nl.3b-international.com
Informatie Over Gezondheid, Ziekte En Behandeling.



Cell Signaling Breakthrough May Melanoma Treatment

De functie van het lichaam om nieuwe cellen te genereren en dode cellen te vervangen werkt meestal goed, maar het is absoluut niet perfect. De sleutel tot het genereren van nieuwe cellen is communicatie of signalering tussen cellen, en als dit proces niet goed functioneert, kan dit leiden tot ongecontroleerde celgroei, wat de basis is voor veel kankers.
Een belangrijke ontdekking door wetenschappers van het Texas University Health Science Center in Houston (UTHealth) Medical School onthult dat celsignalering een belangrijke rol speelt in de strijd tegen melanoom en verschillende andere snelgroeiende tumoren.
De studie is online gepubliceerd vóór de editie van 5 juni van Huidige biologie.
Ongeveer 9.000 mensen sterven elk jaar aan melanoom (huidkanker), volgens de American Cancer Society. De onderzoekers hebben nu ontdekt waarom BRAF-remmers, die vaak worden gebruikt voor de behandeling van huidkankers, niet altijd werken, en het belangrijkste is hoe deze medicijnen de groei van kanker bij bepaalde patiëntenpopulaties kunnen versnellen.
Senior auteur John Hancock, MB, B.Chir, Ph.D., John S. Dunn Distinguished University Chair in Physiology and Medicine en voorzitter van de afdeling Integrative Biology and Pharmacology, die tevens interim-directeur is van het Brown Foundation Institute of Molecular Medicine for the Prevention of Human Diseases van de UTHealth Medical School heeft verklaard:

"Deze informatie kan de ontwikkeling van effectievere antikankermedicijnen ondersteunen en de keuze voor nieuwe combinaties van geneesmiddelen beter informeren."

Een keten van eiwitten die een signaalroute vormt, geeft groeisignalen door van het celoppervlak naar de kern, terwijl het commando voor het delen van cellen om nieuwe cellen te genereren wordt doorgegeven door een keten van vier eiwitten, namelijk RAS, BRaf, MEK en ERK. Deze route wordt door alle cellen gedeeld en is over het algemeen zeer effectief, maar er doen zich problemen voor wanneer een van de eerste eiwitten in de keten wordt gemuteerd, omdat beide eiwitten de route vergrendelen in de 'aan'-positie.

BRAF-remmers zijn geneesmiddelen die de signalering van het tweede eiwit blokkeren en succesvol zijn bij het behandelen van melanomen met mutante BRaf-eiwitten. Tot nu toe zijn er echter geen remmers beschikbaar die het eerste eiwit (RAS) kunnen blokkeren. Het team voerde in vivo studies uit om te onderzoeken wat er gebeurt als BRAF-remmers worden toegepast op menselijke kankerweefsels met Ras-mutaties.
Kwang-jin Cho, Ph.D., de hoofdauteur en research fellow van de studie aan de UTHealth Medical School verklaarde:

"Verrassend genoeg hebben recente studies gevonden dat BRAF-remmers geen signalering blokkeren in melanoomcellen met Ras-mutaties, sterker nog, de medicijnen versterken eigenlijk de abnormale signaalactiviteit." Ons werk beschrijft nu het mechanisme voor deze schijnbaar paradoxale verbeterde signaalactiviteit. "

De meerderheid van de melanomen hebben ofwel een mutatie van het BRaf-eiwit of van het Ras-eiwit, maar ze hebben zelden beide. Mutaties van het RAS-eiwit zorgen ervoor dat een anderszins normaal BRaf-eiwit 'ingeschakeld' blijft.

Cho concludeerde:
"Onze studie benadrukt ook het belang van genetische testen van melanomen vóór het gebruik van BRaf-remmers. Onze studie kan ook helpen bij het ontwerpen van een beter medicijn."

Geschreven door Petra Rattue

Xgeva (denosumab), ter bescherming van botten van patiënten met kanker die is goedgekeurd door de FDA

Xgeva (denosumab), ter bescherming van botten van patiënten met kanker die is goedgekeurd door de FDA

Patiënten met kanker die is uitgezaaid (verspreid) kunnen baat hebben bij behandeling met Xgeva (denosumab), die vandaag is goedgekeurd door de FDA (Food and Drug Administration). In het bijzonder is Xgeva ontworpen om te beschermen tegen skeletgerelateerde voorvallen bij gevorderde kankerpatiënten die botbeschadiging hebben - botmetastasen.

(Health)

Genen geassocieerd met Pygmie Small Stature Identified

Genen geassocieerd met Pygmie Small Stature Identified

Volgens een onderzoek van de West-Afrikaanse pygmeeën in Kameroen, gepubliceerd in PLoS Genetics, zijn genen die mogelijk verantwoordelijk zijn voor de relatief kleine omvang van pygmeeën geïdentificeerd door een team van genetici van de Universiteit van Pennsylvania. Gemiddeld zijn pygmee mannen slechts 4'11 "lang en bovendien, gebaseerd op genetische handtekeningen van natuurlijke selectie, onthult het onderzoek dat hormonale routes en regulering van het immuunsysteem mogelijk de evolutionaire aanjagers zijn geweest van de korte gestalte van pygmeeën.

(Health)