De hersenen van gevechtspiloten zijn anders "bedraad"

De hersenen van jagerpiloten zijn "bedraad" anders suggereert nieuw onderzoek uit het Verenigd Koninkrijk dat cognitieve tests en MRI-scans gebruikt om aan te tonen dat er significante verschillen zijn in de witte-stofverbindingen tussen hersengebieden van jachtpiloten vergeleken met een groep gezonde vrijwilligers zonder vliegervaring .
De onderzoekers zeiden dat ze niet wisten of de piloten werden geboren met verschillend bedrade hersenen of dat hun hersenkabel veranderde toen ze hun expertise leerden.
De studie was het werk van senior auteur Dr Masud Husain, een professor aan de Instituten voor Neurologie en Cognitieve Neurowetenschappen aan het University College London (UCL), en collega's van de UCL en de Universiteit van Cambridge, en zij schreven erover in het 15 Decmber-nummer van de Journal of Neuroscience .
Voor de studie vergeleken Husain en zijn collega's de cognitieve prestaties van 11 gevechtspiloten met een groep gezonde besturingen met een vergelijkbaar IQ, maar geen ervaring met vliegende vliegtuigen. Ze namen ook MRI-scans van hun hersenen.
Husain vertelde de pers dat ze geïnteresseerd waren in piloten omdat ze vaak moeten presteren op de limieten van het menselijke cognitieve vermogen, "ze zijn een expertgroep die precisie-keuzes met hoge snelheid maakt", vaak in de aanwezigheid van tegenstrijdige aanwijzingen.
De frontlinie Royal Air Force (RAF) Tornado-jagerpiloten en de besturing voltooiden twee cognitieve oefeningen: de "Eriksen Flanker" en "verandering van planentaken" om het effect te bepalen van afleidende informatie over snelheid en nauwkeurigheid van beslissingen en het vermogen om beslissingen te nemen. een responsplan bijwerken in het geval van conflicterende visuele aanwijzingen.
In de Flanker-test moesten ze op een rechter- of linkerpijl drukken, afhankelijk van de richting van een pijl op een scherm ervoor. De pijl was omringd door andere afleidende pijlen die in verschillende richtingen wijzen.
In de verandering van de plantest moesten ze snel reageren op een "start" -signaal, tenzij ze werden opgedragen hun plan te wijzigen voordat ze een antwoord gaven.
Bij de Flanker-test presteerden de piloten met dezelfde snelheid, maar met grotere nauwkeurigheid dan hun leeftijdsbestuurde bedieningselementen. De piloten toonde superieure cognitieve controle, "geïndexeerd door nauwkeurigheid en postconflict aanpassing", en toonden ook "verhoogde gevoeligheid voor irrelevante, afleidende keuzes", schreven de auteurs.
Bij de tweede test was het vermogen van de piloten om "een actueel actieplan te remmen ten gunste van een alternatief antwoord" niet beter dan dat van de besturing.
Deze resultaten leidden ertoe dat de onderzoekers suggereerden dat expertise op het gebied van cognitieve controle meer afgestemd kon zijn op specifieke taken en over het algemeen niet beter in het algemeen.
De onderzoekers namen hersenscans van de deelnemers met behulp van een type MRI genaamd diffusie tensor imaging (DTI) om te kijken naar de schakelingverbindingen in de witte herseninhoud.
DTI werkt door te meten hoe gemakkelijk het is om water langs de axonen in de microstructuur van de hersenen te verspreiden. Deze maat wordt "diffusie van witte stof" genoemd.
De DTI-scans toonden verschillen in radiale diffusiteit van witte deeltjes van de piloten in vergelijking met de controles. De verschillen waren "niet alleen in de juiste dorsomediale frontale regio, maar ook in de juiste pariëtale kwab", schreven de onderzoekers.
Ook, toen ze individuele verschillen in reactietijdkosten in het conflictproevengedeelte van de Flanker-taak analyseerden, vonden ze "significante correlaties met radiale diffusiviteit op deze locaties, maar in verschillende richtingen", terwijl "Postconflict-adaptatie-effecten echter beperkt waren tot de dorsomediale frontale locus ".
Husain en collega's zeiden dat hun bevindingen aantonen dat menselijke experts bij het uitoefenen van cognitieve controle een verbeterd vermogen hebben om zich op relevante en irrelevante signalen af ??te stemmen, en dit gaat gepaard met structurele veranderingen in bepaalde delen van hun hersenen: de witte materie van hun frontale en pariëtale lobben, precies zijn.
"Onze bevindingen tonen aan dat optimale cognitieve controle op verrassende wijze kan worden gemedieerd door versterkte reacties op zowel relevante als irrelevante stimuli, en dat een dergelijke controle gepaard gaat met structurele veranderingen in de hersenen", vertelde hij de pers.
Dit suggereert de verschillen tussen jachtpiloten en de rest van ons is dat hun hersenen anders zijn bedraad op die gebieden die er toe doen.
Het gaat er niet alleen om dat de hersenen van experts groter zijn, maar zoals Husain uitlegde: "de verbanden tussen de belangrijkste gebieden zijn anders".
"Of mensen met deze verschillen worden geboren of ze ontwikkelen, is op dit moment niet bekend," voegde hij eraan toe.
Subsidies van de Wellcome Trust, de Medical Research Council en het NIHR Specialist Biomedical Centre aan de UCL / UCLH hebben de studie helpen betalen.
"Deskundige cognitieve controle en individuele verschillen geassocieerd met frontale en pariëtale witte materie microstructuur."
R. Edward Roberts, Elaine J. Anderson en Masud Husain.
J. Neurosci., December 2010; 30: 17063 - 17067.
DOI: 10,1523 / JNEUROSCI.4879-10.2010
Extra bron: UCL-persbericht.
Geschreven door: Catharine Paddock, PhD

Sociale media heeft voordelen en risico's voor kinderen

Hoewel sociale mediasites zoals Facebook, Twitter en YouTube voordelen bieden voor kinderen en tieners, zoals hen helpen bij het ontwikkelen van communicatie en technische vaardigheden, kunnen ze hen ook blootstellen aan gevaren en risico's, zoals cyberpesten en depressie, volgens een nieuw rapport geschreven door Amerikaanse kinderartsen.

(Health)

Veterinaire PTSS-symptomen aanzienlijk verminderd na 8 weken transcendentale meditatie

Een 8 weken durende cursus van stressverlagende Transcendente Meditatie resulteerde in een 50% vermindering van PTSS (posttraumatische stressstoornis) symptomen onder veteranen van Irak / Afghanistan, rapporteerden onderzoekers in Militaire Geneeskunde. De pilotstudie bestond uit vijf veteranen van 25 tot 40 jaar met PTSS-symptomen - ze hadden allemaal tussen de 10 en 24 maanden gediend en waren betrokken geweest bij gematigde of zware gematigde gevechten.

(Health)