Rejected Drug kan beschermen tegen Parkinson en Alzheimer

Het journaal Moleculaire psychiatrie Recent hebben twee studies naar latrepirdine, bekend onder de naam Dimebon, aangetoond dat de tweede studie een nieuw potentieel kan zijn voor de verbinding om Parkinson, de ziekte van Alzheimer, slaapstoornissen en andere neurodegeneratieve aandoeningen te behandelen. De internationale studie, die werd geleid door onderzoekers van de Mount Sinai School of Medicine, ontdekte dat latrepiridine het niveau van ten minste twee neurodegeneratie-gerelateerde eiwitten bij muizen verminderde.
Meer dan 5 miljoen mensen over de hele wereld lijden aan de ziekte van Alzheimer, een ongeneeslijke, progressieve neurodegeneratieve ziekte die de belangrijkste oorzaak is van dementie bij ouderen, terwijl ongeveer 1 miljoen mensen in de VS lijden aan de ziekte van Parkinson, een progressieve aandoening die leidt tot spierstijfheid, tremoren en vertraagde bewegingen en gang.
Latrepirdine werd in 1983 in Rusland goedgekeurd als antihistaminicum. In de jaren negentig ontdekten onderzoekers echter dat het medicijn effectief leek in de vroegste diermodellen van de ziekte van Alzheimer. Een opvallende fase II klinische studie in Rusland toonde aan dat latrepirdine een aanzienlijke en aanhoudende verbetering in cognitief gedrag bij Alzheimerpatiënten met minimale bijwerkingen vertoonde. Een panel van Amerikaanse klinische experts hield toezicht op de proef. Het panel omvatte Mary Sano, PhD, hoogleraar psychiatrie en directeur van het Mount Sinai Alzheimer's Research Center. Latere testen van latripirdine in een Amerikaanse Fase III-studie lieten echter geen verbetering zien bij diegenen die werden getroffen door de ziekte van Alzheimer, wat de sponsors ertoe bracht verdere klinische proeven met het geneesmiddel voor de ziekte van Alzheimer te stoppen.
Voorafgaand aan de mislukte processen begonnen Sam Gandy, MD, PhD, hoogleraar neurologie en psychiatrie en directeur van het Mount Sinai Center for Cognitive Health en zijn team met het onderzoeken van de manier waarop latrepirdine functioneert. Dr. Gandy verklaart:

"Ondanks het falen om de positieve Russische onderzoeksresultaten in Amerikaanse patiënten te repliceren, vonden we onverwacht bewijs dat latrepirdine potentieel had als een behandeling voor een aantal neurodegeneratieve aandoeningen." Onze studie toont aan dat de verbinding op meerdere manieren neurodegeneratie voorkomt en een kandidaat voor Deze anti-amyloïde aanpak - het meest recent geïllustreerd door berichten dat een tweede bapineuzumab-onderzoek mislukt is - zou patiënten misschien helpen als ze zijn begonnen voordat de hersenpathologie begint op te bouwen. "

Hun nieuwe onderzoek hield het toedienen van het geneesmiddel aan drie verschillende systemen in, waaronder gist, muizen en zoogdiercellen die allemaal een opeenhoping van alfa-synucleïne vertoonden, d.w.z. een eiwit waarvan bekend is dat het neurodegeneratie veroorzaakt.
Ze ontdekten vastbesloten dat latrepiridine autofagie activeerde in alle drie de systemen, het "zelfetende" proces van cellen die de hersenen beschermen tegen neurodegeneratie, die gericht zijn op synucleïne en beschermd tegen de toxiciteit ervan. Ze ontdekten dat het medicijn de hoeveelheid synucleïne die in de hersenen van muizen door autofagie was opgehoopt, verminderde.
Dit is de tweede studie gepubliceerd in Molecular Psychiatry door het team van Dr. Gandy. Hun eerste onderzoek, dat verscheen in het nummer van 31 juli, onthulde dat een muizenstudie aantoonde dat latrepiridine de toxiciteit van amyloïd-bèta-eiwitaccumulatie stopte door autofagie te induceren bij dieren met de ziekte van Alzheimer. Het onderzoek omvat het willekeurig toedienen van latrepirdine of placebo aan muizen met vroege stadia van de ziekte van Alzheimer, onthulde dat het medicijn geheugen verbeterde door autofagie.
Tot zijn verbazing merkte Dr. Petsko, een expert in eiwitstructuur, hoogleraar Neurologie en Neurowetenschappen aan het Weill Cornell Medical College, op dat latrepirdine gistcellen beschermt tegen de toxiciteit van alfasynucleïne en de cellen kwetsbaar maakt, zodat ze kunnen worden gedood door ofwel het ZvH-eiwit of door een van de twee sleuteleiwitten die verantwoordelijk zijn voor ALS-FTD. ALS-FTD is een reeks ziekten, waaronder de ziekte van Lou Gehrig en frontotemporale dementie.

Petsko verklaarde: "De specificiteit van latrepirdine bescherming van gistcellen tegen alfa-synucleïne vergiftiging was onverwacht maar zeer specifiek en, naar onze mening, gebeurt bij doseringen van geneesmiddelen die mogelijk relevant zijn voor de kliniek."
Dr. Sano van het Mount Sinai Alzheimer Onderzoekscentrum voor Ziekte, vervolg:

"Wij geloven dat het Amerikaanse latrepirdine onderzoek faalde vanwege een gebrek aan inzicht in hoe latrepirdine werkt.Veel van de patiënten in het Russische onderzoek hebben mogelijk een subtype van de ziekte van Alzheimer gehad, inclusief overmatige opbouw van alfa-synucleïne, waardoor ze beter reageren op latrepirdine.We weten dat dit bij toeval voorkomt bij ongeveer een derde van de patiënten met de ziekte van Alzheimer.De gegevens die erop wijzen dat latrepirdine allebei alfa-synucleïne afbraak stimuleert en cellen beschermt tegen alfa-synucleïne vergiftiging zijn zeer intrigerend. '

Dr. Gandy en Dr. Yue onderzoeken momenteel de mogelijke voordelen van latrepirdine voor de behandeling of preventie van aandoeningen die verband houden met hoge niveaus van alfa-synucleïne zoals de ziekte van Parkinson, Lewy body dementie en REM-slaapstoornis.
Geschreven door Petra Rattue