Wat is superbug NDM-1?

Inhoudsopgave

1. Wat is NDM-1?
2. Waarom is het gevaarlijk?
3. Hoe verspreidt het zich?
4. Huidige status
5. Behandeling

NDM-1 verwijst naar een gen dat door sommige bacteriën wordt gedragen. Een bacteriestam die het NDM-1-gen draagt, is resistent tegen zelfs enkele van de sterkste antibiotica. Er zijn geen actuele antibiotica om bacteriën met het NDM-1-gen te bestrijden, en dit maakt het potentieel zeer gevaarlijk.

NDM-1 staat voor New Delhi metallo-?-lactamase-1. Het werd voor het eerst geïsoleerd in een Zweedse patiënt van Indiase afkomst die in 2008 naar India reisde. Wat leidde tot de opkomst van NDM-1 in India is niet duidelijk.

Het is algemeen bekend in India en in 2015 was het al in meer dan 70 landen over de hele wereld aangetroffen.

Wat is NDM-1?

NDM-1 zelf veroorzaakt geen ziekte, maar het heeft de potentie om de kenmerken van bacteriën te veranderen. Het maakt ze resistent tegen antibiotica. Op deze manier kan het leiden tot een reeks aandoeningen, van een urineweg of bloedbaaninfectie tot een wondinfectie of een longontsteking.

Bacteriën die NDM-1 tot expressie brengen, kunnen niet worden verslagen met behulp van antibiotica.

Carbapenems zijn de krachtigste antibiotica. Ze worden gebruikt als een laatste redmiddel voor vele bacteriële infecties, zoals E coli en Klebsiella pneumoniae carbapenemase (KPC).

Het NDM-1-gen zorgt ervoor dat de bacterie een enzym produceert dat de activiteit van deze antibiotica neutraliseert.

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben NDM-1 en KPC geclassificeerd als nieuwe problemen op het gebied van infectieziekten.

Een bacterie met het NDM-1-gen is de krachtigste superbug die er bestaat.

NDM-1 verschilt van MRSA, een andere superbug, omdat MRSA Gram-positief is, terwijl de infecties die NDM-1 dragen Gram-negatief zijn. Het zijn verschillende soorten.

Waarom is NDM-1 gevaarlijk?

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is bezorgd dat NDM-1 zou kunnen leiden tot "het doemscenario van een wereld zonder antibiotica."

Vóór de ontdekking van antibiotica in 1928 stierven veel mensen aan infecties die nu vermijdbaar zijn.

NDM-1 roept de angst op dat ziekten in de toekomst niet zullen reageren op antibiotica. Als NDM-1 overgaat in andere bacteriën, zullen zich secundaire ziektes voordoen. Terwijl ze zich over de wereld verspreiden, kan dit leiden tot een gezondheidscrisis.

De WHO zegt dat een zwangere vrouw bijvoorbeeld een nierinfectie kan ontwikkelen die in de bloedbaan terechtkomt met een stam die NDM-1 bevat. In dit geval zouden er geen behandelingsopties zijn.

Het NDM-1-gen zorgt ervoor dat bacteriën een enzym produceren dat een carbapenemase wordt genoemd. Carbapenemase maakt bijna elk antibioticum niet effectief, inclusief carbepenem.

Carbepenem-antibiotica zijn zeer krachtige geneesmiddelen die worden gebruikt om zeer resistente bacteriën te bestrijden wanneer andere antibiotica niet hebben gewerkt. Zelfs carbepenem is niet effectief in gevallen van NDM-1.

Een bacterie met de NDM-1-DNA-code heeft de potentie om resistent te zijn tegen al onze huidige antibiotica, evenals nieuwe antibiotica die in de nabije toekomst beschikbaar zouden kunnen zijn. Er wordt momenteel onderzoek gedaan naar een oplossing voor NDM-1.

Hoe verspreidt NDM-1 zich?

De DNA-code voor NDM-1 kan van de ene bacteriestam naar de andere springen via een proces dat bekend staat als horizontale genoverdracht (HGT).

Als NDM-1 naar een bacterie springt die al antibioticaresistent is, kunnen er gevaarlijke infecties optreden die zich snel tussen mensen zouden verspreiden. Deze infecties kunnen niet worden behandeld.

In 2010 waren wetenschappers zich ervan bewust dat sommige stammen van bacteriën, zoals E coli en Klebsiella pneumoniae (KPC), draag het NDM-1-gen. Sindsdien is gevonden dat horizontale genoverdracht (HGT) mogelijk is tussen KPC en NDM-1.

Is NDM-1 al verspreid?

Het NDM-1-gen is genoemd naar New Delhi, de Indiase hoofdstad. Het gen is wijdverspreid in India en Pakistan, vooral in ziekenhuizen.

Het gebeurde aanvankelijk voornamelijk in India en Pakistan, en specifiek in New Delhi, waar het klimaat het jaar daarop aanhoudt. Het is gevonden in drinkwater en de heilige rivieren van India, zoals de Ganges.

NDM-1 is opgedoken in landen over de hele wereld, waaronder de Verenigde Staten, Japan, Australië en het Verenigd Koninkrijk, bij patiënten die tijd hebben doorgebracht of gereisd in India of daar familieleden hebben.

Sommige patiënten droegen de ziekte mee naar huis na een reis naar India of Pakistan voor cosmetische chirurgie, omdat dit type behandeling in Azië goedkoper is.

Het vermogen van NDM-1 om zich naar andere soorten bacteriën te verspreiden, betekent echter dat wetenschappers verwachten dat er in andere landen talloze secundaire gevallen zijn die geen verband houden met de tijd die in India wordt doorgebracht.

Kan NDM-1 worden verslagen?

Op dit moment is de enige manier om de verspreiding van NDM-1 tegen te gaan, door middel van surveillance, het snel identificeren en isoleren van geïnfecteerde patiënten, het desinfecteren van ziekenhuisapparatuur en het volgen van handhygiëne in ziekenhuizen.

Tot nu toe zijn patiënten met NDM-1-gerelateerde infecties per geval behandeld, met een combinatie van medicijnen, maar er is geen effectieve behandeling en er zijn geen orale behandelingen beschikbaar voor veel van de infecties veroorzaakt door NDM- 1. Sommige stammen van bacteriën zijn volledig resistent tegen vrijwel alle soorten antibiotica.

Goede handhygiëne is de sleutel tot het voorkomen van de verspreiding van infecties.

In 2014 riep Morad Hasssani, van het Albert Einstein College of Medicine in New York, New York, "alle belanghebbenden in deze volksgezondheidscrisis" op om hun deel te doen, om onderzoeksbudgetten te verhogen, farmaceutische bedrijven om "meer verantwoordelijkheid te tonen en engagement, "en voor wetenschappers om nieuwe manieren te vinden om de" crisis van resistente Gram-negatieve infecties "te benaderen.

Sinds 2001 heeft de WHO gezondheidswerkers aangespoord om het gebruik van antibiotica te verminderen om het risico te verminderen dat ziekten resistentie ontwikkelen en om het gebruik van carbapenem-antibiotica tot een minimum te beperken.

Het Centre for Disease Dynamics, Economics and Policy merkt op dat "Antibioticaresistentie een direct gevolg is van antibioticagebruik."

Europa, Canada en de Verenigde Staten hebben hun gebruik van antibiotica de afgelopen jaren verminderd, maar het gebruik neemt nog steeds toe in India, Sub-Sahara Afrika, Latijns-Amerika en Australië.

Zelfs als medisch gebruik van antibiotica wordt beheerst, blijft er bezorgdheid bestaan ??over het agrarische gebruik van antibiotica, omdat deze het menselijke systeem kunnen binnendringen door in voedsel over te gaan en uit te logen in het milieu.