen produceren of als het lichaam niet correct op het hormoon reageert, resulteert dit in hoge bloedglucosewaarden.
Obesitas en gebrek aan lichaamsbeweging zijn twee leefstijlfactoren waarvan bekend is dat ze het risico op diabetes verhogen. Voor deze laatste studie wilden Rutters en zijn collega's bepalen of de slaapduur ook een rol zou kunnen spelen bij de ontwikkeling van diabetes.
Slecht glucosemetabolisme voor mannen met beperkte of overmatige slaap
Het team analyseerde gegevens van 788 gezonde mannen en vrouwen van 30-60 jaar uit 19 Europese landen. Alle onderwerpen waren onderdeel van de Europese relatie tussen onderzoek naar insulinesensitiviteit en cardiovasculaire aandoeningen (EGIR-RISC).
De onderzoekers beoordeelden hoeveel uren slaapdeelnemers elke nacht kregen en hun fysieke activiteitsniveaus werden beoordeeld met behulp van een éénassige accelerometer - een bewegingssensor.
Het risico voor diabetes van proefpersonen werd bepaald met behulp van een hyperinsulinemisch-euglycemische klem, die meet hoe goed het lichaam insuline gebruikt.
In vergelijking met mannen die gemiddeld 7 uur per nacht sliepen - in overeenstemming met de huidige aanbevelingen - hadden mannen die minder of meer dan 7 uur per nacht sliepen een slechter glucosemetabolisme.
"Bij mannen ging slaap te veel of te weinig gepaard met minder gevoeligheid van de cellen in het lichaam voor insuline, waardoor de glucoseopname werd verminderd en daarmee het risico op diabetes in de toekomst toeneemt," legt Rutters uit.
Bovendien hadden mannen die minder of meer dan 7 uur per nacht sliepen hogere bloedsuikerspiegels dan degenen die gemiddeld 7 uur sliepen.
Het risico van diabetes voor vrouwen wordt mogelijk niet beïnvloed door slaap
Dergelijke associaties zijn bij vrouwen niet vastgesteld, rapporteren de onderzoekers.
In feite ontdekte het team dat de cellen van vrouwen die minder of meer dan 7 uur per nacht sliepen, meer geneigd waren te reageren op insuline en dat hun bètacellen beter functioneerden, wat suggereert dat een gebrek aan slaap het risico van diabetes voor vrouwen niet verhoogt.
Toch zeggen de onderzoekers dat hun bevindingen het belang benadrukken van een goede nachtrust, vooral voor mannen.
"Zelfs als je gezond bent, kan slapen te veel of te weinig schadelijk effect hebben op je gezondheid." Dit onderzoek laat zien hoe belangrijk slaap is voor een belangrijk aspect van de gezondheid: glucosemetabolisme. "
Femke Rutters, Ph.D.
Ontdek hoe diabetes het risico op overlijden door een hartaanval kan vergroten.
Beperkt bewijs ter ondersteuning van medicatie voor adolescenten met autisme
Ontoereikend bewijs is gemeld als de oorzaak die in tegenspraak is met het gebruik van medische interventies bij adolescenten en jonge volwassenen met autisme. Volgens een recente analyse van onderzoekers van de Vanderbuilt University en hun bevindingen gepubliceerd in Kindergeneeskunde, hoewel adolescenten met autisme medicijnen worden voorgeschreven, is er weinig of geen bewijs dat aantoont of deze medicijnen nuttig zijn.
Een licht controversieel en ironisch probleem treft de Lancet vandaag, met onderzoek dat aantoont dat patiënten die longtransplantaties ontvangen van rokers die zijn gestorven, in het algemeen beter presteren dan diegenen die wachten op longendonaties van niet-rokers. Hoofdauteur professor Robert Bonser, van het Queen Elizabeth Hospital, Birmingham en University of Birmingham, VK bevestigden de aankondiging: "Onze gegevens tonen aan dat patiënten die wachten op longtransplantatie in het VK waarschijnlijk langer zullen overleven als ze bereid zijn longen te accepteren van elke geschikte donor, ongeacht de geschiedenis van het roken ... donoren met een positieve rookgeschiedenis leveren bijna 40% van de beschikbare longen voor transplantatie.
