Ziekenhuisgeluid Bedervende slaap voor patiënten

Iedereen die ziek is, kan de vreugde van een goede nachtrust waarderen, maar in een grote instelling als een ziekenhuis zijn er voorzieningen nodig om het establishment te besturen dat de vrede van een patiënt kan verstoren. Dit geldt des te meer voor allerlei elektronische apparatuur, mobiele telefoons, alarmen, intercoms en dergelijke die geluiden produceren om de doden wakker te maken. De associatie tussen ruisverstoring en slaappatronen was echter niet in detail bestudeerd.
Een rapport gepubliceerd in Annalen van interne geneeskunde gaat een eind met het oplossen van de problemen met Orfeu Buxton, een neurowetenschapper in Brigham and Women's Hospital en de Harvard Medical School in Boston, en zijn team die het probleem diepgaand onderzoekt. Buxton zegt het treffend: "Het is zenuwslopend genoeg om een ??patiënt in het ziekenhuis te worden en er is veel lawaai 's nachts."
Patiënten zijn het erover eens: een van hun belangrijkste klachten in een recent ziekenhuisonderzoek is nachtelijke geluidsoverlast, maar er zijn uiteraard praktische overwegingen bij betrokken en zoals Jeremy Ackerman van Emory University School of Medicine in Atlanta, een lid van het internationale Acoustics Research Team van de gezondheidszorg, het noemt :

"We hoeven niet noodzakelijkerwijs alleen maar (het ziekenhuis) stiller te maken ... We moeten bijzonder voorzichtig zijn om te vermijden dat we in systemen en in de architectuur zeer storende geluiden ontwerpen ... we hebben een algemeen gevoel dat luide geluiden, onderbrekende geluiden allemaal een omgeving creëren dat zal genezing waarschijnlijk vertragen. "

Onderzoek heeft aangetoond dat achtergrondgeluid in een ziekenhuis ongeveer 80 dB kan oplopen tot ongeveer net zo hard als een kettingzaag. Uiteraard zou dat soort racket de meeste mensen wakker maken, maar om veranderingen aan te brengen was een meer gedetailleerde evaluatie nodig. Met dit in gedachten nam het team van Buxton 12 gezonde proefpersonen en speelde ze geluiden terwijl ze sliepen. De opnames waren hoofdzakelijk afkomstig van ziekenhuizen en omvatten dingen zoals IV-pompalarmen, mensen die praten, een vliegtuig dat boven hen vliegt en een waskar die door de hal rolt. Met behulp van Encephalographic-onderzoeken van de patiënten en met behulp van vastgestelde slaapcriteria werden de proefpersonen getest tijdens REM-slaap en REM-fase 2 en 3.
In totaal vonden ze dat alarmen en stemmen de ergste overtreders waren, wat logisch is, omdat alarmen zijn ontworpen om aandacht te trekken en het belang van wat er gezegd wordt, de neiging heeft om iemands aandacht meer te trekken dan het gezoem van een AC-eenheid of een deursluiting . De hersenen kunnen dat soort geluiden filteren als onbelangrijk.
De geluiden werden een voor een afgespeeld, totdat ze 70 dB bereikten ongeveer net zo hard als iemand schreeuwde, of totdat de persoon wakker werd. Een IV-alarm bijvoorbeeld, maakte de meeste proefpersonen wakker zo stil als 40dB, en praten zelfs zo stil als een gefluister wekte de helft van de deelnemers, tijdens diepe slaap en driekwart van hen tijdens een lichte slaap.
Omgevingsgeluiden, zoals een spoeltoilet, verkeerslawaai en een vliegtuig of helikopter die bovenvliegen, hadden veel minder kans op verstoring. Tot op zekere hoogte heeft het moderne stadsleven de meeste mensen geïmmuniseerd voor dit soort achtergrondgeluiden, tenzij ze in een extreem landelijke omgeving wonen.
Geluiden tijdens niet-REM fase 3 slaap, de diepere slaap, veroorzaakten minder opwinding dan geluiden in niet-REM fase 2. Desondanks ontdekten onderzoekers nogal onverwacht dat de kans op opwinding voor geluiden gepresenteerd in REM-slaap minder varieerde per klanktype dan indien gepresenteerd in niet-REM-slaap.
Onderzoekers vonden ook een lichte toename van de hartslag wanneer een proefpersoon werd gestoord en terwijl alle patiënten in de studie gezonde, zieke en oudere patiënten waren, zouden ze over het algemeen meer gestoord zijn door de geluiden dan minder. Dr. Jeffrey Ellenbogen, hoofd slaapgeneeskunde van het Massachusetts General Hospital, die mede-leiding gaf aan de studie, bevestigde zijn tevredenheid over de resultaten en merkte op dat [Het resultaat] "ons vertrouwen geeft dat dit een echte fysiologische reactie is (op ziekenhuisgeluiden) in een negatieve manier. "
Er zijn veel dingen die ziekenhuizen kunnen doen om ruis te minimaliseren, te beginnen met het eenvoudig sluiten van de deur van een patiënt, het uitschakelen van onnodige apparatuur en het houden van telefoongesprekken en praten in gangen dichtbij patiëntenkamers, tot een minimum. Er zijn ook ontwerpwijzigingen voor nieuwe en gerenoveerde gebouwen die rekening kunnen houden met de vrede van de patiënt over de praktische functionaliteiten van de instelling. Uiteraard is het uiteindelijke doel van een ziekenhuis om mensen te genezen, en het hebben van een vredige, niet-stressvolle omgeving zou daar een rol in moeten spelen.
Geschreven door Rupert Shepherd