Drugstekort gekoppeld aan kanker Relapse

Een tekort aan medicijnen lijkt een hogere mate van terugval te veroorzaken bij kinderen, tieners en jonge volwassenen met Hodgkin-lymfoom, aldus onderzoekers van het St. Jude Children's Research Hospital deze week. De wetenschappers zeggen dat dit het eerste voorbeeld is van de tragische gevolgen van het huidige drugstekort. Ze benadrukten dat de bescherming van de toegang van patiënten tot een levensreddende behandeling altijd de eerste prioriteit moet zijn in elk gezondheidszorgsysteem.
Kinderen, adolescenten en jonge volwassenen met Hodgkin-lymfoom vertoonden in een nationale klinische studie een geschatte twee jaar durende kankervrije overlevingskans die daalde van 88 tot 75 procent vanwege een tekort aan geneesmiddelen.
De studie begon vóór een tekort aan gemelde medicijnen, maar de verandering begon in 2009 na een tekort aan mechlorethamine. Het medicijn mechlorethamine werd vervangen door cyclofosfamide voor de behandeling van patiënten met Hodgkin-lymfoom in het midden of hoog risico.
Er zijn geen studiepatiënten overleden, maar degenen die een recidief kregen, hadden een meer rigoureuze therapie die later verband hield met hogere risico's op onvruchtbaarheid en andere gezondheidskwesties.
De resultaten van het vergelijken van deze twee groepen twee jaar na hun diagnose van kanker worden gepubliceerd in de New England Journal of Medicine. De uitkomsten demonstreren het eerste beschikbare bewijs van een tekort aan medicijnen dat bij specifieke patiënten tot nadelen leidde.

Geschiedenis van drugstekorten

Onlangs hebben veel zorgverleners en patiënten hun medische behandelingen aangetast door tekorten aan medicijnen, zoals mechloorethamine en andere injecteerbare geneesmiddelen. Beschikbaar sinds de jaren 1960 voor de behandeling van kanker, werd mechlorethamine net weer verkrijgbaar.
Cyclofosfamide is een veilig en effectief alternatief voor mechlorethamine, dat al tientallen jaren wordt gebruikt voor de behandeling van kinderen en volwassenen met het lymfoom van Hodgkin.
Monika Metzger, M.D., geassocieerd lid van de St. Jude Afdeling Oncologie en de hoofdonderzoeker van het onderzoek, zei:

"Dit is een verwoestend voorbeeld van de manier waarop tekorten aan medicijnen van invloed zijn op patiënten en waarom deze tekorten moeten worden voorkomen." Onze resultaten tonen aan dat er voor veel geneesmiddelen voor chemotherapie geen adequate vervangende medicijnen beschikbaar zijn. "

Eerdere tekorten zijn meestal opgelost met behulp van substituties. Deze studie heeft een reëel gezicht gegeven aan het probleem van het tekort aan medicijnen, wat aantoont dat het echt is. Er zijn feitelijke therapieën die niet kunnen worden gegeven omdat drugs gewoon niet beschikbaar zijn.
Michael Link, M.D., de senior auteur en hoogleraar pediatrie in hematologie-oncologie bij Stanford, evenals een lid van de pediatrische hematologie-oncologische dienst van het Packard Children's Hospital, legt uit:

"Ondanks de heldhaftige inspanningen van het drugstekort van de Food and Drug Administration om het tekort aan een aantal medisch noodzakelijke medicijnen op te lossen, is het duidelijk dat patiënten nog steeds lijden aan het niet beschikbaar zijn van levensreddende medicijnen. probleem is nodig. "

Resultaten van geneesmiddelenvervangingen

Hodgkin-lymfoom is kanker die het lymfesysteem aantast en ongeveer zes procent van de vormen van kinderkanker vormt. Ongeveer 90 procent van de patiënten in de Verenigde Staten met deze kanker zullen overlevenden op de lange termijn worden.
In 2002 werkten de vijf instellingen die aan dit onderzoek hebben samengewerkt als het Pediatric Hodgkin Consortium en aanvaardden zij een behandelingskuur met zeven medicijnen voor chemotherapie, waaronder mechlorethamine, om kinderen met een hoog risico te behandelen. De onderzoekers wilden onvruchtbaarheid en andere problemen voorkomen en een hoge genezingsgraad behouden.
In 2006 is een begeleidend onderzoek gestart voor patiënten met een middelzware ziekte. De risicogroepen worden bepaald door hoe ver de kanker zich heeft verspreid, de locatie en het aantal lymfeklieren, evenals de ervaring van negatieve symptomen zoals nachtelijk zweten, koorts en gewichtsverlies.
Patiënten ondergingen 12 weken van de zeven-medicamenteuze chemotherapie behandelingskuur. Ze kregen ook radiotherapie met hun dosis gegeven in overeenstemming met hun respons op chemotherapie. Zodra mechlorethamine niet langer beschikbaar was, werd de substitutie cyclofosfamide op zijn plaats toegestaan.

Resultaten voor kankerpatiënten worden berekend in termen van kankervrije overleving, ook bekend als het aantal jaren dat patiënten ziektevrij leven. Toen onderzoekers naar de invloed van de substitutie keken, zagen ze dat de geschatte ziektevrije overleving 88 procent was voor de 181 patiënten bij wie de behandeling mechlorethamine omvatte.
Voor de 40 patiënten die cyclofosfamide kregen, was de frequentie 75 procent. De variatie was voor onderzoekers aanleiding om te stoppen met het inschrijven van nieuwe patiënten in de trials.
Over het geheel genomen hadden patiënten met het cyclofosfamide minder negatieve symptomen en waren ze eerder geneigd om een ??intermediair risico te hebben in plaats van een hoog-risico Hodgkin-lymfoom. De auteurs merken op dat er geen geldige verklaring bestaat voor het significante verschil in event-free overleving naast de drugssubstitutie.
De patiënten in de studie waren tussen de leeftijd van 3 en 21, met de helft die jonger zijn dan 14 jaar. Teruggevallen patiënten ondergingen een aanvullende therapie. Extra behandeling omvatte uitgebreide chemotherapie en een stamceltransplantatie met behulp van de eigen bloedcreërende stamcellen van de patiënt.
De onderzoekers zeiden dat het te vroeg is om te bepalen of deze patiënten dezelfde overlevingspercentages op lange termijn zullen ervaren als degenen die hun kanker niet hebben teruggekregen.
Geschreven door Kelly Fitzgerald