Mogelijke preventie van PTSD ontdekt

Onderzoekers hebben zojuist een medicijn geïdentificeerd dat in staat is geheugenproblemen en toegenomen angst bij getraumatiseerde muizen met PTSS-achtige symptomen te voorkomen.
De bevinding heeft enorme medische implicaties voor toekomstige menselijke PTSS (posttraumatische stressstoornis) behandeling en / of preventie.
Volgens onderzoekers van het Howard Hughes Medical Institute is een receptor genaamd Oprl1 veranderd wanneer muizen PTSS-symptomen ervaren. De wetenschappers ontwikkelden vervolgens een medicijn dat zich op dat specifieke gen richt en zo de ontwikkeling van de stoornis voorkomt.
Muizen kregen een traumatische gebeurtenis door - terughoudend tot houten planken - en waren in een verhoogde staat van angst.
De onderzoekers gaven de muizen vervolgens het op Oprl1 gerichte medicijn en ontdekten dat het een preventief effect had op PTSS en een aanzienlijke invloed op modulatie van angstgeheugen.
De studie, die werd gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschap Translationele geneeskunde, aangeven dat mensen met genetische varianten van het Oprl1-gen hebben een hoger risico op het ontwikkelen van PTSS na een traumatische gebeurtenis, wat suggereert dat het nieuwe medicijn een vergelijkbaar effect zou kunnen hebben bij mensen.

Studieleider, HHMI-onderzoeker Kerry J. Ressler van de Emory University School of Medicine, zei:
??

"PTSS is een traceerbaar probleem dat kan worden voorkomen en behandeld als we ons er zorgen over maken." Het samenbrengen van neurowetenschappen en genetische benaderingen biedt een krachtige manier om deze slopende ziekte te begrijpen. "

PTSS is een ernstige angststoornis veroorzaakt door directe ervaring met traumatische gebeurtenissen - de NHS (National Health Service) in het Verenigd Koninkrijk schat dat ongeveer 40% van de patiënten PTSS ontwikkelde nadat een geliefde plotseling stierf. Het leven van een lijder kan volledig worden verstoord, door de gruwelijke gebeurtenis te herbeleven door middel van nachtmerries en flashbacks. Ongeveer 5% van de mannen en 10% van de vrouwen hebben op enig moment in hun leven last van PTSS.
Militaire veteranen die dienden tijdens gevechten lopen een bijzonder hoog risico om de stoornis te ontwikkelen. Onderzoekers geloven dat het PTSS-percentage onder strijdkrachten die in Irak dienden, oplopen tot 35%, volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Bestuurswetenschappen.

Militair personeel loopt het grootste risico om de aandoening te ontwikkelen
Hoewel er medicijnen zijn, maar ook psychotherapie, die de symptomen van PTSS kunnen helpen verlichten, proberen onderzoekers manieren te vinden om te voorkomen dat de stoornis in de eerste plaats ontstaat.
Ressler en zijn team trachtten genen te identificeren die gekoppeld zijn aan de ontwikkeling van PTSS bij muizen. Ze hebben een groep muizen een traumatische gebeurtenis laten ondergaan, die bij sommige en mildere angsten bij andere een reeks PTSS-symptomen teweegbracht. De muizen die extreem getraumatiseerd waren vertoonden tekenen van angst, stress en verwarring, die erg vergelijkbaar zijn met de symptomen van PTSS bij de mens.
De onderzoekers gebruikten een state-of-the-art screeningmethode om honderden genen in de muizen te analyseren en eventuele belangrijke veranderingen in patronen van genexpressie te identificeren. Ze vonden dat er was met name één gen dat in de PTSD-groep muizen afweek in vergelijking met de groep die geen trauma had ondergaan. Het gen, OPRL1 (opioïde receptor-achtige 1), is een nociceptinereceptor die verantwoordelijk is voor regulatie van talrijke hersenactiviteiten, inclusief pijnverwerking.
Om te zien of het activeren van de receptor met een medicijn de ontwikkeling van PTSS kon helpen voorkomen, gebruikten de wetenschappers een nieuw ontwikkelde verbinding van het Scripps Research Institute die de receptor activeert.
Het medicijn dat ze met succes ontwikkelden, verhinderde de ontwikkeling van PTSS-symptomen bij de proefdieren.
Na deze bevinding wilde het team bepalen of Oprl1 bij mensen aan PTSS kon worden gekoppeld. Ze analyseerden de sequentie van het gen bij 1800 mensen die zwaar getraumatiseerd waren - sommige gediagnosticeerd met PTSS en anderen zonder de stoornis.
Er was één variant van Oprl1 die vaker voorkwam bij diegenen die leden aan PTSS. Via een reeks hersenscans bevestigden de wetenschappers dat mensen met die specifieke genvariatie hadden gewijzigde patronen van angstgerelateerde neurologische activiteit.
Ressler zei: "Er zijn waarschijnlijk veel, vele genen die betrokken zijn bij het risico op PTSS na trauma, Oprl1 kan een van de vele genen zijn die een risico vormen, hoewel grotere monsters en replicatieonderzoek vereist zijn om hiervan zeker te zijn."
Het team is nu van plan om een ??reeks follow-upstudies uit te voeren om de rol van Oprl1 bij mensen beter te begrijpen.
Ressler concludeerde:

"Voor elk geneesmiddel dat wordt gebruikt om PTSS te voorkomen, zouden we willen weten wie het meeste risico liep op basis van psychologische en biomarkerbenaderingen. We zouden dan voorspellen dat als we die personen zo'n paar uur na een trauma zo'n medicijn zouden geven, het zou voorkomen de ontwikkeling van PTSD-pathologie. "

Een eerdere studie gepubliceerd in Biologische psychiatrie bleek dat het verhogen van de aanwezigheid van glucocorticoïden ook het risico op het ontwikkelen van posttraumatische stressstoornis (PTSS) kan verminderen. Glucocorticoïden, waaronder cortisol, zijn een groep stresshormonen die toenemen na het ervaren van stress, wat ook de prevalentie van PTSS kan voorkomen.
Geschreven door Joseph Nordqvist