Oefening voordelen Kanker overlevers, nieuw rapport

Als oefening een middel tegen kanker zou zijn, zou het een blockbuster zijn, lijkt het de conclusie te zijn van een nieuwe beoordeling van de voordelen van fysieke activiteit voor mensen die overleven en die verder leven dan kanker. In een rapport dat vandaag, 8 augustus, is uitgebracht, gaat de vooraanstaande Britse liefdadigheidsinstelling Macmillan Cancer Support resoluut voorbij aan de traditie dat kankerpatiënten moeten "rusten" en "het rustig aan doen", en dringen er bij artsen en verpleegkundigen op om fysieke activiteiten voor te schrijven aan patiënten. alle stadia van kanker van de initiële diagnose tot de latere stadia ". Ondanks de opkomst van dit bewijsmateriaal zijn veel gezondheidswerkers er echter niet in geslaagd om hun kankerpatiënten te vertellen over de voordelen van lichaamsbeweging, voegde ze eraan toe.
Ciaran Devane, Chief Executive van Macmillan Cancer Support, vertelde de pers dat het bewijsmateriaal in het rapport, waarvan de korte titel "Move More" is, laat zien hoe belangrijk fysieke activiteit is voor het herstel van kanker, maar "er wordt zeer weinig aandacht besteed aan de voordelen ervan door gezondheidswerkers of door degenen die gezondheidsdiensten in gebruik nemen ".
Hij drong erop aan dat diensten om lichaamsbeweging te bevorderen en aan te bieden niet alleen beschikbaar zouden moeten zijn, maar dat ze ook zouden moeten worden 'voorgeschreven' aan kankerpatiënten.
Devane zei dat kankerpatiënten "geschokt" zouden zijn als ze wisten hoeveel fysieke activiteit hun herstel en gezondheid op lange termijn zou kunnen helpen, in sommige gevallen zelfs de kans verminderen dat ze een herhalingsbehandeling moeten ondergaan.
Het rapport, dat een overzicht beschrijft van meer dan 60 studies en een onderzoek onder 400 gezondheidswerkers die zich bezighouden met kankerpatiënten, is van mening dat het feit dat het niet fysiek actief genoeg is, zou kunnen zorgen voor 1,6 miljoen kankerpatiënten in het VK met een groter risico op lange voorwaarden gezondheidsproblemen en sommige met een groter risico op herhaling.
Hier zijn enkele belangrijke bevindingen:

• Het doen van aanbevolen niveaus van fysieke activiteit kan het risico op recidief en het overlijden van borstkanker tot wel 40% en van prostaatkanker tot 30% verminderen.


• Voor darmkankerpatiënten kan het doen van aanzienlijke hoeveelheden lichaamsbeweging het risico op recidief en sterven aan de ziekte met wel 50% verminderen.


• Na aanbevolen niveaus van lichaamsbeweging na kankerbehandeling kan het risico op bijwerkingen, zoals depressie, vermoeidheid, osteoporose en hartaandoeningen worden verminderd.

Maar ondanks dit sterke bewijs, zegt Macmillan dat ze ontdekten dat veel gezondheidswerkers zich er niet bewust van waren en de meesten van hen hun patiënten er niet over vertellen. Zij vonden 56% van de huisartsen, praktijkverpleegkundigen, kankerartsen en kankerverpleegkundigen bespreken niet de voordelen van lichaamsbeweging met hun patiënten.
Jane Maher is een vooraanstaand klinisch oncoloog. Ze is toevallig ook Chief Medical Officer van Macmillan Cancer Support en zei dat ze ooit de patiënten zou hebben geadviseerd "het rustig aan te doen". Nu is het advies totaal anders, omdat we ons realiseren dat "als fysieke oefening een medicijn zou zijn, het de krantenkoppen zou raken".
Maher zei dat we een "culturele verandering" nodig hebben, zodat artsen en andere gezondheidswerkers stoppen met het bekijken van fysieke activiteit als een "add-on" en het in plaats daarvan behandelen als een integraal onderdeel van de nazorg van kanker.

Devane benadrukte dat fysieke activiteit geen zware inspanning betekent, het kan tuinieren, een stevige wandeling of een duik maken, deze tellen allemaal mee om fysiek actief te zijn.
"Gezondheidswerkers kunnen patiënten doorverwijzen naar verschillende diensten, zoals fysiotherapie, gespecialiseerde trainingsprogramma's in recreatiecentra of wandelgroepen," drong hij aan.
Het rapport geeft de voorkeur aan het verhogen van activiteitenniveaus tot die aanbevolen door het Start Active, Stay Active rapport van het Department of Health in 2011, dat richtlijnen bevat van de Britse Chief Medical Officers. Dit beveelt aan dat volwassenen 150 minuten aan intensieve activiteit per week doen.

Het advies breekt ook af op basis van leeftijd en niveau van fysieke activiteit die mensen al doen. Oudere volwassenen (van 65 jaar en ouder) zouden bijvoorbeeld dagelijks moeten proberen actief te zijn en hun 150 minuten per week moeten minstens 10 minuten matige intense activiteit hebben, idealiter 30 minuten op ten minste vijf dagen per week. . Echter, voor degenen die al regelmatig op een gematigd niveau sporten, moeten ze ook gedurende de week een krachtige activiteit uitoefenen, gecombineerd met matige activiteit.
Oudere volwassenen moeten ook proberen om de spierkracht te verbeteren (en als ze ook het risico lopen te vallen, het evenwicht en de coördinatie), minstens twee dagen per week, en de hoeveelheid tijd die wordt besteed aan langdurig zitten tot een minimum te beperken.
In een verklaring beschrijft Macmillan het geval van Jane, een 57-jarige vrouw uit Christchurch, in de buurt van Bournemouth in het zuiden van Engeland. Jane kreeg een "recept" voor lichaamsbeweging na behandeling voor borstkanker. Ze zei:
"Voordat ik werd gediagnosticeerd met borstkanker, deed ik niet echt veel beweging, ik voelde me behoorlijk benauwd en uitgeput na mijn behandeling - het sloeg het echt uit me."
Jane kreeg een trainingsprogramma voorgeschreven dat 12 weken gratis gebruik van een fitnessruimte en regelmatige ontmoetingen met een getrainde instructeur inhield, die aanbeval- de dat ze lid zou worden van een drakenbootracegroep voor vrouwen die borstkanker hadden.
"Ik vond het zo leuk, ik doe nog steeds mee." zei Jane, eraan toevoegend dat ze als "een heel ander persoon" is, ze voelt zich "zoveel beter", "zelfverzekerder" en "veel minder moe".
'Wie had kunnen denken dat ik zo vol leven was na alles wat ik heb meegemaakt?' ze voegde eraan toe.
Geschreven door Catharine Paddock PhD