Non-Amputees Ervaar Phantom Limb Sensation

Niet-geamputeerde individuen kunnen de illusie ervaren dat ze een fantoomhand hebben, volgens een nieuwe studie in de Journal of Cognitive Neuroscience.
Het onderzoek werd uitgevoerd door neurowetenschappers van het Karolinska Institutet in Zweden, die uitlegden dat het gevoel van het hebben van een fysiek lichaam niet zo voor de hand ligt als sommige mensen denken. Bijna alle patiënten die een arm of been hebben gehad geamputeerd voelen een fantoomlid - een realistisch gevoel dat het ontbrekende ledemaat nog steeds aan het lichaam is bevestigd.
Volgens de experts waren de gezonde deelnemers aan het onderzoek in staat om een ??perceptuele illusie te ervaren van het hebben van een onzichtbare hand.
Voor het doel van het onderzoek zaten de deelnemers aan een tafel met hun rechterarm achter een scherm zodat het niet zichtbaar voor hen was. De rechterhand van de vrijwilligers werd vervolgens door de onderzoekers aangeraakt met een klein penseel, terwijl ze dezelfde beweging imiteerden met een andere verfkwast in de lucht zodat het zichtbaar was voor de proefpersonen.
Arvid Guterstam, hoofdauteur van het onderzoek, zei:

"We ontdekten dat de meeste deelnemers binnen een minuut het gevoel van aanraking overbrengen naar de lege ruimte waar ze het penseel zien bewegen en een onzichtbare hand in die positie ervaren." Eerdere onderzoeken hebben aangetoond dat niet-lichamelijke objecten, zoals een blok hout, kan niet als eigen hand worden ervaren, dus we waren uiterst verrast om te ontdekken dat de hersenen een onzichtbare hand als een deel van het lichaam kunnen accepteren. "

De illusie resulteerde in verhoogde stressreacties

Elf experimenten werden opgenomen in het onderzoek, dat uit 234 deelnemers bestond, om de illusoire ervaring in detail te onderzoeken.
Om te laten zien dat de illusie echt werkte, namen de wetenschappers een mes en maakten een steekbeweging in de richting van de lege ruimte waar de onzichtbare hand zogenaamd was. De onderzoekers maten de stressreacties van de proefpersonen op de waargenomen dreiging.
Terwijl ze de illusie ervoeren, werden de stressreacties van de deelnemers verhoogd; maar toen de illusie was verbroken, waren de stressreacties afwezig.

In een andere proef sloten de proefpersonen hun ogen, en met hun linkerhand snel naar hun rechterhand - of naar waar ze het waarnamen.
De deelnemers wijzen naar de locatie van de onzichtbare hand in plaats van hun echte hand nadat ze een tijdje de illusie hadden ervaren, legden de auteurs uit.

De illusie veroorzaakte verhoogde hersenactiviteit

Daarnaast werd functionele magnetische resonantie (fMRI) gebruikt om de hersenactiviteit van de vrijwilligers te meten.
De onderzoekers vonden dat wanneer proefpersonen de onzichtbare handillusie ervoeren, resulteerde dit in verhoogde activiteit in dezelfde delen van de hersenen die meestal actief zijn wanneer mensen kijken hoe hun echte hand wordt aangeraakt of wanneer individuen een prothesenhand als hun eigen ervaren.
"Samengevat laten onze resultaten zien dat het zien van een fysieke hand opmerkelijk onbelangrijk is voor de hersenen om de ervaring van iemands fysieke zelf te creëren," legde Arvid Guterstam uit.

De bevindingen kunnen helpen bij toekomstig onderzoek naar pijn bij geamputeerden

Deze studie zal hopelijk inzicht bieden in onderzoek in de toekomst naar fantoompijn bij geamputeerden, zeiden de auteurs.
Een recente studie van de universiteit van Oxford toonde aan dat veranderingen in de hersenen na amputatie gepaard gaan met fantoompijn.
Dr. Henrik Ehrsson, hoofdonderzoeker en docent bij de afdeling Neurowetenschappen, concludeerde:

"Deze illusie suggereert dat de ervaring van fantoomledematen niet uniek is voor geamputeerde individuen, maar eenvoudig kan worden gemaakt in niet-geamputeerden. Deze resultaten dragen bij aan ons begrip van hoe fantoomsensaties geproduceerd worden door de hersenen, die kunnen bijdragen aan toekomstig onderzoek naar verlichten van fantoompijn bij geamputeerden. "

Het onderzoek werd gefinancierd door de Zweedse Stichting voor Strategisch Onderzoek, de Europese Onderzoeksraad, het Human Frontier Science Programme, de McDonnell Foundation en Söderbergska Stiftelsen.
Geschreven door Sarah Glynn