BMI is misschien niet de beste maatstaf voor het beoordelen van het kankerrisico

De meest gebruikte meting voor lichaamsvet, een formule die bekend staat als body mass index (BMI), is mogelijk niet de meest nauwkeurige manier om ziekterisico's te berekenen, met name de risico's van bepaalde kankers, volgens een nieuw onderzoek in American Journal of Epidemiology.
BMI wordt berekend door het gewicht van een persoon (in kilogram) te delen door zijn of haar lengte in vierkante meters. Studies begonnen deze formule 60 jaar geleden te gebruiken bij mannen van middelbare leeftijd.
Onlangs is het de meest gebruikte gewicht-voor-hoogte-index geworden in grootschalig onderzoek naar kinderen en volwassenen. Het is eenvoudig te berekenen vanwege de gemakkelijk beschikbare lengte- en gewichtsgegevens. Andere manieren om lichaamsvet te meten, zijn tijdrovend en duur gebleken.
Obesitas wordt geïnterpreteerd als een BMI van 30 of hoger, terwijl een ideale BMI wordt beschouwd als tussen 18,5 en 24,9. Hoe hoger de BMI, des te groter het risico voor een verscheidenheid aan ziekten, zoals hartaandoeningen, diabetes type 2, hoge bloeddruk en bepaalde vormen van kanker, zoals vermeld door de Centers for Disease Control and Prevention.
Een eerdere studie uitgevoerd door de Universiteit van Manchester heeft gesuggereerd dat een hogere BMI geassocieerd is met een groot risico op bepaalde kankers. Ze ontdekten ook een zwakker verband tussen BMI en het risico op maligne melaleukemie, multipel myeloom en non-Hodgkin lymfoom bij zowel mannen als vrouwen.
Een afzonderlijke studie suggereert BMI als een voorspeller voor de overleving van borstkanker. Vrouwen die een operatie ondergingen en een normale BMI hadden, hadden een langere, over het algemeen ziektevrije overleving dan obese vrouwen met een hoge BMI.
Hoofdauteur Geoffrey C. Kabat, Ph.D., senior epidemioloog bij de afdeling epidemiologie en volksgezondheid aan het Albert Einstein College of Medicine van Yeshiva University, zegt:

"Het is al lang erkend dat BMI een onvolmaakte indicator is van lichaamsvet omdat het gewicht geen onderscheid maakt tussen magere lichaamsmassa (spieren, botten, bloed, water) en vetmassa. Dit betekent dat twee personen dezelfde BMI kunnen hebben, maar kunnen hebben heel verschillend percentage lichaamsvet.Verder, bij gebruik van gegevens over gewicht en lengte, is een enkele BMI-formule mogelijk niet geschikt voor alle populaties en alle ziekten. "

Het huidige onderzoek had tot doel na te gaan of alternatieve maten van gewicht voor duur in meer significante associaties met het risico van bepaalde kankers eindigen in vergelijking met BMI.
Kijkend naar gegevens van 90.000 Canadese vrouwen, die waren ingeschreven in de Canadian National Breast Screening Study, veranderden de onderzoekers de BMI-formule door de waarde van x in W / Hx te veranderen. Deze modificatie werd gebruikt om te bepalen of deze variaties op BMI het risico van 19 verschillende kankers beter voorspellen.
Alle waarden van x in W / Hx die betekenisvolle associaties met bepaalde kankers vertoonden waren minder dan de waarde van 2,0 (d.w.z. BMI) en omvatten 1,7 voor postmenopauzale borstkanker, 1,3 voor longkanker bij niet-rokers en 0,8 voor endometriumkanker.
Deze conclusies moeten in andere onderzoeken worden geverifieerd. De auteurs geloven dat de ideale waarde van W / Hx kan variëren in verschillende populaties en ook in elke onderzochte ziekte. Ze suggereren dat BMI mogelijk niet de beste is voor alle doeleinden.
Geschreven door Kelly Fitzgerald