Voorspellen van de ziekte van Alzheimer Accurater door middel van cognitieve veranderingen dan biomarkers

Het meten van de veranderingen in cognitieve vaardigheden van mensen is een betere voorspeller van de ziekte van Alzheimer dan veranderingen in biomarkers, onderzoekers van het Benito Menni Complex Assistencial en Salut Mental, Barcelona, ??Spanje, gemeld in Archives of General Psychiatry, een JAMA dagboek.
De auteurs leggen uit dat veranderingen in de cerebrospinale vloeistofniveaus van sommige eiwitten of veranderingen in het hersenvolume voorbeelden zijn van biomarkers die onderzoekers hebben geholpen om beter te begrijpen hoe de ziekte van Alzheimer zich ontwikkelt en vordert - deze biomarkers hebben ze ook geholpen om te bepalen of behandelingen effectief zijn.
Cognitieve veranderingen, demografische variabelen en genetische risicofactoren - ook bekend als gedragsmarkers - houden ook verband met de ziekte van Alzheimer.
De onderzoekers zeggen echter:

"Ondanks formidabel bewijs voor de voorspellende waarde van individuele biomarkers en gedragsmarkers, zijn ze zelden onderzocht in gecombineerde modellen."

Jesus J. Gomar, Ph.D. en het team ging op zoek naar hoe accuraat cognitieve markers en biomarkers voorspellen of patiënten met milde cognitieve stoornissen (MCI) de ziekte van Alzheimer zullen ontwikkelen.
MCI of Milde cognitieve stoornissen ligt tussen de normale cognitieve achteruitgang die gepaard gaat met normale veroudering en de ernstiger achteruitgang die optreedt bij dementie. Het individu met MCI heeft meer problemen met denken, oordelen, taal en geheugen, dan op zijn leeftijd typerend zou zijn. Het individu is echter nog steeds in staat om het dagelijkse leven aan te pakken en gebruikelijke activiteiten uit te voeren.
De onderzoekers wilden ook bepalen of een van deze markers te maken had met een onevenredige mate van achteruitgang.
Ze verzamelden gegevens van ADNI (de Alzheimer's Disease Neuroimaging Initiative) database, die 116 patiënten met MCI omvatte die binnen 24 maanden de ziekte van Alzheimer ontwikkelden, 204 met MCI die geen Alzheimer ontwikkelden, en 197 gezonde controles.
De onderzoekers gebruikten een reeks tests om de cognitie van de deelnemers te beoordelen en hoe goed ze functioneerden. Cognitie is het mentale proces van weten en omvat perceptie, bewustzijn, redenering en oordeel. Ze namen ook hersenvochtmonsters van hen aan het begin van het onderzoek en elk jaar gedurende twee jaar. De bloedmonsters van de deelnemers werden ook genomen toen het onderzoek begon - dit werd getest op genen die verband houden met de ziekte van Alzheimer. Uit MRI-resultaten (magnetic resonance imaging) die zijn opgenomen in de ADNI, konden ze gegevens verzamelen over de corticale dikte en het hersenvolume van de deelnemers.
Ze vonden dat de corticale dikte van de linker middelste temporaalkwab van de hersenen, evenals twee maten vertraagd geheugen bij patiënten met MCI, verband hielden met een hogere kans op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer binnen 24 maanden.
Veranderingen in de scores op functionele activiteit leken een grotere mate van achteruitgang te vertonen bij de deelnemers dan veranderingen in biomarkers.
Afvallen in de Functional Assessment Questionnaire en de Trail Making Test (deel B) scores bleken binnen twaalf maanden goede voorspellers te zijn van het risico op de ziekte van Alzheimer voor deelnemers met MCI.
De onderzoekers schreven:

"Cognitieve markers bij baseline waren robuustere voorspellers van conversie dan de meeste biomarkers. Longitudinale analyses suggereerden dat de conversie minder leek te worden gestuurd door veranderingen in het neurobiologische traject van de ziekte dan door een sterke afname van het functionele vermogen en, in mindere mate, door daalt in uitvoerende functie. "

Idealiter zou men alle beschikbare gegevens moeten gebruiken om de conversie naar Alzheimer nauwkeurig te voorspellen, voegde de onderzoekers eraan toe.
Geschreven door Christian Nordqvist