Langdurig gebruik van oudere anti-epileptica, gekoppeld aan verharding van slagaders

Volgens nieuw onderzoek gepubliceerd in epilepsie, het tijdschrift van de International League Against Epilepsy (ILAE), patiënten met epilepsie die langdurig werden behandeld met anti-epileptica (AED's) van de oudere generatie, lopen mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van atherosclerose, een veel voorkomende aandoening die bekend staat als verharding van de bloedvaten. De studie onthult dat het vasculaire risico substantieel gekoppeld is aan de duur van AED-monotherapie.
Hoewel de meerderheid van de epilepsiepatiënten goede behandelingsresultaten behaalt, blijft meer dan 30% van de epilepsiepatiënten epilepsie (refractaire epilepsie) hebben ondanks het feit dat ze aan de AED-behandeling lijden. Deze patiënten hebben langdurige of zelfs levenslange AED-therapie nodig. Een langdurige behandeling kan echter leiden tot diabetes, problemen met de schildklier, psychiatrische problemen en bijwerkingen. Eerdere studies suggereren dat AED's van de oudere generatie, zoals carbamazepine, fenytoïne, fenobarbital en valproïnezuur, de metabole routes kunnen veranderen en daardoor kunnen bijdragen aan hogere vasculaire risico's.
Hoofdauteur, Dr. Yao-Chung Chuang van het Kaohsiung Chang Gung Memorial Hospital in Taiwan en zijn team besloten om de langetermijneffecten van verschillende categorieën van AED-monotherapie op de ontwikkeling van atherosclerose te vergelijken, waarvoor zij 160 volwassen epileptische patiënten die een AED hadden ondergaan, hadden opgenomen monotherapie voor meer dan 2 jaar, samen met 60 gezonde controles. Om de intima media thickness (IMT) van de common carotid artery (CCA) van deelnemers te meten, gebruikten de onderzoekers echografie, een maat die de mate van atherosclerose evalueert.
Dr. Chuang zei:

"Onze studie wees uit dat patiënten met epilepsie die langdurig monotherachtig waren met fenytoïne, carbamazepine en valproïnezuur significant verhoogde CCA IMT-metingen vertoonden.Deze veranderde circulatiemerkers van langdurige AED-therapie kunnen het atherosclerotische proces versnellen."

De resultaten van de studie toonden een positieve correlatie tussen CCA IMT en de duur van AED-therapie aan.
Daarnaast onderzochten de onderzoekers specifieke vasculaire risicofactoren die verband houden met typen AED-therapie. Ze ontdekten dat epilepsiepatiënten, die gedurende langere perioden carbamazepine of fenytoïnetherapie kregen, een verhoogd cholesterol- en aminozuurgehalte, totaal homocysteïne (tHcy) vertoonden, evenals verminderde niveaus van folaat; Al deze verhogen het risico op ongunstige cardiovasculaire en cerebrovasculaire gebeurtenissen. Degenen behandeld met valproïnezuur vertoonden verhoogde niveaus van urinezuur, tHcy en thiobarbituurzuur reactieve stoffen (TBARS) die het risico op atherosclerose verhogen, wat volgens de auteurs gebaseerd kan zijn op oxidatieve mechanismen.

De auteurs benadrukken dat de keuze van geneesmiddelen voor epilepsiepatiënten die langdurige AED-therapie nodig hebben, zorgvuldig moet worden gekozen, vooral bij oudere patiënten of patiënten met een hoog risico op vasculaire gebeurtenissen.

Hoofdonderzoeker Dr. Chuang vatte samen:

"Onze bevindingen suggereren dat nieuwere AED's, zoals lamotrigine, metabole stoornissen kunnen minimaliseren en daarom het risico op atherosclerose veroorzaakt door langdurige AED-therapie verminderen."

Geschreven door Petra Rattue