Hepatocellulair carcinoom, potentiële risicofactoren Studies in European Cohort Study

Volgens een cohortonderzoek dat op 21 oktober online is gepubliceerd in de Journal of the National Cancer Instituterisicofactoren voor hepatocellulair carcinoom (HCC), zoals obesitas, roken, hoge alcoholconsumptie en chronische hepatitis B- en C-infectie, dragen bij tot een groot percentage van de ziekte in Europa.
Hoewel het al enkele decennia bekend is dat er een verband is tussen leverkanker en hepatitis B en C, zijn alcoholgebruik, roken en obesitas gemeenschappelijke risicofactoren, en hoewel ze een lager relatief risico vertegenwoordigen, dragen ze ook bij aan ontwikkeling van HCC. Onderzoekers ontdekten dat er in Europa veel meer mensen waren met HCC die rookten dan mensen die besmet waren met hepatitis. Eerder onderzoek heeft de bijdrage van elke individuele risicofactor niet geëvalueerd.
Om te weten te komen hoe elk van deze risicofactoren heeft bijgedragen aan leverkanker, gebruikten Dimitrios Trichopoulos, Ph.D., van de Harvard School of Public Health en zijn team gegevens uit de European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC) -studie , dat is gemaakt om de rol van biologische, voedings-, leefmilieu- en leefstijlfactoren in de etiologie van kanker en andere ziekten in verschillende landen in Europa te bestuderen. De onderzoekers vergeleken 115 individuen met HCC tot 229 controlepersonen.
In het cohort ontdekten ze dat 47,6% van de HCC-gevallen verband hield met roken, 20,9% was gekoppeld aan hepatitis C, 13,2% met hepatitis B, 16,4% met obesitas en 10,2% met zwaar alcoholgebruik.
De onderzoekers verklaren:

"We hebben aangetoond dat hepatocellulair carcinoom, een van de meest dodelijke humane kankers, grotendeels ontvankelijk is voor primaire preventie met bestaande kennis en technologie. Hoewel chronische infectie met HBV en / of HCV de sterkste risicofactor was voor hepatocellulair carcinoom, was het roken van tabak verantwoordelijk voor meer gevallen van hepatocellulair carcinoom dan een of beide van deze virussen in de populatie. "

Associated Report

In een bijbehorend rapport zeggen Morris Sherman, M.D. en Josep M. Llovet, M.D. van de Mount Sinai School of Medicine dat de resultaten van dit onderzoek consistent zijn met de resultaten van andere epidemiologische onderzoeken, hoewel de cijfers in de juiste context moeten worden geplaatst.
Ze waarschuwen in het bijzonder dat roken niet als een risicofactor voor HCC van groot belang is vanwege de grote meerderheid van de mensen die tijdens het onderzoek hebben gerookt, waardoor het bijbehorende risico aanzienlijk hoger was dan anders het geval zou kunnen zijn.
Ze benadrukken dat tot op heden geen enkel onderzoek de overtuiging ondersteunt dat roken een op zichzelf staande risicofactor voor de ziekte is. Hoewel, de gegevens over roken belangrijk zijn.
Ze verklaren:

"We zouden onze patiënten moeten counselen die andere risicofactoren hebben voor het stoppen met roken van hepatocellulair carcinoom. Natuurlijk zijn er nog vele andere gezondheidsredenen om te stoppen met roken.

Een aanvullend onderzoek naar HCC in dit nummer van het Journal bevestigt het verband tussen hepatitis B en leverkanker bij een bevolkingscohort in Groenland. Ze ontdekten echter dat degenen die in Groenland zijn gestudeerd een relatief lage prevalentie van leverkanker hebben in vergelijking met individuen in andere delen van de wereld. Dit geeft aan dat er een meer goedaardig beloop van hepatitis-B-infectie heerst in Groenland, wat resulteert in een lager aantal leverkanker.
Marlene M. Børresen, MD, Ph.D., van de afdeling Epidemiologieonderzoek aan het Statens Serum Institut in Kopenhagen, en haar team, keken naar 8879 individuen uit Groenland die deelnamen aan een op de bevolking gebaseerd serumonderzoek in 1987 en 1998, die werden gevolgd tot 2010. De onderzoekers controleerden alle deelnemers op de hepatitis-B-status en ontdekten dat de hoeveelheid leverkanker veel hoger was voor degenen die HBV-positief testten vergeleken met degenen die negatief testten. Daarnaast ontdekten ze ook dat de prevalentie van HCC in Groenland aanzienlijk lager was in vergelijking met andere gebieden in de wereld die een vergelijkbare hoge prevalentie van hepatitis B hadden.
Ze leggen uit dat deze ontdekking aan veel factoren kan worden toegeschreven: bijvoorbeeld dat de infectie over het algemeen wordt overgedragen tijdens de adolescentie en de volwassenheid, terwijl degenen die tijdens de kinderjaren zijn geïnfecteerd een hoger risico hebben om leverkanker te ontwikkelen; en dat de HBV-stammen die gekoppeld zijn aan een verhoogd risico op HCC in Groenland minder vaak voorkomen dan op andere plaatsen. Daarnaast vonden ze dat een laag alcoholgebruik en lage rookpercentages ook kunnen bijdragen aan de lagere HCC-waarden, evenals de relatief jonge leeftijd van de onderzochte deelnemers in het cohort (gemiddelde leeftijd bij werving was 33,4 jaar, met follow-up in het midden van de jaren vijftig.)
In een bijbehorend artikel zijn Morris Sherman, MD en Josep M. Llovet, MD, van de Mount Sinai School of Medicine het eens met de onderzoekers dat genotypeverschillen gedeeltelijk verantwoordelijk kunnen zijn voor de lagere prevalentie van leverkanker bij mensen met hepatitis B. voor Sherman en Llovet, in Groenland, zijn de D- en B6-genotypes van hepatitis B het meest voorkomend en dat "de incidentie van hepatocellulair carcinoom bij mensen die zijn geïnfecteerd met genotype B6 niet is gedocumenteerd." Ze voegen eraan toe dat virale lading en infectie door mutaties van hepatitis B ook risicofactoren zijn voor leverkanker die in dit onderzoek niet is onderzocht.
Geschreven door Grace Rattue