Arteriële ontsteking veroorzaakt verhoogde hartproblemen bij HIV-patiënten

Een studie gepubliceerd in een speciale editie van JAMA voor de International AIDS Conference is gebleken dat het hogere risico op hart- en vaatziekten bij HIV-geïnfecteerde patiënten lijkt te zijn gekoppeld aan een hogere ontsteking in de bloedvaten.
Onderzoekers van het Massachusetts General Hospital (MGH) ontdekten dat niveaus van ontsteking in hiv-positieve personen-aorta's, zonder cardiovasculaire ziekte en geen verhoogde traditionele risicofactoren, vergelijkbaar waren met die van patiënten met een vastgestelde cardiovasculaire aandoening.
Vooraanstaande onderzoeker, Steven Grinspoon, MD, directeur van het MGH-programma in Nutritional Metabolism en lid van de Neuroendocrine Unit, zei:

"Verschillende recente studies, waaronder studies die we hebben gedaan, hebben aangetoond dat HIV-geïnfecteerde patiënten ongeveer twee keer zo veel risico hebben op een hartinfarct en een beroerte als niet-geïnfecteerde personen. Deze nieuwe gegevens suggereren een plausibel mechanisme waardoor verhoogde arteriële ontsteking gerelateerd is de activering van het immuunsysteem kan het risico op cardiovasculaire gebeurtenissen bij deze patiënten verhogen. "

De onderzoekers geloven dat ontsteking ook een van de risicofactoren kan zijn voor cardiovasculaire gebeurtenissen bij HIV-positieve mensen, afgezien van de typische risicofactoren, waaronder ophoping van buikvet, roken, hoge bloeddruk en verhoogde cholesterolwaarden.
Eerdere aanwijzingen wijzen erop dat de link gebaseerd was op metingen van inflammatoire markers, zoals C-reactief proteïne in de bloedbaan. De nieuwe studie is echter het eerste onderzoek dat rechtstreeks bewijs levert voor een verhoogde ontsteking in de slagaderlijke wanden van patiënten met HIV.
De onderzoekers evalueerden de resultaten van PET- en CT-scans van 81 deelnemers, die waren ingedeeld in verschillende groepen. Eén groep bestond uit 27 met HIV geïnfecteerde personen zonder cardiovasculaire aandoening die allemaal antiretrovirale therapie kregen, een andere groep had 27 niet-geïnfecteerde controles zonder atherosclerose gekoppeld aan de HIV-groep voor leeftijd, geslacht en traditionele cardiovasculaire risicofactoren, en de derde groep bestond uit 27 niet-geïnfecteerde controles met atherosclerose overeenkomend met de HIV-groep naar geslacht.
Alle PET-scans gebruikten FDG, een radiofarmaceuticum dat zich ophoopt op locaties met ontstekingsactiviteit. De onderzoekers selecteerden prospectieve beeldgegevens voor beide controlegroepen uit een patiëntendatabase met gegevens van mensen die gescand waren voor klinische diagnose van niet-HIV-gerelateerde aandoeningen.
Resultaten van de FDG PET-scans lieten hogere verhoogde niveaus van ontsteking zien in HIV-positieve deelnemers-aorta's vergeleken met die waargenomen bij controledeelnemers zonder atherosclerose. Ze stelden vast dat de niveaus vergelijkbaar waren met die in controledeelnemers met hart- en vaatziekten.
De onderzoekers merkten op dat geen invloed van traditionele risicofactoren bijdroeg aan arteriële ontstekingsniveaus in de HIV-groep, en evenmin het type antivirale behandeling dat de patiënten hadden gekregen en dat patiënten, van wie de virale niveaus op niet detecteerbare niveaus waren, ook een verhoogde ontsteking vertoonden. Bij het meten van de circulerende ontstekingsmarkers ontdekte het team dat niveaus van oplosbare CD163, een marker van monocytenactivering, hoger waren in die in de HIV-groep, terwijl de markers van gegeneraliseerde ontsteking niet anders waren. Grinspoon legt uit:

"Geactiveerde monocyten - een deel van het aangeboren immuunsysteem - kunnen aangetrokken worden door plaque-laesies in de slagaders, waar ze geactiveerde macrofagen worden die stoffen afgeven die in de loop van de tijd bijdragen aan plaquebreuk en hartaanval. Geactiveerde macrofagen kunnen ook chemische signalen afgeven die aantrekken meer monocyten, opzetten van een vicieuze cirkel.We toonden eerder aan dat verhoogde CD163-niveaus geassocieerd waren met niet-verkalkte plaque, die gevoeliger is voor breuk.
Onze nieuwe bevindingen dat niveaus van CD163, maar niet andere inflammatoire markers, gerelateerd zijn aan ontsteking die wordt aangeduid door de opname van FDG - zelfs bij patiënten zonder detecteerbaar virus - suggereren dat oplosbare CD163 een nuttige marker zou kunnen zijn voor risico-geassocieerde ontsteking bij HIV-patiënten. "

Grinspoon, hoogleraar Geneeskunde aan de Harvard Medical School, wijst erop dat de bevindingen niet impliceren dat aanpassing van traditionele risicofactoren niet significant is bij HIV-positieve patiënten, maar hij benadrukt dat er ook rekening moet worden gehouden met nieuwe therapieën en niet-traditionele patiënten. risicofactoren zoals arteriële ontsteking. Hij blijft zeggen dat FDG-PET-scans ongeschikt zouden zijn voor massascreening van patiënten; onderzoekers moeten niettemin onderzoeken naar metingen van inflammatoire markers zoals CD163-niveaus.
Het team onderzoekt momenteel de mogelijkheid of statinebehandeling arteriële inflammatie bij met HIV geïnfecteerde patiënten zou kunnen verminderen, aangezien de meeste patiënten slechts een bescheiden verhoogde cholesterolspiegel hebben.
Grinspoon concludeert:

"Onze gegevens suggereren ook dat targeting op monocytenactivering een unieke strategie kan zijn om arteriële inflammatie bij deze patiënten te verminderen, implicaties hebben voor de pathogenese van cardiovasculaire aandoeningen bij andere ontstekingsaandoeningen, en een nieuwe manier benadrukken om bij dergelijke patiënten naar risico te kijken."

Geschreven door Grace Rattue