Regelmatige lichaamsbeweging in de middeleeuwen beschermt het hart

Onderzoek bij meer dan 4.000 Britten van middelbare leeftijd vindt dat lichamelijk actief blijven in de hogere jaren gekoppeld is aan lagere markers van ontsteking die belangrijk zijn voor de bescherming van het hart. De onderzoekers zeggen zelfs matige intensiteitsoefeningen zoals huishoudelijk werk, tuinieren en stevig wandelen kunnen een verschil maken.
De onderzoekers rapporteren hun werk in een artikel dat maandag online in het tijdschrift is gepubliceerd circulatie.
Hoofdauteur Mark Hamer, universitair hoofddocent epidemiologie en volksgezondheid aan de University College London (UCL), vertelde de pers:
"Deze vrijetijdsactiviteiten vertegenwoordigen oefeningen met matige intensiteit die belangrijk zijn voor de gezondheid."
"Het is vooral belangrijk voor ouderen om fysiek actief te zijn omdat het bijdraagt ??aan succesvol ouder worden," hij voegde toe.
In hun inleiding zeggen Hamer en collega's dat, terwijl uit een aantal onderzoeken blijkt dat lichaamsbeweging het hart en het cardiovasculaire systeem beschermt door te beïnvloeden hoe het lichaam met ontstekingen omgaat, er onvoldoende bewijs is om te bevestigen of dit ook voor de langere termijn geldt.
Dus keken ze naar wat er gebeurde met de link tussen ontsteking en lichaamsbeweging in een hele grote groep over een periode van tien jaar.
Voor hun onderzoek hebben ze gegevens verzameld over 4.289 mensen van gemiddelde leeftijd 49 uit de Whitehall II-studie, die in 1985 begon met meer dan 10.000 deelnemende Britse ambtenaren om de effecten van levensstijl en beroep op de gezondheid van het hart te bekijken.
De deelnemers vulden regelmatig vragenlijsten in die hen vroegen over hun levensstijl, inclusief fysieke activiteiten, variërend van een heftige intensiteit, zoals veeleisende sporten en trainingen, tot vrijetijds- en thuisactiviteiten, zoals stevig wandelen, fietsen, tuinieren, huishoudelijk werk en huisonderhoud.
Ze gaven ook bloedmonsters, waaruit de onderzoekers niveaus van twee belangrijke markers van ontsteking konden beoordelen: C-reactive protein (CRP) en interleukin-6 (IL-6).
De onderzoekers bepaalden de baseline van hun studie in 1991, met een follow-up van 11 jaar later, in 2002. Antwoorden op de vragenlijst en bloedmonsters gaven metingen van fysieke activiteit en ontstekingsmarkers op beide punten.
De resultaten toonden aan dat:

• 49% van de deelnemers voldeed gedurende de hele onderzoeksperiode aan de aanbevolen hoeveelheid lichaamsbeweging voor de gezondheid van het hart (minimaal 2,5 uur per week van matige tot krachtige lichamelijke activiteit).


• Deelnemers die fysiek actief waren bij baseline hadden ook lagere niveaus van inflammatoire markers.


• Dit verschil bleef stabiel in de loop van de tijd.


• Vergeleken met deelnemers die zelden voldeden aan het richtsnoerniveau van de aanbevolen fysieke activiteit, vertoonden degenen die het consistent ontmoetten lagere niveaus van beide inflammatoire markers bij de follow-up (na correctie voor andere potentiële beïnvloedende factoren).


• Vergeleken met deelnemers die hun activiteitsniveau gedurende de onderzoeksperiode niet veranderden, hadden degenen die het verhoogden, lagere niveaus van beide inflammatoire markers bij de follow-up.

Hamer zei:
"Ontstekingsmarkers zijn belangrijk omdat we hebben aangetoond dat ze een belangrijk mechanisme zijn dat het verband tussen fysieke activiteit en het lagere risico op hartaandoeningen verklaart."
"De mensen die het meeste baat hadden bij deze studie waren degenen die lichamelijk actief bleven," voegde hij eraan toe.
De onderzoekers ontdekten ook dat er een toename was in activiteitenniveaus toen deelnemers in de latere stadia van de follow-up periode met pensioen gingen.
Aan het einde van de follow-up was 83% van de deelnemers het richtlijnniveau voor lichamelijke activiteit.
"Het percentage deelnemers aan de training is behoorlijk gestegen omdat ze tijdens de laatste fase van het onderzoek met pensioen gingen", aldus Hamer. Dit suggereert dat "pensionering een gunstig effect lijkt te hebben op de fysieke activiteitsniveaus".

Hij en zijn collega's concluderen:
"Regelmatige lichaamsbeweging wordt geassocieerd met lagere markers van ontsteking gedurende 10 jaar follow-up en kan dus belangrijk zijn bij het voorkomen van de ontstekingsziekte die wordt waargenomen bij het ouder worden."
In een verklaring aan de pers op dinsdag zei de Britse Hartstichting dat de studie goed nieuws is voor gepensioneerden, en geeft het voorbeeld van de 87-jarige Jack Oldman, die een actieve pensionering leidde en nu tafeltennis speelt met het BHF Hearty Lives-project in Hull.
"Ik speel twee keer per week op mijn club en doe nog steeds mee in mijn plaatselijke competitie." Als ik geen sport kon spelen, weet ik niet wat ik zou doen, "zegt Oldman, die ook actief bezig blijft met het verzorgen van zijn moestuin. Hij zegt dat zijn artsen hem hebben verteld dat hij een groot hart heeft voor zijn leeftijd.
Maureen Talbot, Senior Cardiac Nurse bij BHF, zei dat het onderzoek het positieve effect benadrukt dat het veranderen van lichaamsbeweging kan hebben op de toekomstige gezondheid van je hart. Het is nooit te laat, zegt ze:
"Het aantrekken van je tuinhandschoenen, of het oppakken van een kwast, kan nog een lange weg helpen om te zorgen voor je hartgezondheid, omdat zelfs zachte oefeningen een grote impact kunnen hebben op hoe goed je hart veroudert."
Maar ze wijst er ook op dat het belangrijk is "niet te wachten tot je met pensioen gaat om van de bank af te komen, want actief zijn voor het leven is een geweldige manier om je hart gezond te houden".
Geschreven door Catharine Paddock PhD