Reductie van zoutinname om levens te redden - Landen in Noord- en Zuid-Amerika ondernemen actie

Talrijke landen in Noord- en Zuid-Amerika hebben actie ondernomen om de inname van zout door hun bevolking te verminderen. Volgens deskundigen kan het uitbreiden van deze inspanningen naar andere landen de levens van tienduizenden mensen de komende tien jaar redden.
In de Verenigde Staten, Canada, Mexico, Argentinië, Brazilië, Chili, Costa Rica, Cuba, Suriname en de gezondheidsfunctionarissen van Uruguay zijn inspanningen begonnen, gaande van educatieve campagnes en massamedia tot het samenwerken met voedselproducenten om hun producten te herformuleren om minder zout te bevatten en voedingsetiketten verbeteren.
Vorige week bij de Pan American Health Organization (PAHO) in Washington, D.C., kwamen wetenschappelijke experts op het gebied van zoutvermindering en overheidsvertegenwoordigers uit heel Amerika samen om deze inspanningen te bespreken en andere landen aan te moedigen om te volgen.
Dr. Norm Campbell, hoogleraar geneeskunde aan de universiteit van Calgary (Canada) en voorzitter van een door de PAHO bijeengeroepen groep deskundigen op het gebied van zout en gezondheid, legde uit:

"Zoutreductie is een van de meest kosteneffectieve volksgezondheidsmaatregelen die beschikbaar zijn.Als andere landen zich bij deze inspanningen aansluiten, kunnen we in de komende 10 jaar tienduizenden levens redden."

Volgens een schatting van onderzoekers in Canada, kon de inname van natrium met 10% per jaar in 18 Latijns-Amerikaanse landen voorkomen dat 593.000 personen aan een cardiovasculaire gebeurtenis leden en ook ongeveer 54.000 levens redden. Onderzoek naar kosteneffectiviteit heeft aangetoond dat het verlagen van de zoutinname op populatieniveau de frequentie van gerelateerde chronische ziekten kan verlagen met een kostprijs van tussen de 4 en 32 dollarcent per persoon per jaar.
Hoewel het menselijke lichaam zout nodig heeft, kan teveel consumeren hypertensie (hoge bloeddruk) veroorzaken, een belangrijke risicofactor voor nieraandoeningen, beroertes en hartaanvallen. Een vijfde tot een derde van alle volwassen personen in Noord- en Zuid-Amerika heeft hypertensie en 90% van de personen ouder dan 80 heeft een hoge bloeddruk.
De gemiddelde dagelijkse zoutinname is aanzienlijk hoger dan de internationaal hervatte limiet van minder dan 5 gram zout per dag in de meeste Amerikaanse landen. Bijvoorbeeld, mensen in Argentinië consumeren gemiddeld 12 gram zout per dag, Brazilianen consumeren 11 gram, Canadezen 7,7 gram en individuen in de VS verbruiken 8,7 gram per persoon per dag.
Het probleem is niet het gevolg van het alleen maar toevoegen van zout aan het eten tijdens het koken of aan tafel. In de meeste landen van Noord- en Zuid-Amerika consumeren mensen het grootste deel van hun zout uit bereid voedsel, waaronder vleeswaren, brood, snacks, ontbijtgranen en kant-en-klare maaltijden.
Dr. James Hospedales, PAHO's senior adviseur inzake preventie en beheersing van chronische ziekten, zei:

"De meeste mensen weten niet waar het meeste zout dat ze consumeren vandaan komen en hoe schadelijk het kan zijn voor hun gezondheid. Bewustmaking en gedragsverandering zijn belangrijk, maar het beleid en de actie in de hele wereld zijn de sleutelwoorden als we het gezonde zout willen maken keuze de gemakkelijke keuze voor mensen om te maken. "

In Chili en Argentinië hebben gezondheidsautoriteiten succesvol samengewerkt met zowel kleine als grote bakkerijen om het natriumgehalte van brood te verminderen, een van de belangrijkste bronnen van zout in beide landen. In Brazilië zijn de belangrijkste verenigingen van voedselproducenten overeengekomen om het zoutgehalte in industrieel geproduceerde broodjes en brood met 10% per jaar te verlagen tot het jaar 2014.
Andere plannen die momenteel worden verwerkt, zijn onder meer:

• Mensen informeren over het belang van minder zout consumeren via massamedia en educatieve campagnes.
• Pleitbezorging en engagement met het bedrijfsleven om de adoptie van vrijwillige doelen aan te moedigen voor het verminderen van zout in voedingsproducten, waaronder soepen en instantnoedels, vlees, cakemixen, babygoed, snacks en ontbijtgranen.
• Opname van zoutsessies in volksgezondheidsconferenties en vergaderingen.
• Opname van natrium op voedingsetiketten en als onderdeel van nationale voedingsaanbevelingen.
• Monitoring van het natriumgehalte in voedingsmiddelen en niveaus van consumptie in de bevolking.
• Coördinatie met jodiumsuppletieprogramma's om een ??verminderd verbruik van jodium te voorkomen als gevolg van natriumreductie.

Voedselproducenten werden door de leden van de PAHO-deskundigengroep op de bijeenkomst van 27 oktober tot 28 juli aangespoord om schema's in te stellen voor een "geleidelijke en duurzame vermindering" van het zoutgehalte van al bestaande voedingsmiddelen en restaurant- en kant-en-klaarmaaltijden, evenals om alle nieuwe voedselproducten met weinig zout te ontwikkelen.
De experts zeiden:

"Overreding van voedselproducenten om vrijwillig dergelijke aanbevelingen te doen, is gemakkelijker gebleken wanneer voorstanders vergelijkbare acties kunnen noemen die al in andere landen zijn ondernomen, maar als dergelijke inspanningen falen, is verplichte regelgeving gerechtvaardigd.

Dr. Hospedales, verklaarde:

"Voedselproducenten zouden liever vrijwillig actie ondernemen dan regulerende maatregelen, maar de mogelijkheid van wijzigingen in de regelgeving is een sterke motivator en moet op tafel blijven liggen."

De regionale deskundigengroep van de PAHO / WHO over de preventie van hart- en vaatziekten via zoutreductie via de voeding is samengesteld uit vooraanstaande deskundigen op het gebied van voeding en chronische ziekten van universiteiten, overheidsinstellingen en onderzoeksinstellingen in Noord-, Zuid- en Midden-Amerika, Europa en het Caribisch gebied.
In de bijeenkomst van vorige week was er een evaluatie van de kosteneffectiviteit van zoutreductie. Daarnaast bespraken ze de lessen die zijn getrokken uit initiatieven voor zoutvermindering die momenteel in PAHO-lidstaten worden uitgevoerd.
In 2007 drong een soortgelijke PAHO-deskundigengroep aan op transvetzuren uit industrieel verwerkt voedsel dat in heel Noord- en Zuid-Amerika geëlimineerd moest worden.
Geschreven door Grace Rattue