Parasitaire wormen Treat Colitis Diarree bij apen

Amerikaanse onderzoekers hebben met succes apen behandeld met chronische diarree met behulp van parasitaire wormen die lijken te werken door het herstel van het evenwicht in darmbacteriën. Hun bevindingen versterken de argumenten voor het ontwikkelen en testen van probiotische wormtherapie voor mensen met inflammatoire darmaandoeningen zoals colitis.
Colitis en andere inflammatoire darmaandoeningen worden veroorzaakt doordat het immuunsysteem bacteriën in de ingewanden verkeerd richt en de balans van bacteriële gemeenschappen verstoort (een aandoening die bekend staat als dysbiose). Dit kan leiden tot zeer onaangename symptomen die de kwaliteit van leven verminderen, zoals diarree, braken, buikpijn en rectaal bloedverlies.
In deze laatste studie gebruikten de onderzoekers apen met een aandoening die vergelijkbaar is met colitis bij mensen, die ongeveer 1,4 miljoen Amerikanen treft. Ze testten het effect van het geven van de microscopische parasiet wormeieren aan de apen en vonden dat ze de symptomen van colitis konden verbeteren door de darmbacteriën in een gezonde staat te herstellen.
P'ng Loke, universitair docent microbiologie aan de New York University (NYU) Langone Medical Center, die de studie leidde, zegt in een verklaring:
"Het idee om colitis te behandelen met wormen is niet nieuw, maar hoe deze therapie zou kunnen werken, blijft onduidelijk."
Hij en zijn collega's schrijven over hun studie in het 15 november nummer van het open access online dagboek PLOS Pathogenen.

Wormen en darmbacteriën

Inflammatoire darmaandoeningen zoals colitis zijn zeldzaam in ontwikkelingslanden waar infectie met microscopische wormen (helminten) endemisch is. Dit heeft ertoe geleid dat wetenschappers hebben voorgesteld dat deze parasitaire wormen bescherming kunnen bieden tegen dergelijke ziekten.
Studies die menselijke auto-immuunziekten bij dieren hebben gemodelleerd, suggereren dat de wormen de ontsteking onderdrukken en klinische studies die parasitaire wormtherapie bij mensen hebben getest, wijzen erop dat ze mensen met inflammatoire darmaandoeningen kunnen helpen.
Eén theorie is dat omdat het immuunsysteem van zoogdieren gedurende miljoenen jaren mede-geëvolueerd is met parasitaire wormen, de wormen zeer effectieve manieren hebben ontwikkeld om de gastheerafweer te ontwijken. Het resultaat is dat het immuunsysteem op deze wormen is gaan vertrouwen als een manier om het evenwicht in de darmbacteriën te handhaven en ons gezond te houden.

Dit nieuwste onderzoek heeft mogelijk bewijs gevonden om dit idee te ondersteunen, zoals Loke uitlegt:
"Onze bevindingen suggereren dat blootstelling aan helminten de symptomen kan verbeteren door het herstel van het evenwicht in de microbiële gemeenschappen die aan de darmwand zijn gehecht."

De studie

Jonge apen in gevangenschap ontwikkelen vaak spontaan chronische diarree die moeilijk te behandelen is.
Voor hun studie gaven de onderzoekers 5 apen met chronische diarree een orale dosis van 1000 microscopische wormen met ingewanden, met eerst verzamelde darmweefselmonsters, via colonoscopie.
Ze verzamelden 14 weken na de behandeling verdere darmweefselmonsters. Ze namen ook monsters van twee gezonde fitnesstoetsen die op leeftijd passen.

De resultaten toonden aan dat monsters van de zieke apen, zowel vóór als na de behandeling, veel meer gehechte bacteriën hadden dan gezonde apen en een compleet andere balans van bacteriële typen hadden (die tekenen van dysbiose vertoonden).
De soorten bacteriën in de monsters van de zieke apen na de behandeling waren echter veel meer vergelijkbaar met die van de gezonde apen dan vóór de behandeling.
Na de behandeling hadden vier van de vijf zieke apen ook minder diarree en begonnen ze aan te komen.

Volgende stap: klinische proef

De onderzoekers recruteren patiënten al om deel te nemen aan een klinische studie om colitis ulcerosa te behandelen met eieren van varkenparasieten, ook wel haakwormen genoemd, of Trichuris suis ova (TSO).
Ze gebruiken TSO omdat de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) hun gebruik voor klinische proeven heeft gecertificeerd. TSO kan worden geproduceerd onder pathogeenvrije omstandigheden en kan zich niet van persoon tot persoon verspreiden.
Geschreven door Catharine Paddock PhD