Grapefruitsap helpt beter tegen kanker

Een nieuwe klinische proef gepubliceerd in de augustus-editie van Klinisch kankeronderzoek heeft onthuld dat kankerpatiënten die één glas grapefruitsap per dag drinken dezelfde voordelen halen uit een antikankergeneesmiddel als ze zelf meer dan drie keer zoveel van het medicijn zouden krijgen. Het kan ook helpen bij het voorkomen van bijwerkingen verbonden aan hoge doses van het medicijn, terwijl het tegelijkertijd de medicatiekosten kan verlagen.
Wetenschappers van Chicago's University of Medicine hebben onderzoek gedaan naar de mogelijke impact van voedingsmiddelen op de opname en eliminatie van geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van kanker en ontdekten dat acht gram per dag grapefruitsap het metabolisme van het lichaam, genaamd sirolimus, een goedgekeurd medicijn voor transplantatiepatiënten, waarvan ook vele kankerpatiënten baat kunnen hebben.
Ze merkten op dat de sirolimusspiegels met 350% werden verhoogd bij patiënten die acht ons grapefruitsap per dag dronken, en met 500% bij degenen die ketoconazol, een medicijn dat het metabolisme vertraagt.
Directeur van de studie Ezra Cohen, MD, een kankerspecialist aan de University of Chicago Medicine, zei:

"Grapefruitsap en medicijnen met een vergelijkbaar mechanisme kunnen de bloedspiegels van veel geneesmiddelen aanzienlijk verhogen, maar dit is lang beschouwd als een gevaar voor overdosis, maar we wilden zien of grapefruitsap op een gecontroleerde manier kon worden gebruikt om de beschikbaarheid te vergroten. en werkzaamheid van sirolimus. "

Grapefruitsap kan enzymen in de darm remmen, die sirolimus en verschillende andere geneesmiddelen afbreken. Het effect begint binnen een paar uur na wat de onderzoekers 'toediening van grapefruitsap' noemen en verdwijnt geleidelijk over een paar dagen.
Cohen en zijn team voerden drie gelijktijdige fase-1-onderzoeken uit met sirolimus, waarbij 138 patiënten met ongeneeslijke kanker en geen bekende effectieve therapie ofwel alleen sirolimus of sirolimus plus ketoconazol of sirolimus plus grapefruitsap ontvingen. Om het grootste anti-kankereffect met de minste bijwerkingen te maximaliseren, startte het team de eerste patiënten met zeer lage doses sirolimus, die ze verhoogden naarmate de studie vorderde om de vereiste hoeveelheid geneesmiddel in elke setting te beoordelen om doelgerichte niveaus te bereiken .
Ze merkten op dat de beste kankerbestrijdende dosis in de groep met alleen sirolimus bestond uit ongeveer 90 mg per week, hoewel ze opmerkten dat doses van meer dan 45 mg ernstige gastro-intestinale problemen zoals diarree en misselijkheid veroorzaakten en daarom deze groep patiënten terugschakelden naar 45 mg twee keer per week. Daarentegen was de optimale dosis voor het handhaven van dezelfde bloedspiegels in het bloed voor de groep sirolimus plus ketoconazol 16 mg per week en die van de groep sirolimus plus grapefruitsap tussen 25 en 35 mg per week, wat aanzienlijk lager is.

Het team zegt: "Dit is de eerste kankerstudie om deze drug-voedselinteractie te benutten."
Hoewel geen van de onderzoeksdeelnemers een volledige respons vertoonde, was de kanker bij ongeveer 30% van de patiënten gestabiliseerd, wat betekent dat de ziekte niet voortschreed en een patiënt in de grapefruitsapgroep een gedeeltelijke respons vertoonde in de vorm van een substantiële tumorkrimp, die duurde voor meer dan drie jaar. In vergelijking met het iets sterkere geneesmiddelretentie-effect van ketoconazol, is het voordeel van grapefruitsap dat het niet-toxisch is zonder risico op een overdosis.
De onderzoekers verklaren:

"Daarom hebben we de beschikking over een middel dat de biologische beschikbaarheid aanzienlijk kan verhogen (in dit onderzoek met ongeveer 350%) en, kritisch in de huidige omgeving, de uitgaven aan geneesmiddelen op recept verminderen voor veel middelen die worden gemetaboliseerd door P450-enzymen."

Sirolimus was een van de eerste mTOR-remmers die werd ontwikkeld om afstoting van getransplanteerde organen te voorkomen, die ook antikankereffecten heeft. Omdat het de eerste drug in zijn soort was, was het daarom ook de eerste die van het patent afkwam, waardoor het medicijn economischer werd. Het team merkt op: "Verdere kostenbesparingen kunnen worden gerealiseerd" door het medicijn te combineren met middelen die het metabolisme remmen. "
De hoeveelheid geproduceerde enzymen die sirolimus afbreken verschilt van persoon tot persoon, wat betekent dat het effect van grapefruitsap ook aan variatie onderhevig is. Het testen van enzymniveaus zou de responsen in individuele patiënten kunnen voorspellen.
Cohen zei: "De variatie in potentie van het grapefruitsap zelf kan veel groter zijn dan de variatie in de enzymen die sirolimus afbreken."
Aan het begin van het onderzoek gebruikte het team ingeblikt grapefruitsap, maar uit tests bleek dat er onvoldoende actieve ingrediënten waren en daarom schakelde het team over op het gebruik van een bevroren concentraatproduct.
Het team benadrukt het feit dat zij alleen steun hebben ontvangen van de National Institutes of Health voor hun onderzoek, maar niet van een farmaceutisch bedrijf, zeggend dat het onderzoeken van de dosering voor farmaceutische bedrijven "niet per se winstgevend" is, vooral als de studieresultaten lager suggereren doses dan die aanbevolen door de fabrikant nadat het medicijn is goedgekeurd en geprijsd.
Geschreven door Petra Rattue