Kinderen met obstructieve slaapapneu profiteren van positieve luchtwegdruktherapie

Een nieuwe studie online gepubliceerd in de American Thoracic Society's American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, toont aan dat het behandelen van obstructief slaapapneu-syndroom (OSAS) bij kinderen met een behandeling met positieve luchtwegdruk (PAP) verschillende significante neurologische uitkomsten verbetert.
Leidende onderzoeker Carole L. Marcus, hoogleraar kindergeneeskunde aan het Children's Hospital in Philadelphia, zei:

"In onze studie onder 52 kinderen en adolescenten met OSAS hebben we significante verbeteringen gezien in de neurologische gedragsfunctie na drie maanden behandeling met PAP. Deze verbeteringen werden ondanks suboptimale therapietrouw waargenomen en werden waargenomen in een heterogene groep kinderen, waarvan vele met onderliggende medische aandoeningen en / of ontwikkelingsachterstanden. "

De onderzoekers voerden neurologische evaluaties uit bij 52 kinderen tussen 8 en 16 jaar (gemiddeld 12 jaar) met OSAS, waarvan er 10 aanzienlijke ontwikkelingsachterstanden hadden. De onderzoekers beoordeelden de slaperigheid van de kinderen, gedragsproblemen, aandacht en kwaliteit van leven bij baseline en na drie maanden behandeling met PAP. Ze merkten grote verschillen op in de therapietrouw van de patiënt met de PAP-behandeling, variërend van 25 tot 315 minuten per nacht, met een gemiddelde van 170 minuten.

PAP-behandeling was gekoppeld aan substantiële verbeteringen in aandachtstekorten, gedrag, slaperigheid en door ouders gerapporteerde kwaliteit van leven. De onderzoekers constateerden dat verbeteringen in slaperigheidscores sterk geassocieerd waren met therapietrouw, met vergelijkbare verbeteringen in gedragsscores in de subgroep van kinderen met ontwikkelingsachterstanden. Verbetering van andere uitkomsten werd niet opgemerkt. Bij kinderen onder de leeftijd van 3 tot 7 jaar (gemiddelde leeftijd 4,5 jaar) werden aanzienlijke verbeteringen bereikt in slaperigheid en OSAS-specifieke kwaliteit van leven.
Dr. Marcus zei:

"Van OSAS bij kinderen is bekend dat het geassocieerd is met gedragsstoornissen en leerstoornissen, maar de effecten van PAP-therapie op deze tekorten zijn niet onderzocht. Onze studie is de eerste om aan te tonen dat PAP-therapie resulteert in significante verbeteringen in een reeks neuro-gedragsgebieden bij deze patiënten, inclusief patiënten met ontwikkelingsachterstand. "

De onderzoekers erkennen de beperkingen van het onderzoek, waaronder het gebruik van alleen rapporten van proefpersonen en zorgverleners, het ontbreken van een placebogroep en het gebrek aan verblinding.
Dr. Marcus concludeerde:

"De verbeteringen die we waarnamen bij slaperigheid overdag, aandacht, internaliserend gedrag en kwaliteit van leven traden op ondanks een gemiddeld gebruik van PAP van slechts drie uur per nacht. Dit suggereert dat PAP-gebruik moet worden aangemoedigd bij kinderen met OSAS, zelfs bij mensen met suboptimale therapietrouw , omdat het kan leiden tot verbeteringen in de functie die op zijn beurt van invloed kunnen zijn op de familie-, sociale en schoolfunctie. "

Geschreven door Petra Rattue