nl.3b-international.com
Menopauze en verhoogd risico op dodelijke hartaanval niet gekoppeld
Er is geen verband tussen de menopauze en een verhoogd risico op een fatale hartaanval, zeggen Johns Hopkins-onderzoekers die hun bevindingen rapporteren in het online nummer van 6 september British Medical Journal, BMJ. Zij vonden dat het toenemende aantal sterfgevallen als gevolg van een hartaanval naarmate vrouwen ouder worden niet te wijten is aan de menopauze, maar aan ouder worden alleen en niet aan hormonale veranderingen. Ze waren ook verrast toen ze ontdekten dat er iets biologischs gebeurt met jonge mannen tot de leeftijd van 45 jaar die hun hartrisico verhogen en voorstellen dat we daar meer aandacht aan moeten besteden.
In plaats van de al lang bestaande overtuiging dat het cardiovasculaire risico bij vrouwen na de menopauze piekt, wijst het Johns Hopkins-onderzoek erop dat het risico gedurende de gehele levensduur met een constante snelheid stijgt.
Studieleider Dr Dhananjay Vaidya, een assistent-professor in de geneeskunde aan de Johns Hopkins University School of Medicine, vertelde de pers:
"Onze gegevens laten zien dat er na de menopauze geen grote verandering is in de richting van een hogere fatale hartaanval."
"Wat we geloven is dat de cellen van het hart en de aderen verouderen zoals elk ander weefsel in het lichaam, en daarom zien we elk jaar meer en meer hartaanvallen wanneer vrouwen ouder worden. de komst van de menopauze met zijn veranderde hormonale impact lijkt geen rol te spelen, "voegde hij eraan toe.
De implicaties zijn dat misschien meer aandacht moet worden besteed aan de gezondheid van het vrouwelijke hart vóór de menopauze, aangezien deze studie suggereert dat dit niet verwaarloosbaar is, zoals eerder werd gedacht.
De onderzoekers zeggen niet dat de menopauze geen effect heeft op de risico's van andere ziekten. Bijvoorbeeld, de sterfte aan borstkanker daalt sneller tijdens de menopauze, waarschijnlijk vanwege de veranderingen in hormoonspiegels, zei Vaidya.
Voor hun studie analyseerden de onderzoekers sterftecijfers onder mensen geboren in Engeland, Wales en de VS tussen 1916 en 1945.
Ze volgden de trends bij groepen vergelijkbare mensen naarmate ze ouder werden en ontdekten dat rond de leeftijd van de menopauze in elke groep de sterfte onder vrouwen niet verder steeg dan de gestage curve die van ouder worden verwacht werd.
Vaidya zei dat de sterftecijfercurve jaarlijks op dezelfde manier stijgt als de samengestelde rente: de rente blijft stabiel op 8% per jaar, maar het risico neemt toe en wordt groter naarmate het jaar voorbijgaat.
Absolute sterfte, zei Vaidya, neemt op alle leeftijden toe zonder abrupte verandering ten tijde van de menopauze.
Wat het team ook verrassend vond, was wat ze zagen in de rondingen voor mannen. We weten al een tijdje dat het risico op overlijden door hartaandoeningen mannen eerder in het leven raakt dan vrouwen, maar wat Vaidya en collega's ontdekten was dat de sterftecurve voor mannen jonger dan 45 jaar met 30% per jaar steeg, en alleen vertraagd na de leeftijd van 45 tot ongeveer 5% per jaar.
Over het algemeen was dit vergelijkbaar met het percentage gedurende het hele leven voor vrouwen (en dus na ongeveer midlife terug te komen tot de samengestelde interestanalogie, ervan uitgaande dat beide hetzelfde kapitaal hebben geïnvesteerd, hebben zowel mannen als vrouwen hetzelfde bedrag aan rente of risico's opgebouwd , alleen vrouwen met een constante snelheid van 8% en mannen met een snel tempo van 30% gevolgd door 5% na de leeftijd van 45).
Dit suggereert dat er bij jongere mannen iets biologisch gebeurt dat hun harten in gevaar zou kunnen brengen.
"In plaats van te kijken naar de menopauze, moeten we kijken naar wat er biologisch aan mannen in de loop van de tijd gebeurt," drong Vaidya aan, verklarend dat ze geen antwoord hebben, het is alleen dat "goed onderzoek altijd meer vragen creëert".
Een mogelijke verklaring is dat er verschillen zijn tussen mannen en vrouwen in termen van wat er met hun telomeren gebeurt. Dit zijn de uiteinden van chromosomen die belangrijke genen beschermen (denk aan de harde plastic uiteinden van veters die ervoor zorgen dat ze niet rafelen). Telkens wanneer DNA wordt gekopieerd, gaat een beetje telomeer verloren. Dit gebeurt telkens wanneer cellen zich delen, totdat het punt is bereikt waar genen beschadigd raken, en dat is het schadelijke effect van veroudering op cellen.
We weten dat terwijl mannelijke en vrouwelijke baby's dezelfde telomerenlengtes hebben, tegen de tijd dat de mannelijke baby's de volwassen leeftijd bereiken, deze aanzienlijk korter zullen zijn dan die van hun vrouwelijke couterparts, maar dat ze later in hun leven steeds korter worden hetzelfde in beide geslachten. De onderzoekers vragen zich af of dit mogelijk verantwoordelijk is voor het hogere risico op overlijden door hartaandoeningen op jongere leeftijd voor mannen, en dan hebben beide geslachten dezelfde sterfte aan hartkwalen later in hun leven.
De gegevens brachten ook enig goed nieuws aan het licht: door groepen te vergelijken in het jaar waarin ze werden geboren, had elke opeenvolgende groep lagere sterftecijfers en de sterftecijfers tijdens hun leven, waarvan de onderzoekers zeiden dat het waarschijnlijkst was door betere voeding, betere kwaliteit van leven, preventieve medische zorg, geneesmiddelen en andere behandelingen voor hartziekten.
Vaidya drong er bij artsen op aan ervoor te zorgen dat ze de cardiovasculaire gezondheid van hun vrouwelijke patiënten al op jonge leeftijd beoordelen, en ervoor zorgen dat ze gezonde hartgewoonten volgen.
"Er moet speciale aandacht worden besteed aan de gezondheid van het hart bij vrouwen vanwege hun totale levenslange risico - niet alleen na de menopauze," zei Vaidya.
Geschreven door Catharine Paddock PhD
Gebruik van kankerbehandeling voor ziekten veroorzaakt door lintwormen
Onderzoekers zijn een stap dichter bij het vinden van behandelingen voor twee tropische ziekten veroorzaakt door lintwormen. Het team was in staat om het genoom van lintwormen in kaart te brengen, wat aangaf welke bestaande medicijnen een effectieve behandeling voor de ziekten zouden kunnen bieden; echinococcosis en cysticercosis - twee potentieel fataal verwaarloosde tropische ziekten volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).
Volgens BMJ Careers zal 94,2% van de opkomende klinische commissioning groups (CCG's) in Engeland in staat zijn initiële budgetten voor het vertrouwen van primaire zorginstellingen aan te nemen zodra ze de strategische gezondheidsautoriteit (SHA) risicobeoordeling van hun configuratie hebben doorstaan. Slechts 5,8% van de groepen werd als "rood" beoordeeld in een risicobeoordelingssysteem dat 4 gebieden meet die betrekking hebben op de grootte van de groep van inbedrijfstelling, oefenbetrokkenheid en vorm, terwijl 94.
