Malaria-uitroeiing bedreigd door resistentie tegen insecticide

Bevindingen, online gepubliceerd in The Lancet Infectious Diseases, duiden op een dringende behoefte aan nieuwe strategieën om de potentieel verwoestende effecten van insecticidenresistentie op malariacontrole in Afrika te verminderen. Onderzoek in Senegal ontdekte dat toenemende resistentie tegen een gemeenschappelijke klasse van insecticiden door Anopheles gambiae (Afrikaanse mug die malaria overdraagt) in verband met toenemende gevoeligheid van oudere kinderen en volwassenen heeft geresulteerd in een heropleving van malaria. Oudere kinderen en volwassenen zijn mogelijk gevoeliger omdat hun beschermende immuniteit wordt verlaagd door een gebrek aan blootstelling aan malaria.
Hoewel de introductie van artemisinine-combinatietherapieën (ACT's) en de wijdverspreide distributie van insecticide-behandelde muskietennetten een belangrijke vermindering van malaria-overdracht in Afrika bereikten, is er weinig bekend over de mate waarin deze interventies de malaria-morbiditeit op de lange termijn kunnen verminderen.
Recente rapporten uit Afrika geven aan dat de resistentie tegen gewone pythethroïde insecticiden toeneemt. Gezien het feit dat er voor de mens maar weinig effectieve en goedkope alternatieve insecticiden veilig zijn, veroorzaakt deze stijging serieuze gevolgen voor malariabestrijdingsstrategieën, vooral omdat er maar weinig alternatieve insecticiden zijn die effectief, goedkoop en veilig zijn voor mensen.
Jean-François Trape van het Institut de Recherche pour le Développement in Dakar, Senegal en zijn team beoordeelden de gevolgen van het introduceren van ACT's als eerstelijnsbehandeling voor malaria (juni 2006) en de introductie van langdurig insecticide (deltamethrin * ) -behandelde muskietennetten (LLIN's, juli 2008) in een landelijke West-Afrikaanse bevolking.
Onderzoekers verzamelden gegevens over malaria-morbiditeit, muggenpopulaties en asymptomatische infecties in het Senegalese dorp Dielmo gedurende 1,5 jaar vóór de opschaling van LLIN's en 2,5 jaar later. Tussen augustus 2008 en augustus 2010 ontdekten ze een duidelijke vermindering van malaria-aanvallen na de verspreiding van LLIN's, echter 27-30 maanden na de uitrol (september en december 2010), namen de aanslagen zelfs nog meer toe dan introductie van LLIN's bij volwassenen en oudere kinderen.
In 2010 ontdekten de onderzoekers ook een 37% weerstand van Een gambiae muggen voor deltamethrin en dat de kdr mutatie (die resistentie verleent tegen pythetroïde insecticiden) nam in 3 jaar toe met 40% (van 8% in 2007 tot 48% in 2010).
Onderzoekers geloven dat de "rebound" bij malaria-aanvallen bij oudere kinderen en volwassenen het gevolg was van een combinatie van verlaagde immuniteit vanwege een gebrek aan blootstelling aan malaria ** als gevolg van interventie-onderdrukte transmissie en resistentie tegen insecticiden die de blootstelling aan Een gambiae muggen.
De auteurs concluderen,

"Deze bevindingen zijn van grote zorg, omdat ze het idee ondersteunen dat resistentie tegen insecticiden mogelijk geen substantiële afname van malaria-morbiditeit in veel delen van Afrika mogelijk maakt. Een gambiae is de belangrijkste vector en verworven klinische immuniteit is een belangrijke epidemiologische factor. "

Joseph Keating en Thomas Eisele van de Tulane University in New Orleans, VS, benadrukken de noodzaak van voorzichtigheid alvorens de veronderstelling te maken dat deze resultaten van toepassing zijn op andere Afrikaanse regio's. In een reactie zeiden ze,

"De studie werd uitgevoerd gedurende een korte periode (4 jaar), die elke poging beperkt om onderscheid te maken tussen korte termijn heterogeniteit in malaria-overdracht en lange-termijn verschuivingen in malaria-epidemiologie ... [en] roept ook vragen op over hoe snel een individu eerder blootgesteld aan stabiele transmissie (dwz vóór de opschaling van malariacontrole) verliest hun verworven immuniteit, vooral bij volwassenen met tientallen jaren blootstelling aan herhaalde malariaparasietinfecties. "

Geschreven door Petra Rattue