Jaarlijkse screening van prostaatkanker vermindert het totale aantal sterfgevallen niet

Massa prostaatkanker screenings verlagen niet het totale aantal sterfgevallen door prostaatkanker, onderzoekers van de Washington University School of Medicine in St. Louis rapporteerden in de Journal of the National Cancer Institute. Ze voegden daaraan toe dat massale routinematige screeningen zelfs het aantal sterfgevallen onder mannen in de vijftig en zestig niet verminderen, evenals patiënten met onderliggende gezondheidsproblemen.
De auteurs citeerden een Amerikaanse studie met 76.000 mannen die openbaarde dat na zes jaar van agressieve, jaarlijkse prostaatkankerscreening, er meer tumordiagnoses waren, maar het aantal sterfgevallen door prostaatkanker niet afnam.
De nieuwste resultaten van PLCO (prostaatkanker, longkanker, kanker, colorectaal en ovarium), die op 6 januari werden gepubliceerd, toonden aan dat de meerderheid van de mannen niet elk jaar gescreend hoeft te worden op prostaatkanker.
Hoofdauteur, Gerald Andriole, MD, schreef:

"De gegevens bevestigen dat het voor de meeste mannen niet nodig is om jaarlijks gescreend te worden op prostaatkanker.Een grote meerderheid van de kankers die we vonden zijn langzaam groeiende tumoren die waarschijnlijk niet dodelijk zijn."

In het PLCO-onderzoek werden mannen van 55 tot 74 willekeurig gekozen om standaardzorg of een PSA-test eenmaal per jaar gedurende zes jaar te ontvangen plus een digitaal rectaal examen gedurende vier jaar. Routinezorg betekent dat de patiënt alleen een PSA-screeningstest krijgt als de arts dit aanbeveelt.
Dr. Andriole legde uit dat dit rapport bijgewerkte gegevens bevat over een eerder rapport gepubliceerd in NEJM (New England Journal of English), 2009, toen het team geen mortaliteitsvoordeel kon vinden van routinematige prostaatkankerscreening.
In die tijd (2009) zeiden de onderzoekers dat het nog te vroeg was om algemene generalisaties te maken over PSA-screening, omdat een zeer klein aantal mannen aan welke oorzaak dan ook was overleden. Ze hadden aanbevolen dat mannen met een levensverwachting van zeven tot tien jaar zouden worden gescreend.
Dr. Andriole schrijft nu:

"Nu, gebaseerd op onze bijgewerkte resultaten met bijna alle mannen gevolgd gedurende 10 jaar en meer dan de helft voor 13 jaar, leren we dat alleen de jongste mannen - degenen met de langste levensverwachting - van screening kunnen profiteren. onze huidige praktijken wijzigen en stoppen met het screenen van oudere mannen en mensen met een beperkte levensverwachting.
In plaats daarvan moeten we een gerichtere aanpak volgen en selectief screenen op mannen die jong en gezond zijn en met name mensen met een hoog risico op prostaatkanker, waaronder Afro-Amerikanen en mensen met een familiegeschiedenis van de ziekte. "

Andriole en team zijn van mening dat volwassen mannen een baseline PSA-test moeten krijgen in hun vroege jaren '40. Volgens recente studies hebben mannen met verhoogde PSA-waarden op die leeftijd een aanzienlijk hoger risico op het ontwikkelen van prostaatkanker.
Mannelijke patiënten in hun 40s, bij wie de PSA-waarden laag zijn, hebben een zeer kleine kans op het ontwikkelen van dodelijke prostaatkanker en hoeven niet verder routinematig te worden getest, vindt Andriole.
Hieronder staan ??enkele gegevens van de nieuwste studie:

• 4.250 tumoren werden gedetecteerd in de routine PSA screening plus digitale rectale onderzoeksgroep
• 3.815 tumoren werden gedetecteerd in de routine zorggroep
• Er waren 158 sterfgevallen door prostaatkanker in de routine PSA-screeningsgroep
• Er waren 145 sterfgevallen als gevolg van prostaatkanker in de routine zorggroep

De auteurs zeiden dat het verschil in sterfte door prostaatkanker niet significant verschilde tussen de twee groepen.
Routine PSA-screening elk jaar van mannen in de vijftig en zestig lijkt geen levens te redden.

De auteurs stelden vast dat patiënten met de diagnose prostaatkanker die ook andere aandoeningen of ziekten hadden, veel eerder zouden sterven aan die andere ziekten dan aan de prostaatkanker zelf. Voorbeelden van andere ziekten, aandoeningen of gebeurtenissen zijn beroerte, diabetes, een hartaanval, kanker, sommige luchtwegaandoeningen en leveraandoeningen. Dit suggereert dat hoewel screenings prostaatkankertumoren detecteren, de meeste niet erg schadelijk zijn.
Andriole is het ermee eens dat te veel mannen te veel werden gediagnosticeerd en overbehandeld voor prostaatkanker, van wie velen vervolgens leden aan impotentie en incontinentie.
Andriole zei:

"Massa-screening van alle mannen op basis van leeftijd alleen is niet de juiste weg, maar screening kan nog steeds nuttig zijn bij bepaalde mannen. We moeten een meer genuanceerde benadering volgen om te bepalen welke mannen moeten worden gescreend met PSA in de eerste plaats , hoe vaak ze moeten worden getest, op welk PSA-niveau ze moeten worden biopten en of hun kanker agressieve therapie rechtvaardigt. "

Tijdens het laatste kwartaal van vorig jaar riep de Amerikaanse Preventive Services Task Force op tot het einde van routine PSA-testen voor gezonde mannen ouder dan 50 jaar, waarbij wordt gezegd dat het geen levens redt en vaak tot overbehandeling leidt.
De PLCO-patiënten zullen nog 15 jaar worden gemonitord, voegde de auteurs eraan toe. Het doel is om te zien welke effecten kankerscreening kan hebben op sterfte op de langere termijn.
In een abstract in het tijdschrift concludeerden de auteurs:

"Na 13 jaar follow-up was er geen bewijs van een mortaliteitsuitkering voor georganiseerde jaarlijkse screening in de PLCO-studie in vergelijking met opportunistische screening, die deel uitmaakt van de gebruikelijke zorg, en er was geen duidelijke interactie met leeftijd, baseline comorbiditeit, of pretriale PSA-testen. "

Geschreven door Christian Nordqvist