Diepe veneuze trombose en longembolie

Inhoudsopgave

1. Risicofactoren
2. symptomen
3. Diagnose
4. Behandeling
5. het voorkomen

Diepe veneuze trombose is een ernstige maar te voorkomen medische aandoening waarbij bloedstolsels optreden, meestal in aderen in het onderbeen, de dij, het bekken en soms in de armen. Het is behandelbaar, maar het kan ziekte, invaliditeit en de dood veroorzaken.

Het is vaak ondergediagnosticeerd, dus het is belangrijk om medische hulp te zoeken als de symptomen verschijnen.

Longembolie (PE) wordt vaak geassocieerd met diepe veneuze trombose (DVT). In PE breken bloedstolsels van DVT af van aderwanden en reizen door het hart naar de longslagaders. Als er een PE optreedt, kunnen de longen en andere organen worden beschadigd en kan de dood optreden.

Deze aandoeningen kunnen het gevolg zijn wanneer het bloedstolsel zich in de diepe aderen van het bekken of dijgebied bevindt. Bloedstolsels die zich vormen in aderen dichter bij het oppervlak van de huid, bekend als oppervlakkige veneuze trombose, resulteren niet in een PE. Het is ook mogelijk om een ??PE zonder DVT te hebben.

Risicofactoren

Wanneer bloedcellen samenklonteren, kan dit een embolie vormen.

Iedereen kan DVT en PE ontwikkelen. Veel factoren kunnen hieraan bijdragen, maar als meerdere factoren tegelijkertijd aanwezig zijn, kan de kans op een bloedstolsel groter worden.

Enkele veel voorkomende factoren die het risico op DVT en PE kunnen verhogen, zijn:

• Verwonding van een ader veroorzaakt door een fractuur, spierblessure of een grote operatie
• Trage bloedstroming of gebrek aan bloedstroom als gevolg van bedrust, beperkte beweging, langdurig zitten en gekruiste benen, en verlamming
• Verhoogd oestrogeen van hormonale substitutietherapie, of zwangerschap
• Kanker en kankerbehandelingen
• Een persoonlijke of familiegeschiedenis van DVT en PE of stollingsstoornissen
• zwaarlijvigheid
• Centrale veneuze katheters
• Spataderen
• Veneuze insufficiëntie in de onderste ledematen.

symptomen

De Centers for Disease Control and Prevention schatten dat tot 900.000 mensen in de Verenigde Staten worden getroffen door DVT, PE of beide, hoewel het exacte aantal niet bekend is. Vrouwen hebben meer kans op de gevolgen van PE dan mannen. Aangezien iedereen DVT en PE kan hebben, is het belangrijk om de waarschuwingssignalen en symptomen te kennen.

Als een embolie de longen bereikt, wordt dit longembolie genoemd.

Een persoon met DVT kan helemaal geen symptomen hebben, maar als een patiënt symptomen ervaart en ook wordt blootgesteld aan de bovengenoemde risicofactoren, moet hij zo spoedig mogelijk medische hulp inroepen.

Symptomen zijn onder meer:

• Een gevoel van kramp in de kuit
• Zwelling, pijn en gevoeligheid in de ledematen, vooral aan één kant
• Roodheid van de huid, meestal geassocieerd met de hierboven beschreven zwelling, pijn en gevoeligheid.

Een PE kan optreden met of zonder DVT-symptomen. PE kan heel ernstig zijn. Als een van de volgende tekenen van PE optreedt, moet de patiënt onmiddellijk een arts raadplegen:

• Ademhalingsproblemen
• Onregelmatige of versnelde hartslag
• Pijn op de borst of ongemak, meestal veroorzaakt door diep ademhalen
• Bloed ophoesten
• Lage bloeddruk, flauwvallen en een licht gevoel in het hoofd
• Verhoogde angst of nervositeit.

Diagnose

Als een patiënt contact opneemt met de arts met de symptomen van DVT of PE, ondergaan ze tests en stelt de arts een diagnose. Artsen gebruiken meestal diagnostische beeldvormingstests die niet invasief of ongemakkelijk zijn.

Een veneus echografisch onderzoek kan bloedstolsels in aderen lokaliseren en er kan een snelle CT-scan op de borst worden uitgevoerd om bloedstolsels in de slagaders van de longen op te sporen.

Een andere test die identificeert hoe goed zuurstof wordt overgebracht naar de longen, is een VQ-scan voor de longen.

MRI's komen in deze gevallen minder vaak voor, maar kunnen worden gebruikt om de aderen in het bekken te beoordelen.

Een bloedtest genaamd de D-dimeer-test kan worden uitgevoerd om te bepalen of er sprake is van overmatige bloedstolling in het lichaam. Als het negatief is, is de kans op DVT of PE erg laag. Een positieve test wijst echter niet noodzakelijkerwijs op een ernstig probleem, omdat het kan verwijzen naar iets simpels als bloedstolling in een helende huidwond.

Bloedonderzoek kan ook worden uitgevoerd om de protrombotische toestand te detecteren, ook bekend als een stollingsstoornis. Deze tests zijn erg duur en de resultaten kunnen enkele dagen duren. Normaal gesproken worden ze alleen gebruikt als een patiënt een DVT of PE heeft en er is bezorgdheid over een stollingsstoornis of als een patiënt wordt gescreend op een stollingsstoornis omdat ze een familiegeschiedenis van DVT of PE hebben.

Behandeling

Het is erg belangrijk om DVT te vangen en te behandelen voordat het in een PE verandert. Een arts zal een behandelingsstrategie bespreken en voorschrijven die het bloedstolselvermogen zou moeten verminderen.

Anticoagulantia, of bloedverdunners, zijn de meest voorgeschreven medicatie voor patiënten die lijden aan DVT of PE. Ze doen twee dingen. Ze verminderen het vermogen van het bloed om te stollen, en ze stoppen bestaande bloedstolsels te vergroten.

Bloedverdunners breken echter niet bestaande bloedstolsels. Ze onderbreken alleen het stollingsproces, zodat het lichaam de stolsels kan afbreken door zijn normale mechanismen.

Patiënten kunnen anticoagulantia nemen in de vorm van pillen, een injectie of intraveneus. Meestal krijgen patiënten de opdracht om gedurende ongeveer 6 maanden orale medicatie voort te zetten, maar elke persoon is anders.

Factoren die de behandeling beïnvloeden, zijn onder meer:

• Zwangerschap bij vrouwen
• Kortstondig bloedstolselrisico versus langetermijnrisico's
• Geschiedenis van bloedstolsels
• Andere reeds bestaande ziektes.

Patiënten die niet in staat zijn om bloedverdunners te nemen vanwege een hoog risico op bloedingen, hebben mogelijk een vena cave-filter nodig. Dit filter wordt ingebracht in een grote ader in de buik, de Inferior Vena Cava genoemd, om bloedstolsels op te vangen voordat ze PE kunnen veroorzaken.Het nadeel is dat ze niet stoppen nieuwe bloedstolsels vormen, en soms kunnen stolsels rond het filter passeren door kleinere aderen of vorm op het filter, af te breken, en nog steeds de longen bereiken.

In ernstige gevallen van DVT heeft een vaatchirurg twee opties. Een daarvan is om toegang te krijgen tot de aangetaste ader en het bloedstolsel te verwijderen in een operatie die bekend staat als trombectomie. De andere is om trombolytische medicatie of "klontbusters" te geven op de site van de DVT om het te proberen en het op te lossen.

Behandeling voor PE omvat gewoonlijk ook anticoagulantia zoals hierboven beschreven voor de behandeling van DVT.

In het geval van een levensbedreigende PE, kan de arts trombolytische medicatie voorschrijven, die de bloedstolsels afbreekt. Dit kan gevaarlijk zijn, omdat dit kan leiden tot bloedingen in andere delen van het lichaam, zoals de hersenen en het maag-darmkanaal. Artsen moeten van geval tot geval beslissen over het geven van dit medicijn.

In zeldzame gevallen kan het nodig zijn dat een chirurg het bloedstolsel uit de longen verwijdert in een procedure die bekend staat als een embolectomie. Dit is ook een zeer riskante procedure en zou alleen als laatste redmiddel worden gebruikt.

het voorkomen

Mensen kunnen hun risico op het ontwikkelen van DVT en PE verminderen door gezond te blijven en hun gewicht te beheren, een zittende levensstijl te vermijden en met een arts te praten als er een familiegeschiedenis is van stollingsstoornissen.

Sommige eenvoudige regels kunnen helpen om DVT en bloedstolsels te voorkomen.

Deze omvatten:

• Het nemen van activiteitenpauzes als ze lange tijd zitten, bijvoorbeeld meer dan 4 uur. In een vliegtuig kunnen passagiers om de 2 uur het gangpad op en af ??lopen
• Verplaatsen zoveel mogelijk, zelfs als het bedrust beperkt is
• Zittende oefeningen doen, zoals beenophogingen, het aanhalen en verliezen van beenspieren en het doen van hiel- en teenlift
• Slijtage en compressiekousen
• Gebruik van anticoagulantia, indien van toepassing.

Mensen met een familie of persoonlijke geschiedenis van bloedstolsels moeten letten op tekenen en symptomen die kunnen wijzen op DVT of PE. Het is belangrijk om in beweging te blijven en te voorkomen dat u voor langere tijd stil blijft, om de kans op DVT en PE te verkleinen.