Diabetes Drug Pioglitazone geassocieerd met risico op blaaskanker

Volgens een studie gepubliceerd in British Medical Journal (BMJ), een medicijn voor de behandeling van diabetes type 2, Pioglitazon genaamd, is gekoppeld aan een hoger risico op blaaskanker en het innemen van het geneesmiddel gedurende meer dan twee jaar verdubbelt het risico. De onderzoekers benadrukken echter dat het risico in absolute termen relatief laag is met maximaal 137 extra gevallen per 100.000 persoonsjaren.
Rosiglitazon, een vergelijkbaar medicijn, vertoonde geen verhoogd risico. Zowel pioglitazon als rosiglitazon zijn thiazolidinedionen, die helpen de bloedsuikerspiegel bij patiënten met type 2 diabetes onder controle te houden en waarvan bekend is dat ze het risico op hartfalen verhogen, maar na een veiligheidsonderzoek besloot het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) pioglitazon op de markt te houden .
Een Canadees team van onderzoekers besloot om te onderzoeken of pioglitazon was gekoppeld aan een hoger risico op blaaskanker bij mensen met type 2 diabetes en na het verkrijgen van gegevens uit de General Practice Research Database (GPRD), evalueerden ze 115 727 patiënten die vanaf 1988 diabetesbehandeling begonnen. 2009. De GPRD bevat anonieme patiëntendossiers van meer dan 600 Britse huisartsen. Het team ontdekte gevallen van blaaskanker en koppelde ze aan maximaal 20 gezonde controlepatiënten.

De resultaten toonden aan dat van 376 gevallen die werden vergeleken met 6.699 controles, 470 patiënten tijdens de gemiddelde 4.6 jaar follow-up werden gediagnosticeerd met blaaskanker, wat zich vertaalt in een percentage van 89 per 100.000 persoonsjaren, terwijl de frequentie van blaaskanker bij de algemene Britse bevolking van 65 jaar en ouder is 73 per 100.000 persoonsjaren.
Patiënten die op enig moment pioglitazon hadden genomen, bleken een 83% hoger risico op blaaskanker te hebben, wat zich vertaalt in 74 per 100.000 persoonsjaren. De cijfers stegen tot 88 per 100.000 persoonsjaren voor degenen die het medicijn twee jaar of langer hadden gebruikt en namen zelfs verder toe, tot 137 per 100.000 persoonjaren die 28.000 mg of meer hadden ingenomen.
De onderzoekers controleerden de resultaten in verschillende andere analyses, maar de resultaten bleven consistent en "leveren bewijs dat pioglitazon geassocieerd is met een verhoogd risico op blaaskanker, terwijl er geen verhoogd risico werd waargenomen met het thiazolidinedion rosiglitazon."
Ze zijn van mening dat deze verbindingen mogelijk onderschat zijn tijdens eerdere observationele onderzoeken en dat artsen, patiënten en regelgevende instanties "zich bewust moeten zijn van deze associatie bij het beoordelen van de algemene risico's en voordelen van deze therapie."
Dominique Hillaire-Buys en Jean-Luc Faillie van de afdeling Medische Farmacologie en Toxicologie in Montpellier, Frankrijk, commentaar in een gekoppeld redactioneel commentaar: "Er kan met zekerheid worden aangenomen dat pioglitazon het risico op blaaskanker verhoogt. eerder voorspeld. "
Ze blijven zeggen dat, gezien de twijfelachtige voordelen van pioglitazon voor het verminderen van cardiovasculaire voorvallen, zij opmerken dat "voorschrijvers die uiteindelijk verantwoordelijk zijn voor therapeutische keuzes terecht kunnen betwijfelen of de baten-risicoverhouding van pioglitazon nog steeds acceptabel is voor hun patiënten met diabetes."
Geschreven door Petra Rattue

Roche's Trastuzumab Emtansine heeft positieve resultaten tegen gemetastaseerde borstkanker

Roche heeft vandaag een aankondiging gedaan met betrekking tot haar fase-drie-proef genaamd EMILIA. Het programma vergeleek de prestaties van zijn nieuwe geneesmiddel Trastuzumab Emtansine met standaardbehandelingen voor HER2-positieve gemetastaseerde borstkanker die lapatinib plus Xeloda® (capecitabine) gebruiken. Patiënten werden geïncludeerd in de studie die eerder Herceptin® en ataxaan (chemotherapie) had gekregen.

(Health)

Chronische jeuk 'kan worden veroorzaakt door pijnneuronen'

Oncontroleerbare chronische jeuk, vaak een symptoom van eczeem en psoriasis, is compleet anders dan de tijdelijke, milde jeuk die iemand ervaart door een muggenbeet. En nu zeggen wetenschappers dat ze de mechanismen hebben blootgelegd waarom dit zo is. Onderzoekers uit de VS en China zeggen dat, naast het betrekken van de gebruikelijke verdachten die jeukende signalen doorgeven - "jeuk" zenuwcellen of neuronen - chronische jeuk maakt ook gebruik van pijnneuronen, waardoor het gevoel van jeuk wordt versterkt.

(Health)