Moet ik me zorgen maken over een mol?

Inhoudsopgave

1. Soorten
2. Behandeling
3. symptomen
4. complicaties
5. Diagnose

Mollen zijn kleine laesies in de huid. Ze zijn een verzameling melanocyten. Melanocyten zijn melanine producerende cellen. Melanine is een pigment dat de huid zijn kleur geeft.

Mollen zijn meestal bruinig, maar sommige zijn veel donkerder, terwijl andere huidkleurig zijn. Ze kunnen ruw, plat, verheven en uit de haargroei groeien. Ze zijn over het algemeen rond of ovaal en hebben een vloeiende rand.

Mollen kunnen qua uiterlijk en hoeveelheid veranderen. Soms vervagen ze uiteindelijk of verdwijnen ze. Sommige moedervlekken reageren op veranderingen in hormoonspiegels, zoals kunnen optreden tijdens zwangerschap, adolescentie en oudere leeftijd. Tijdens tienerjaren groeien ze meestal in aantal, ze worden ook donkerder tijdens de zwangerschap en verdwijnen geleidelijk naarmate mensen ouder worden.

De meeste moedervlekken verschijnen tijdens de eerste 20-30 jaar van het leven van een persoon, maar sommige kunnen aanwezig zijn wanneer de baby wordt geboren. Congenitale melanocytische naevi zijn aanwezig bij de geboorte, alle moedervlekken na de geboorte zijn melanocytische naevi. Mensen met een donkere huid hebben over het algemeen minder moedervlekken dan mensen met een blanke huid.

Snelle feiten over mollen

• De meeste moedervlekken zijn geërfd.
• Mensen die op zonnige plaatsen zijn grootgebracht, hebben meestal meer moedervlekken dan anderen met hetzelfde type huid die zijn grootgebracht in gebieden met relatief weinig blootstelling aan de zon.
• Zonnevlekken, die kunnen worden veroorzaakt door ernstige zonnebrand, zijn geen moedervlekken.
• De overgrote meerderheid van de moedervlekken is onschadelijk. In zeldzame gevallen kunnen ze zich ontwikkelen tot een agressieve vorm van huidkanker, maligne melanoom genaamd.
• Als u moedervlekken heeft, moet u ze regelmatig controleren op veranderingen in textuur en uiterlijk.

Gewone types

Junctional mollen zijn rond plat.
Image credit: Unknown photographer, National Cancer Institute, 1985

Junctional melanocytic naevi

Dit zijn meestal:

• meestal rond
• vlak
• bruin

Het wordt 'junctioneel' genoemd omdat het zich bevindt op de kruising van lagen van de huidhuid en de opperhuidlagen.

Een dermale naevus wordt verhoogd en kan haar hebben.
Image credit: Unknown photographer, National Cancer Institute, 1985

Dermale melanocytische naevi

Deze hebben de volgende kenmerken:

• meestal opgevoed
• soms haar
• huidkleurig of lichtbruin

Het is het soort mol dat uitbarst, wat betekent dat het uit de huid steekt.

Een halo naevus heeft een witte korst eromheen.
Afbeeldingscredit: Leonard C. Sperling, M.D., COL, MC, VS, 2009

Halo naevi

De huid eromheen heeft zijn kleur verloren en daarom is er een witte ring omheen

De ring is wat dit type mol zijn naam geeft.

Wanneer de mol uiteindelijk vervaagt, krijgt de huid zijn kleur terug.

Image credit: Unknown photographer, National Cancer Institute, 1985

Dysplastische naevi

Ook gekend als atypische naevi of Clark nevi. Deze kunnen zijn:

• plat of hobbelig
• groot
• onregelmatig aan de randen

Deze veranderen niet in de loop van de tijd en zijn een ongewoon uitziende mol.

Oudere mensen hebben meestal seborrheic keratosen. Dit zijn geen moedervlekken; ze kunnen op hen lijken, maar het zijn onvolkomenheden. Ze zien eruit als opgeheven wratten. Ze kunnen grijs, bruin, geelachtig of zwart zijn. Ze worden vaker aangetroffen op de buik en borst.

Sproeten zijn geen moedervlekken.

Behandeling

De meeste moedervlekken zijn onschadelijk en vereisen geen behandeling. Ze kunnen operatief worden verwijderd als:

1. De mol is een vermoedelijk melanoom.
2. Het is hinderlijk, bijvoorbeeld als de patiënt vindt dat scheren moeilijk is, of als hij vastloopt in kleding.

Een mol kan op verschillende manieren worden verwijderd:

• Scheer excisie - het gebied rond de mol is verdoofd, een klein mes wordt gebruikt om rond en onder de mol te snijden. Een techniek die vaak wordt gebruikt voor kleinere mol. Er zijn geen hechtingen (hechtingen) nodig.
• Excisiechirurgie (excisiebiopsie) - de mollen plus een omringende marge van een gezonde huid worden uitgeknipt met behulp van een scalpel of een ponsapparaat. Hechtingen zijn vereist.

Als het melanoom in de zeer vroege stadia wordt gedetecteerd, wanneer de mol dun is en niet naar beneden is gegroeid vanaf het huidoppervlak en zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam, wordt deze verwijderd met een eenvoudige chirurgische techniek.

Als het in latere stadia wordt gedetecteerd, wordt het verwijderd, plus een gezonde huid eromheen - een veiligheidsmarge genoemd. Als de kanker het bloed- of lymfesysteem is binnengedrongen en tumoren in andere delen van het lichaam heeft gevormd, zal de patiënt verdere behandeling nodig hebben.

symptomen

Een voorbeeld van wat werd beschouwd als een normale mol. In dit geval werden de randen als gelijkmatig, niet rafelig en niet getand beschouwd. Een deel van de ABCD's voor detectie van melanoom. Bron: National Cancer Institute

Over het algemeen zijn moedervlekken bruin; ze kunnen echter in verschillende grootten, vormen en kleuren worden geleverd:

• Vorm - ze kunnen ovaal en rond zijn.
• Kleur - ze zijn meestal van medium tot donkerbruin, roodbruin of vleeskleurig.
• Grootte - moedervlekken kunnen enorm in grootte variëren. Ze kunnen een hele arm bedekken of zo klein zijn als een speldenknop. Meestal zijn ze minder dan 6 millimeter (1/4 inch) lang.

Het oppervlak van een mol kan worden verhoogd, gerimpeld, plat of glad. Ze kunnen beginnen met een kleur en plat zijn, en dan iets verhoogd worden, en de kleur kan lichter worden. Sommigen kunnen een kleine steel ontwikkelen en geleidelijk afslijten.

Vaak zullen moedervlekken volledig verdwijnen.

De meeste moedervlekken verschijnen tijdens het vroege leven, tot de leeftijd van ongeveer 20 jaar, maar kunnen tot de middelbare leeftijd blijven verschijnen.

Moedervlekken die na de leeftijd van 20 jaar ontstaan, moeten aan een arts worden getoond. U moet ook naar uw arts gaan als een mol jeukt, een branderig gevoel heeft, pijnlijk is, bloedt of sijpelt, verkruimeld of schilferig is, of plotseling van kleur, hoogte, grootte of vorm verandert.

complicaties

De meeste moedervlekken leiden niet tot complicaties, maar sommige kunnen kankerachtig worden.

Dit geldt vooral voor:

• Congenitale naevi - dit zijn grote moedervlekken waarmee mensen worden geboren. Ze verhogen het risico van het individu om een ??kwaadaardig melanoom te ontwikkelen, een agressief en mogelijk dodelijk type huidkanker.
• Mollen die voorkomen in families - atypische (dysplastische) naevi zijn groter dan normaal en zijn meestal erfelijk. Personen met dysplastische naevi hebben een hoger risico op het ontwikkelen van maligne melanoom dan andere individuen.
• Veel mollen - Mensen met meerdere moedervlekken lopen een groter risico op het ontwikkelen van een kwaadaardig melanoom.

Diagnose van kwaadaardige moedervlekken

Mensen, vooral diegenen met veel moedervlekken, moeten ze regelmatig controleren op veranderingen in grootte, kleur of vorm. In het merendeel van de gevallen zijn veranderingen in het moedernest niets om je zorgen over te maken, ze zijn meestal te wijten aan goedaardige verhogingen van pigmentcellen in de huid. Goedaardig betekent niet-kanker.

Wanneer ze een arts bezoeken over een mol, vragen ze de ouder om te beschrijven wanneer ze de veranderingen hebben ontdekt en of er een familiegeschiedenis is van moedervlekken en eventuele complicaties.

NICE (National Institute for Health and Clinical Excellence), VK, heeft een checklist van zeven punten om te gebruiken bij het beoordelen van een mol:

• Veroorzaakt de mol pijn, jeuk of een verandering in de sensatie?
• Heeft de mol een onregelmatige kleur?
• Heeft de mol een onregelmatige vorm?
• Is de mol in omvang veranderd?
• Is de mol 0,28 inch (7 millimeter) over of meer?
• Lekt de mol?
• Is de mol rood en opgezwollen (ontstoken)?

Als de veranderingen in de mol mild zijn, kan de arts er een klinische foto van maken en de afmetingen ervan meten. De patiënt zal gevraagd worden om na een paar weken terug te komen om te zien of een van de dimensies is veranderd.

Als een arts vermoedt dat er maligniteiten zijn, wordt de patiënt doorverwezen naar een specialist, meestal een dermatoloog.

De dermatoloog snijdt de mol uit (excisiebiopsie) of zegt dat de mol niet kanker is. Idealiter wordt de hele mol in één keer operatief verwijderd. Als het zich op een moeilijke locatie bevindt, is dit misschien niet mogelijk.

De verwijderde mol wordt naar een lab gestuurd en onder een microscoop bekeken op tekenen van celveranderingen.

Als laboratoriumresultaten terugkomen met een vermoedelijk melanoom, kunnen verdere tests worden opgelegd om te bepalen of de kanker zich heeft verspreid.

Bescherm uzelf tegen huidkanker

Als een mol gaat vormen, zal het vormen, er is niets dat je kunt doen om dat te voorkomen. U kunt de kans op het ontwikkelen van maligne melanoom echter verminderen door het volgende te doen:

• Controleer regelmatig uw moedervlekken op eventuele wijzigingen.
• Beperk de hoeveelheid tijd dat uw huid wordt blootgesteld aan zonlicht.

Recente ontwikkelingen op moedervlekken van MNT-nieuws

Mensen met minder moedervlekken kunnen het risico lopen op een agressiever melanoom

Hoewel mensen met meer dan 50 mol een hoger risico hebben op het ontwikkelen van melanoom, kunnen mensen met minder moedervlekken een groter risico lopen op het ontwikkelen van agressievere melanomen.

Aantal moedervlekken op de rechterarm kan het risico op dodelijke huidkanker voorspellen

Het aantal mollen op de rechterarm kan worden gebruikt om het risico op melanoom - de dodelijkste vorm van huidkanker - te voorspellen, zo blijkt uit een nieuw onderzoek van onderzoekers van King's College London in het VK.