Spierdystrofie reageert op Tamoxifen-behandeling

Het werd gevonden dat de spierdystrofie van Duchenne goed reageerde op Tamoxifen, een middel tegen borstkanker. Sommige van de kenmerken van de ziekte waren omgekeerd in een dierexperiment.
Dit is veelbelovend nieuws omdat er momenteel geen behandeling beschikbaar is om de langetermijnverschijnselen van Duchenne spierdystrofie (DMD) te verlichten.
DMD is een aandoening die bij ongeveer 1 op 3600 jongens voorkomt en is zeer zelden bij meisjes te vinden, het verzwakt het musculoskeletale systeem als gevolg van een mutatie in het dystrofine-gen - dat verantwoordelijk is voor de codering van vitale spiereiwitten. Het wordt gekenmerkt door ademhalings- en cardiovasculaire problemen, vermoeidheid, spierzwakte en progressieve moeite met lopen.
De onderzoekers observeerden de effecten van het geven van tamoxifen aan een muismodel van DMD voor een jaar. Ze waren verrast over de eindresultaten, opmerkelijke verbeteringen in spierkracht en hartstructuur. In het hart nam de fibrose met bijna 50% af en ze merkten een toename van de dikte van de spiervezels in het middenrif, waardoor de algehele ademhaling verbeterde.
Mensen die lijden aan DMD hebben spiervezels die extreem gevoelig zijn voor stress en de ervaring vermindert de algehele spierfunctie. Tamoxifen bleek dit sterk te verbeteren en te herstellen: spierfunctie, de structuur van beenspieren en spiercontractie. De hele lichaamskracht van muizen behandeld met tamoxifen verdubbelde in sommige gevallen zelfs en verdrievoudigde.
De auteurs voegen toe:

"Onze bevindingen van een trager tempo van contractie en een verhoogde weerstand tegen vermoeidheid in spieren van met tamoxifen behandelde dystrofische muizen zijn van belang voor de pathofysiologie van spierdystrofie."

Tamoxifen herstelde het spiervermogen

De studie omvatte een draadtest om de sterkte van mdx5Cv-muizen behandeld met tamoxifen te beoordelen versus muizen die helemaal geen behandeling ontvingen. Ze vergeleken hun vermogen om zichzelf aan een draad te trekken - een oefening die behoorlijk wat kracht en energie kost - en observeerden hoe lang ze met hun voorpoten op de draad hingen voordat ze vielen.
De auteurs vonden dat muizen op de tamoxifen-behandeling in staat waren om de draad een paar seconden langer vast te houden in vergelijking met de muizen die geen behandeling ondergingen. Hieruit blijkt dat behandeling met tamoxifen inderdaad zeer effectief zou kunnen zijn in het herstellen van spierkracht bij mensen met DMD.
Tamoxifen werkt door de activiteit van plasmacreatinekinase (CK) te herstellen. Muizen zonder DMD hadden niveaus van activiteit die ongeveer drie keer groter waren dan die met de aandoening - tamoxifen was in staat om hun activiteit te normaliseren. De auteurs geloven dat dit effect wordt bereikt vanwege een oestrogeenreceptormechanisme, vooral omdat het medicijn in staat is om niveaus van oestrogeenreceptor ?2 significant te verhogen.
De auteurs merken op dat tamoxifen is aangetoond effectief te zijn in het behandelen van spierweefselniveaus veel lager dan gerapporteerd in eerdere studies - die werden uitgevoerd op normale knaagdieren. Samenvattend suggereert deze bevinding dat tamoxifenmanieren een zeer goede behandelingsoptie blijken te zijn voor mensen die lijden aan DMD.
Een andere veelbelovende doorbraak met betrekking tot effectieve behandeling voor DMD werd onlangs onderzocht in een afzonderlijke studie die een nieuwe manier voorstelde om eiwitten in de door DMD aangetaste spieren te injecteren, waarbij met succes de sterkte onder de getroffenen werd hersteld.
Geschreven door Joseph Nordqvist