Autistische kinderen lopen waarschijnlijk meer weg

Uit een nieuwe studie uit de VS blijkt dat bijna de helft van de kinderen met autisme afdwaalt of wegloopt, waardoor ze vaak in gevaar komen. Een analyse van de antwoorden van ouders die zijn bevraagd door het grootste online autisme-onderzoeksproject van de natie, toont aan dat kinderen met autismespectrumstoornissen (ASS) vier keer meer kans hebben om te 'mopperen' dan hun niet-aangedane broers of zussen.
Onderzoekers van het Interactive Autism Network (IAN), een project van het Kennedy Krieger Institute in Baltimore, Maryland, schrijven over hun bevindingen in een paper waarvan wordt verwacht dat ze online verschijnen (Epub ahead of print) in het tijdschrift Kindergeneeskunde op 8 oktober.
Paul Law is directeur van het IAN-project en senior auteur van het artikel. Hij zegt in een persverklaring:
"Sinds de lancering van IAN hebben we van families van kinderen met autisme gehoord dat hun kinderen vaak in gevaar komen door rond te dwalen of te vluchten."
"Dit zijn de eerste gepubliceerde bevindingen in de VS die een schatting geven van het aantal kinderen met ASS die niet alleen dwalen of elope, maar ook lang genoeg vermist worden om echte bezorgdheid te veroorzaken," voegt hij eraan toe.
Wet en collega's vonden de plaatsen waar kinderen het vaakst afliepen of wegliepen van waar ze thuis waren of van iemand anders, een winkel of van school. En sommige kinderen hadden meerdere keren per dag geprobeerd te ontluizen.

Onderzoek suggereert dat het risico op een kindelekken lijkt toe te nemen met de ernst van autisme.In een poging om uit te leggen waarom het weglopen van gedrag meer voorkomt bij kinderen met ass, zegt Law in een opmerking van Reuters dat "het is geworteld in de aard van autisme zelf".
Voorbeelden die ouders als redenen gaven voor kinderen die wegliepen, waren onder meer een verlangen om nieuwsgierigheid te bevredigen of te ontdekken, om een ??aangename plek te vinden en om uit een stressvolle of ongemakkelijke situatie te geraken.
De wet zegt kinderen met ASS hebben niet de sociale vaardigheden om eerst bij hun ouders in te checken voordat ze weglopen.

Wat de onderzoekers deden

Voor hun studie, de onderzoekers gebruikt online vragenlijst antwoorden van ouders van 1.218 kinderen met ASS en 1.076 niet-getroffen broers en zussen.
Het belangrijkste figuur waar ze naar op zoek waren, was hoeveel kinderen vanaf de leeftijd van 4 jaar schendingen of zwervers van neigingen hadden getoond, wanneer dergelijk gedrag niet typisch is.

Een ander cijfer waarin ze geïnteresseerd waren, was hoeveel kinderen er lang genoeg vermist waren om bezorgdheid te veroorzaken. Dergelijke gevallen werden geclassificeerd als "vermist", terwijl degenen die nog niet in deze categorie waren ingedeeld als "niet-vermist" werden geclassificeerd.
Vervolgens probeerden de onderzoekers, van antwoorden op vragen over stress, linkervolkeringseigenschappen te koppelen aan metingen van gezinsstress.

Wat ze vonden

De onderzoekers ontdekten dat in deze steekproef, vanaf de leeftijd van 4 jaar, 49% van de kinderen met ASS ten minste één keer had geprobeerd te ontsnappen of weg te rennen. En hiervan ging 53% lang genoeg verloren om bezorgdheid te veroorzaken.
In de leeftijdscategorie van 4 tot 7 jaar vonden de onderzoekers dat 46% van de kinderen met ASS was weggelopen of weggelopen, en dit was vier keer het percentage van hun niet-getroffen broers of zussen.
In de leeftijdscategorie 8 tot 11 jaar was 27% van de kinderen met ASS overleden, vergeleken met slechts 1% van hun niet-getroffen broers en zussen.
Uit wat de ouders zeiden, suggereren de onderzoekers dat de leeftijd waarop de meeste pogingen om te elipsen plaatsvindt ongeveer 5,4 jaar is, en toen hem werd gevraagd naar "het slechtste jaar ooit", zei 29% van de ouders dat hun kind meerdere keren per dag had geprobeerd te ontsnappen , terwijl nog eens 35 zeiden dat het minstens één keer per week gebeurde.
Bijna 65% van de vermiste kinderen meldde dat er verkeersletsel was en meldingen van verdrinking werden met 24% gemeld.
Elopement leek doelgericht: de kinderen hadden een reden in gedachten om ergens heen te gaan of iets te doen.
Meer dan de helft (56%) van de ouders zei dat schaking een van de meest stressvolle gedragingen was waarmee ze te maken hadden bij de zorg voor een kind met ASS. 50% van hen zei dat ze geen hulp of begeleiding hadden ontvangen over hoe om te gaan met dit gedrag.
Gemiddeld werden kinderen 41,5 minuten vermist.
Toen hun kind vermist werd, was het meest voorkomende wat ouders zeiden dat ze deden, contact opnemen met buren (57%). De volgende meest voorkomende was het bellen van de politie (35%), bellen met de school (30%) en personeel in de winkel (26%).

Implicaties

De wet zegt dat ze hopen dat hun bevindingen "gezinnen, artsen, opvoeders en first responders zullen informeren over de werkelijke gevolgen van de vlucht".
"Ouders zijn vaak bang om als verwaarloosd te worden beschouwd als hun kinderen uit veilige plaatsen vertrekken." Dit onderzoek toont aan dat we dringend interventies nodig hebben om schaking aan te pakken en steun te bieden aan getroffen gezinnen, "benadrukt hij.
Hij en zijn co-onderzoekers suggereren dat er meer onderzoek moet worden gedaan om te achterhalen of er verschillende soorten van uitzetting zijn, die elk een andere aanpak vereisen om dit te voorkomen. Hoe meer we deze neiging begrijpen, hoe meer kans er is om manieren te vinden om ouders te helpen omgaan met dit extreem stressvolle gedrag, zeggen ze.
Geschreven door Catharine Paddock PhD