Eenzaamheid gekoppeld aan verstoorde slaap

Een nieuwe Amerikaanse studie meldt deze week dat eenzaamheid verband houdt met slaapverstoring: mensen die hoog scoorden op eenzaamheid waren ook degenen van wie het gecontroleerde slaappatroon het meest gefragmenteerd was. Rapportage van hun bevindingen in het nummer van 1 november van het tijdschrift Slaap, hoofdauteur Dr. Lianne Kurina, van de afdeling gezondheidsstudies aan de Universiteit van Chicago, en collega's vonden echter dat eenzaamheid niet lijkt te worden gekoppeld aan de duur van de slaap.
In een persbericht van de American Academy of Sleep Medicine zei Kurina dat:
"De relatie tussen eenzaamheid en rusteloze slaap lijkt te werken over het bereik van waargenomen verbondenheid."
Zij en haar co-auteurs waren geïnteresseerd in het verder onderzoeken van rapporten dat eenzaamheid verband houdt met een slechte gezondheid. Eén theorie is dat eenzame mensen niet zo goed slapen als mensen die zich meer verbonden voelen met anderen.
"We wilden een potentieel pad verkennen ... de theorie dat slaap - een belangrijk gedrag om gezond te blijven - kan worden aangetast door gevoelens van eenzaamheid," legde Kurina uit, eraan toevoegend dat:
"Wat we ontdekten was dat eenzaamheid de totale hoeveelheid slaap in individuen niet lijkt te veranderen, maar ze vaker tijdens de nacht wakker maakt."
Voor hun cross-sectionele studie rekruteerden Kurina en collega's 95 volwassenen van een traditionele, hechte boerengemeenschap in het landelijke zuiden van Dakota. Ze vergeleken de zelfgerapporteerde niveaus van eenzaamheid die werden beoordeeld door middel van interviews met metingen van hun slaapcycli.
De deelnemers waren 19 jaar en ouder en hun gemiddelde leeftijd was 39,8 jaar. 55% was vrouw. In de interviews beantwoordden ze vragen over eenzaamheid, depressie, angst en stress, evenals subjectieve slaapkwaliteit en slaperigheid overdag.
Om objectieve slaapeigenschappen te meten, gaven de onderzoekers de actrices polenactigraphs die ze een week droegen.
Geen van de deelnemers was sociaal geïsoleerd, maar hun perceptie van eenzaamheid varieerde, en de onderzoekers ontdekten dat hogere eenzaamheidscores gekoppeld waren aan significant hogere niveaus van slaapfragmentatie. Dit was na rekening te houden met mogelijke verstorende factoren zoals leeftijd, geslacht, body mass index, risico van slaapapneu en negatieve stemming (beoordeeld op antwoorden op vragen over depressie, angst en stress).
Ze vonden ook dat eenzaamheid niet was gekoppeld aan de totale slaapduur, subjectieve slaap of slaperigheid overdag.
De bevindingen zijn vergelijkbaar met een studie die in 2002 werd gepubliceerd door de American Psychological Society, waarin de percepties van studenten over eenzaamheid werden vergeleken met hun gemeten slaapkwaliteit. Hieruit bleek dat degenen die aangaven dat ze zich het meest eenzaam voelden, meer nachtelijke slaap hadden.
Kurina zei dat wanneer je naar de vergelijkbare resultaten van de twee studies kijkt, je je realiseert dat eenzaamheid en sociaal isolement niet hetzelfde zijn.
Eenzaamheid gaat over waargenomen sociaal isolement, zich als een buitenstaander voelen en weerspiegelt het verschil tussen wat een persoon wil en wat ze daadwerkelijk hebben in hun sociale connecties met anderen.
"Of je nu een jonge student bent aan een grote universiteit of een oudere volwassene die in een landelijke gemeenschap woont, we zijn misschien allemaal afhankelijk van je veilig voelen in onze sociale omgeving om gezond te slapen," zei Kurina, eraan toevoegend dat de bevindingen van studies zoals deze helpen ons verder te begrijpen hoe sociale en psychologische factoren onze gezondheid beïnvloeden.
Hoewel deze conclusies plausibel lijken, moeten we ons er wel aan herinneren dat dit een transversale studie was en dus hooguit alleen kan beweren of links sterk zijn of niet: het kan de richting van oorzaak en gevolg niet vaststellen.
Een even wetenschappelijke verklaring van deze resultaten zou bijvoorbeeld de volgende kunnen zijn: een verstoorde slaap beïnvloedt de stemming op een manier die mensen minder geneigd maakt om met anderen om te gaan op het niveau dat zij zouden willen. Dit lijkt misschien minder plausibel, maar de studie is niet van een ontwerp dat dit kan uitsluiten.
Geschreven door Catharine Paddock PhD

Ontwikkeling van de Dendrites-studie geeft aanwijzingen voor het begrijpen van de zenuwgroei

Volgens een rapport gepubliceerd in het laatste nummer van PloS Biology, heeft een nieuw onderzoek in wormen die minder dan een millimeter lang zijn aanwijzingen opgeleverd die belangrijk kunnen zijn om te begrijpen hoe zenuwen groeien. Een groep onderzoekers van het Queensland Brain Institute (QBI) hebben de moleculaire mechanismen onderzocht die de ontwikkeling van dendrieten stimuleren, in de nematode Caenorhabditis elegans.

(Health)

Antibioticum Beats Cranberry-capsules bij het voorkomen van recidiverende urineweginfecties - Antibioticaresistentie Een zorg

Uit een humane studie bleek dat trimethoprim-sulfamethoxazol (TMP-SMX), een antibioticum, effectiever was in het voorkomen van recidiverende urineweginfecties (UTI's) bij premenopauzale vrouwen dan cranberry-capsules. De onderzoekers van het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam rapporteerden hun bevindingen in het tijdschrift Archives of Internal Medicine.

(Health)