Aërobe oefening kan het risico op dementie verminderen

Aërobe oefening, gedefinieerd als elke fysieke activiteit die de hartslag verhoogt en de zuurstofbehoefte van het lichaam verhoogt, kan het risico op dementie verminderen en de voortgang ervan vertragen zodra het begint, volgens onderzoekers van de Mayakliniek die de rol van aërobe oefening in het behoud van cognitieve vaardigheden onderzochten en vond dat het moet worden beschouwd als een belangrijke therapie tegen dementie. Ze publiceren hun bevindingen in de uitgave van deze maand Mayo Clinic Proceedings.
De onderzoekers, die zijn gevestigd in de Mayo Clinic-centra in Rochester, Minnesota en Jacksonville, Florida, zeiden dat aerobics niet alleen een training in de fitnessruimte is, maar ook lopen en klusjes doen rond het huis, zoals sneeuw schuiven en bladeren harken.
Ze doorzochten alle wetenschappelijke artikelen die ze konden vinden over het onderwerp beweging en cognitie, waaronder dierstudies en observationele studies, vertelde hoofdauteur en neuroloog Dr. J Eric Ahlskog aan de pers.
"We hebben geprobeerd een evenwichtige kijk op het onderwerp te vormen," voegde hij eraan toe, verklarend dat ze meer dan 1.600 artikelen hebben beoordeeld, waarvan er 130 direct aan de kwestie hebben deelgenomen.
"We concludeerden dat je een zeer overtuigend argument kunt maken voor lichaamsbeweging als een ziektemodificerende strategie om dementie en milde cognitieve stoornissen te voorkomen, en om deze processen gunstig te wijzigen zodra ze zich hebben ontwikkeld," zei Ahlskog.
Hij en zijn collega's wijzen erop dat studies met hersenscans consequent objectief bewijs tonen van de voordelen van lichaamsbeweging voor het behoud van de integriteit van het menselijk brein. Ze merken ook op dat dierstudies oefeningen laten zien die trofische factoren produceren die het functioneren van de hersenen verbeteren, en het vergroot ook de verbindingen tussen hersencellen, bekend als neuroplasticiteit.
Voor hun onderzoek hebben ze, waar mogelijk, meta-analyses van prospectieve studies en gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken uitgevoerd (dat is waar mogelijk, waarbij ze clusters van onderzoeken van vergelijkbaar ontwerp en dezelfde metingen behandelden alsof ze één grote studie waren en de gegevens samenvoegden).
Hier zijn enkele van hun meer gedetailleerde bevindingen:

• Sommige studies toonden aanmerkelijke reducties in het risico op dementie in verband met midlife-oefeningen.


• Midlife-training leek ook het risico op milde cognitieve stoornissen (MCI) te verminderen.


• Patiënten met dementie of MCI hadden betere scores na 6 tot 12 maanden aan lichaamsbeweging vergeleken met sedentaire controles.


• Gezonde volwassenen die aerobische oefeningen deden, toonden ook significant verbeterde cognitieve scores.


• In één grote proef met senioren, was een jaar oefening gekoppeld aan aanzienlijk grotere hippocampusvolumes en beter ruimtelijk geheugen (cross-sectionele studies vergelijken lichamelijk fit met ongeschikte senioren lijken dit bewijs te bevestigen).


• In andere proeven met senioren was aerobe training gekoppeld aan een kleiner verlies van leeftijdsgebonden grijze stof.


• fMRI-scans toonden aan dat de connectiviteit in cognitieve netwerken van de hersenen verbeterde na 6 tot 12 maanden aan lichaamsbeweging.


• Dierstudies suggereren dat oefening de neuroplasticiteit verhoogt via verschillende biologische routes, wat resulteert in verbeterd leren.


• Dierstudies tonen ook aan dat lichaamsbeweging de neurotrofe factoren van de hersenen verhoogt (deze helpen bij het laten groeien en herstellen van hersencellen) en er is indirect bewijs voor hetzelfde bij de mens.


• Oefening kan ook de cognitieve achteruitgang verminderen door het cerebrovasculaire risico, waaronder de ziekte van kleine bloedvaten, te verminderen, wat leidt tot dementie.

De onderzoekers concluderen dat:
"Oefening mag niet over het hoofd worden gezien als een belangrijke therapeutische strategie."
Ze zeiden dat er meer onderzoek zou moeten worden gedaan om de relatie tussen lichaamsbeweging en cognitieve functie nader te bekijken, maar ze ondersteunen het idee dat mensen in het algemeen moeten oefenen, zoals Ahlskog uitlegde:
"Of we nu onze patiënten in de eerstelijnsgezondheidszorg of neurologische klinieken aanspreken, we moeten lichaamsbeweging blijven aanmoedigen, niet alleen voor de algemene gezondheid, maar ook voor de cognitieve gezondheid."
Geschreven door Catharine Paddock PhD