Doofheid en geestelijke gezondheid - Meer specialistische diensten vereist

Doofheid heeft een verstrekkende invloed op de sociale, emotionele en cognitieve ontwikkeling van mensen. De aandoening is heterogeen en ongeveer 7 op de 10.000 mensen is ernstig of diep doof, met ongeveer 70.000 mensen in Groot-Brittannië alleen die diep doof zijn. Ongeveer 15 tot 26% van de wereldbevolking lijdt aan gehoorverlies; de meesten komen uit de armste landen.
De meeste slechthorenden beschouwen zichzelf als een culturele minderheid, de dovengemeenschap, die gebarentaal moet gebruiken om te communiceren.
Een studie in deze week Lancet door Dr. Johannes Fellinger en zijn team in Oostenrijk, toont aan dat dove mensen tweemaal zoveel kans hebben op geestelijke gezondheidsproblemen, vergeleken met de algemene bevolking. De studie onthult ook ongelijkheden in termen van toegang tot en de kwaliteit van de geestelijke gezondheidszorg die dove mensen ontvangen.
Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat ongeveer een op de vier dove studenten ook lijdt aan andere handicaps, zoals leermoeilijkheden (9%), ontwikkelingsachterstand (5%), specifieke leerproblemen (8%), visusstoornissen (4%) en autisme (2%).
Fellinger en zijn team ontdekten dat dove kinderen die niet efficiënt kunnen communiceren binnen hun eigen gezin een viermaal hoger risico hebben om te worden beïnvloed door psychische stoornissen, in vergelijking met degenen die dat wel kunnen. Dove kinderen lopen ook meer risico om op school mishandeld te worden. Een studie van dove jonge Noorse mensen onthulde bijvoorbeeld dat dove jongens een drie keer hoger risico hadden en dove meisjes verdubbelden het risico op seksueel misbruik in vergelijking met hun horende leeftijdsgenoten.
Dove patiënten hebben gemeld dat ze wantrouwen, angst en gefrustreerd zijn in de gezondheidszorg, omdat ze behalve het wegnemen van communicatiebarrières in klinische situaties ook hebben gemeld dat dove patiënten beperkingen hebben bij het verkrijgen van toegang tot gezondheidsinformatie.
De onderzoekers benadrukken twee documenten die ongelijke toegang tot geestelijke gezondheidszorg kunnen verminderen en de kwaliteit van de dienstverlening kunnen verbeteren. Het eerste document is het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met een handicap, dat verschillende landen al hebben goedgekeurd en dat de positieve waarde van gebarentaal beschrijft. De tweede is het document van de Britse regering Geestelijke gezondheid en doofheid - naar rechtvaardigheid en toegang, die richtlijnen biedt voor beste praktijken, waaronder het instellen van oogcontact met de patiënt, uitleg met toegevoegde visuele elementen, zorgen voor een goed zicht op het gezicht van de spreker en het vermijden van gelijktijdige opmerkingen tijdens het onderzoek.
Het document beveelt aan om elk deel van een onderzoeksproces als een individuele stap te behandelen, d.w.z. eerst uitleggen wat er gaat worden onderzocht, de patiënt onderzoeken en vervolgens uitleggen wat er is gevonden.
Fellinger en zijn team concluderen:

"Verbeterde toegang tot gezondheidszorg en geestelijke gezondheidszorg kan worden bereikt door gespecialiseerde diensten aan te bieden aan professionals die getraind zijn om rechtstreeks met doven te communiceren en met gebarentolken."

Dr. Andrew Alexander van het Royal United Hospital in Bath, UK, Dr Paddy Ladd van het Center for Deaf Studies aan de University of Bristol, UK, en Steve Powell van SignHealth in Beaconsfield, VK, benadrukken in een gelinkte opmerking dat liplezen is onbetrouwbaar, het schrijven van aantekeningen ontoereikend en tolken uit de Britse Gebarentaal (BSL) zijn zeldzaam in gezondheidszorginstellingen voor doven.

Zij schrijven:

"Patiënten uit de Dovengemeenschap hebben dezelfde behoefte aan goede communicatie en veilige zorg als iedereen. Clinici hebben de verantwoordelijkheid om te erkennen dat communicatie een tweerichtingsproces is en dat ze hulp nodig hebben om met deze groep patiënten te communiceren. moet je doen als je je volgende patiënt uit de Dovengemeenschap ontmoet? Jezelf in hun schoenen stoppen en hen vragen hoe het beste te communiceren, zou een goed begin zijn. "

De reactie is beschikbaar voor weergave in Britse gebarentaal.
The Lancet redactioneel vat samen:

"De slechte communicatie tussen de Britse regering en medische professionals en patiënten moet worden aangepakt Dovenpatiënten worden geconfronteerd met het vooruitzicht van een gefragmenteerde gezondheidszorg in het kader van de huidige wet op de gezondheidszorg en sociale zorg Gefragmenteerde diensten veroorzaken slechte communicatie tussen agentschappen en slechte communicatieschade patiëntenzorg.
Als deze regering de waarschuwingen blijft negeren, zal een Deaf Clinical Network zoals door SignHealth voorgesteld, belangrijker zijn dan ooit. Doven worden al lang de diensten ontzegd die ze nodig hebben. The Lancet kijkt ernaar uit om in de toekomst meer over het welzijn van doven te publiceren en hoopt een bijdrage te leveren aan een nieuw tijdperk van betere communicatie en toegang tot gezondheidszorg. "

Geschreven door Petra Rattue