Link gevonden tussen ziekenhuis-verworden bloedarmoede en bloedverlies bij patiënten met hartaanvallen

Bloedverlies door toegenomen gebruik van flebotomie (bloed afgenomen voor diagnostische testen), bij patiënten met een acuut hartinfarct (hartaanval), lijkt onafhankelijk te zijn gekoppeld aan de ontwikkeling van in het ziekenhuis opgelopen bloedarmoede (HAA) volgens een onderzoek dat voor het eerst online werd gepubliceerd door Archives of Internal Medicine, een van de JAMA / Archives tijdschriften, maakt deel uit van de serie "Less Is More" van het tijdschrift.
Patiënten met AMI hebben een hoger risico op mortaliteit en een slechtere gezondheidstoestand als ze bloedarmoede hebben (laag aantal rode bloedcellen of een laag hemoglobinegehalte), ongeacht of hun toestand chronisch was (aanwezig bij ziekenhuisopname) of ziekenhuisopname, volgens achtergrondonderzoek in de studie. Als er strategieën worden geïmplementeerd om het bloedverlies bij hoogrisicopatiënten te verminderen, kan HAA worden voorkomen.
Bloedverlies door diagnostische flebotomie is een van de factoren die kunnen worden gekoppeld aan HAA, dat in andere patiëntenpopulaties is gekoppeld met dalingen in het ziekenhuis op het hemoglobinegehalte en de noodzaak van bloedtransfusie. De onderzoekers schreven

"Bloedverlies door aderlaten kan een bruikbaar doelwit zijn voor interventie."

Gegevens werden geanalyseerd uit de Health Facts-database van Cerner Corp., door Adam C. Salisbury, M.D., M.Sc., uit Saint Luke's Mid America Heart and Vascular Institute, Kansas City, Mo., en collega's. Van januari 2000 tot december 2008 bevatten de records 17.676 patiënten die waren opgenomen met AMI en geen anemie van 57 ziekenhuizen. De onderzoekers identificeerden alle aderlatingsgebeurtenissen in patiëntendossiers om bloedverlies te meten.
Op basis van de laboratoriumtests die waren besteld, konden ze bepalen welk type hematologiebuizen werden gebruikt en welk bloedvolume elk in hun bezit was. Voor elke patiënt vermenigvuldigden onderzoekers vervolgens deze bloedvolumes met het aantal tubes van elk type dat werd verzameld tijdens de ziekenhuisopname. Ze berekenden ook het gemiddelde (gemiddelde) bloed dat werd afgenomen voor elke 24 uur ziekenhuisopname, samen met de gemiddelde phlebotomy-volumes voor elk van de eerste 10 dagen ziekenhuisopname.
Ongeveer 20% van de patiënten (n = 3,551) ontwikkelde matige tot ernstige HAA. Gedurende de periode van ziekenhuisopname waren de schattingen van de patiënt van het gemiddelde bloedverlies door flebotomie (173,8 ml (ml)) bijna 100 ml hoger dan het geschatte bloedverlies bij patiënten die geen matige tot ernstige HAA (83,5 ml) ontwikkelden. was gekoppeld aan de ontwikkeling van matige tot ernstige HAA.

Het relatieve risico voor HAA-ontwikkeling steeg met 18% voor elke 50 ml bloed die werd afgenomen; de relatie werd voortgezet toen onderzoekers de datum voor site en potentiële confounders wijzigden. In ziekenhuizen varieerde het gemiddelde volume van het bloed aanzienlijk.
De auteurs schreven,

"Concluderend, bloedverlies door aderlaten is aanzienlijk bij patiënten met AMI, varieert in ziekenhuizen en is onafhankelijk geassocieerd met de ontwikkeling van HAA.

Er zijn studies nodig om te testen of strategieën die zowel het aantal bloedafnames beperken als het volume bloed dat is verwijderd voor diagnostisch testen, HAA's kunnen voorkomen en de klinische uitkomsten bij patiënten met AMI kunnen verbeteren. "

Commentaar: gevaren van ziekenhuisopname - meer dan alleen 'Never Events'

Een aanvullend commentaar van Stephanie Rennke, M.D., en Margaret C. Fang, M.D., M.P.H., beiden van de Universiteit van Californië, San Francisco, onderzochten het rapport van Salisbury en collega's in de bredere context van patiëntveiligheid in ziekenhuizen. Rennke en Fang schrijven,

"Van bijzonder belang was de bevinding dat het gemiddelde phlebotomie-volume bij patiënten sterk uiteenliep in individuele ziekenhuizen, wat suggereert dat sommige bloedtesten gewoon 'routinematig' kunnen zijn en suggereren dat vermindering van de variabiliteit van zorg mogelijk zou kunnen leiden tot verlagingen van HAA. '

Sinds de publicatie van een studie van het Institute of Medicine over dit onderwerp in 1999 citeren ze meer aandacht voor patiëntveiligheid. Reenke en Fang leggen deze focus uit,

"heeft ziekenhuizen ertoe aangezet om systeembrede interventies te testen en te implementeren, waarvan sommige effectief zijn gebleken in het verlagen van de tarieven van in het ziekenhuis opgelopen complicaties."

Verwijzend naar een Keystone-programma van de Michigan Health and Hospital Association, dat de tarieven van ziekenhuisinfecties en daaropvolgende ziekenhuissterfgevallen leek te verlagen.
De onderzoekers schrijven,

"Met het toenemende bewijs dat interventies in het gezondheidszorgsysteem veel complicaties in het ziekenhuis kunnen verminderen of voorkomen, zijn inspanningen om effectieve strategieën te implementeren om medische zorg veiliger en effectiever te maken cruciaal.
Zoals Salisbury et al benadrukken in hun onderzoek, kan HAA mogelijk worden beschouwd als een gevaar van ziekenhuisopname. Onderzoek naar hoe dit risico kan worden gewijzigd (bijvoorbeeld door het verminderen van onnodige aderlatingen of het verminderen van de hoeveelheid bloed die wordt verkregen tijdens een ziekenhuisopname) kan belangrijke inzichten opleveren over hoe bloedarmoede in het ziekenhuis kan worden verminderd en de waarde en geschiktheid van de zorg kan worden verbeterd. "

Geschreven door Grace Rattue