Moeders blootgesteld aan chemische stoffen gevonden in gemeenschappelijke huishoudelijke artikelen hebben baby's met obesitasrisico

Een nieuwe studie, uitgevoerd door onderzoekers van de Rollins School of Public Health van Emory University en gepubliceerd in Milieugezondheidsperspectieven, onthult dat baby's van moeders die zijn blootgesteld aan PFC's (polyfluoralkylverbindingen) de neiging hebben kleiner te zijn dan normaal als ze worden geboren en groter dan normaal tegen de tijd dat ze 20 maanden oud zijn.
PFC's zijn chemicaliën voor het milieu die worden gebruikt wanneer fluorpolymeren worden gemaakt. Ze zijn te vinden in gewone huishoudelijke artikelen, zoals kleding, meubels en antikleefbakken. Mensen worden regelmatig aan deze verbindingen blootgesteld en ze komen veel voor in de omgeving. Menselijke sera, moedermelk en navelstrengbloed hebben bij bepaalde patiënten sporen van PFK's aangetoond.
Deze proef omvatte 447 meisjes uit het VK en hun moeders die betrokken waren bij de Avon Longitudinal Study of Parents and Children, een bekend gezondheidsproject dat al sinds de jaren 90 aan de gang is.
De experts ontdekten dat de meisjes die aan PFK's waren blootgesteld in de buurt van de geboorte meer dan 43% bereikten. Tegen de tijd dat ze 20 maanden oud waren, bevonden deze baby's zich in het bereik van 58%, met een gewicht van meer dan de meeste 20-jarigen, wat aangeeft dat deze kinderen later in hun leven zwaarlijvig kunnen zijn.
Michele Marcus, MPH, PhD, hoofdauteur van de studie, een hoogleraar epidemiologie in de Rollins School of Public Health van Emory en de assistent-programmadirecteur van Kaiser Permanente's Centre for Health Research:

"Eerder onderzoek bij dieren en mensen suggereert dat prenatale blootstelling aan PFC's schadelijke effecten kan hebben op de foetale en postnatale groei.
Onze bevindingen komen overeen met deze onderzoeken en het nieuwe bewijs dat chemische stoffen in onze omgeving bijdragen aan obesitas en diabetes en tonen aan dat dit traject al heel vroeg in het leven staat voor degenen die worden blootgesteld. "

Marcus zegt dat een onderzoek uit Denemarken heeft onthuld dat vrouwen die contact hadden met PFC's terwijl ze in de baarmoeder zaten een verhoogd risico hadden om overgewicht te hebben tegen de tijd dat ze 20 jaar oud waren.
Onderzoek bij muizen heeft ontdekt dat blootstelling aan PFC's in de baarmoeder leidt tot hogere insulineniveaus en een verhoogd risico op obesitas tijdens volwassen jaren.
Het team heeft gesignaleerd op de 3 meest voorkomende soorten PFC's:

• perfluoroctaansulfonaat (PFOS)
• perfluoroctanoaat (PFOA)
• perfluorhexaansulfonaat (PFHxS)

Maternale serumconcentraties van PFOS, PFOA en PFHxS werden gemeten terwijl de vrouwen zwanger waren en het gewicht en de lengte van de meisjes werd gemeten toen ze 2, 9 en 20 maanden oud waren.
De onderzoekers analyseerden het verband tussen prenatale blootstelling aan PFC en gewichtsveranderingen gedurende de periode vanaf de geboorte tot 20 maanden en stelden vast dat de baby's, als ze werden blootgesteld aan PFC's, niet normaal groeiden - met een laag gewicht bij de geboorte en extra gewicht na 20 maanden.
Geschreven door Christine Kearney