Artsen vertellen patiënten vaak niet over alle risico's van behandelingsopties

Volgens een recensie gepubliceerd in de week PLoS Medicine, artsen in Australië onthullen vaak niet alle mogelijke risico's met betrekking tot behandeling en procedures aan patiënten.
Hoewel van artsen wordt verwacht dat ze informatie delen met patiënten die van invloed kunnen zijn op behandelbeslissingen, inclusief risico's op nadelige resultaten, vond David Studdert van de universiteit van Melbourne dat artsen vaak onzeker zijn over de klinische risico's die ze voorafgaand aan de behandeling met hun patiënten zouden moeten bespreken.
Voor de studie analyseerde het team 481 wanpraktijken en klachten van patiënten uit Australië met aantijgingen van tekortkomingen bij het verkrijgen van geïnformeerde toestemming.
Van de 481 gevallen betrof 9% aangevochten rechten, wat betekende dat er meningsverschillen waren over de vraag of een bepaald risico voorafgaand aan de behandeling had moeten worden besproken. Volgens de onderzoekers was het merendeel van deze betwiste gevallen gerelateerd aan 5 specifieke resultaten die de kwaliteit van leven van patiënten beïnvloedden, zoals chronische pijn en die extra chirurgie vereisten. Bovendien ging twee derde van deze gevallen gepaard met chirurgische ingrepen.
Het team ontdekte dat de meest voorkomende redenen die artsen gaven om patiënten niet te informeren over bepaalde risico's voorafgaand aan de behandeling, waren omdat ze dachten dat het specifieke risico werd gedekt door een meer algemeen risico dat werd besproken of dat de risico's te zeldzaam waren om discussie te rechtvaardigen.
Van de bestudeerde gevallen, ontdekte het team dat 9 op de 10 argumenten betrof over wie wat zei en wanneer.
De onderzoekers legden uit:

"Het documenteren van toestemmingsdiscussies in de aanloop naar chirurgische procedures is bijzonder belangrijk, omdat de meeste claims en klachten over geïnformeerde toestemming feitelijke meningsverschillen over de openbaarmaking van operationele risico's met zich meebrengen. Onze bevindingen suggereren dat artsen systematisch de premiepatiënten kunnen onderschatten om bepaalde risico's in te schatten. voortgang van de behandeling. "

Ze concluderen: "Verbeterd inzicht in deze situaties helpt om hiaten te belichten tussen wat patiënten willen horen en wat artsen waarnemen van patiënten willen horen of horen willen.Het kan ook nuttige informatie zijn voor artsen die graag medische rechtszaken willen vermijden."
Geschreven door Grace Rattue