Nieuwe moeders Zelfmoordrisico gekoppeld aan kattenbakvulling Parasiet Toxoplasma Gondii

Vrouwen met IgG-antistoffen tegen Toxoplasma gondii als u later bevalt, heeft u een hoger risico op zelfbeschadiging of zelfmoord, vooral als de antilichaamspiegels hoog zijn, rapporteerden onderzoekers van het Statens Serum Institut, Kopenhagen, Denemarken en de Universiteit van Maryland, VS, in Archives of Psychiatry. Toxoplasma gondii is een veel voorkomende protozoa (parasiet), die na inname naar de hersenen kan migreren - het kan in cysten in de hersenen blijven in neuronen en gliacellen.
menselijk Toxoplasma gondii infectiebronnen zijn onder meer verkeerd gekookt besmet vlees, ongewassen groenten en kattenbakdozen.
Vrouwen die positief testten voor het antilichaam hadden een 1,53 keer hoger risico op zelfgestuurd gewelddadig gedrag in vergelijking met vrouwen die negatief testten, schreven de auteurs. Voor degenen met de hoogste concentraties van de parasiet was het risico 1,91 keer hoger.
Toxoplasma gondii neigt ertoe de prefrontale cortex en de amygdala - gebieden van de hersenen die een belangrijke rol spelen bij het reguleren van gedrag en emoties te begunstigen. Afwijkingen in deze gebieden komen veel voor bij mensen met schizofrenie.
In een eerdere studie hadden dezelfde wetenschappers een verband gevonden tussen Toxoplasma gondii en zelfmoordgedrag. Er waren echter zelf-gerichte gewelddadige gebeurtenissen vóór ze werden getest op een mogelijke infectie.
In deze laatste studie hebben Teodor T. Postolache, MD en het team uiteengezet om te bepalen wat het voorspellende effect is Toxoplasma gondii (T. gondii) mogelijk het risico lopen op zelfbeschadiging bij besmette nieuwe moeders. Ze testten hun baby's kort nadat ze werden geboren op de aanwezigheid van antilichamen. Deze antilichamen kunnen alleen afkomstig zijn van hun moeders.
26,8% van de 45.271 Deense vrouwen die kort na de bevalling tussen 1992 en 1995 waren geboren, droegen de antilichamen.
De auteurs verzamelden en analyseerden ook gegevens uit het Deense register voor psychiatrisch centraal onderzoek om te bepalen of en hoeveel van de vrouwen een persoonlijke en / of familiegeschiedenis met een psychische aandoening hadden.
De vrouwen werden gevolgd tot 2006; tegen die tijd waren er 488 incidenten van pogingen tot zelfbeschadiging - een incidentie van 8,2 per 10.000 persoonsjaren.
De onderzoekers ontdekten dat het risico van zelfmoordpogingen veel hoger was onder de geïnfecteerde vrouwen met een voorgeschiedenis van psychische aandoeningen, in vergelijking met de geïnfecteerde vrouwen zonder een dergelijke geschiedenis.
De auteurs voegden toe:

"Omdat veel patiënten met, bijvoorbeeld, stemmings- of middelengebruiksstoornissen niet als intramurale of poliklinische patiënten in psychiatrische klinieken zijn behandeld, kunnen we niet uitsluiten dat een deel van het effect van T. gondii-infectie bij vrouwen zonder een psychiatrische diagnose wordt gemedieerd door een verhoging van het risico op psychische stoornissen. "

De wetenschappers weten niet zeker wat het waarschijnlijke mechanisme is dat wordt gebruikt T. gondii is dat vrouwen ertoe kan brengen zichzelf te schaden. Ze geloven dat het waarschijnlijk is door een neuro-immune patch, omdat het immuunsysteem de chronische infectie regelt, in het bijzonder door tumornecrosefactor-alfa en interleukine-6 ??(soorten pro-inflammatoire cytokinen). Het perifere bloed en het hersenvocht van mensen die zelfmoord wilden plegen, bleken hoger dan normale niveaus van necrosefactor-alfa en interleukine-6 ??te hebben.

De auteurs zijn van mening dat het verband tussen hogere antilichaamniveaus en een groter risico op zelfverwonding kan zijn omdat de infectie of de reactivering ervan recenter is opgetreden. De niveaus van specifieke antilichamen van mensen neigen hoog te zijn direct na een infectie en dalen dan geleidelijk af.
In een abstract in hetzelfde tijdschrift concludeerden de onderzoekers:

"Vrouwen met een T gondii-infectie hebben een verhoogd risico
van zelfgestuurd geweld. "

Wat is Toxoplasma gondii?

T. gondii is een soort van parasitaire protozoa. De parasiet kan de kat gewoonlijk gebruiken als een primaire of tussengastheer en vele soorten warmbloedige dieren als tussengastheer, waaronder mensen.
De kat is de primaire gastheer van deze parasiet, omdat het alleen bij katten het seksuele deel van zijn levenscyclus is. Het aseksuele deel van de levenscyclus van de parasiet kan plaatsvinden in andere warmbloedige dieren, waaronder vogels, muizen, andere katten en mensen - dit worden tussengastheren genoemd. Knaagdieren zijn de meest voorkomende tussengastheren.
De meeste gevallen van toxoplasmose, waarvan de ziekte T. gondii is de veroorzaker, zijn over het algemeen zelfbeperkend en minder belangrijk.
Als een zwangere moeder echter besmet raakt, kunnen de gevolgen voor de foetus fataal zijn. Afgezien van een hoog risico op overlijden, kan een geïnfecteerde foetus na de geboorte zijn, lijden aan epilepsie, spasticiteit, hersenverlamming, doofheid, blindheid en mentale retardatie.
Mensen of katten met een verzwakt immuunsysteem zijn ook kwetsbaar voor ernstige complicaties door toxoplasmose.
T. gondii wordt door meer dan 60 miljoen mensen in de VS gedragen, volgens de CDC (Centers for Disease Control and Prevention). De meeste mensen weten echter niet dat ze zijn geïnfecteerd, omdat hun immuunsysteem voorkomt dat de parasiet ziekte veroorzaakt.
Als er tekenen en symptomen van toxoplasmose verschijnen, kunnen ze het volgende omvatten:

• Koorts
• Vermoeidheid
• Hoofdpijn
• Lymfadenopathie (gezwollen lymfeklieren)
• Myalgie (spierpijn en -pijn)

Deze griepachtige symptomen kunnen een paar dagen aanhouden of blijven enkele weken aanhouden.

Sommige mensen raken besmet wanneer ze de kattenbak schoon maken
Je kunt besmet raken door:

• Je mond na het tuinieren met je handen aanraken
• Een kattenbak schoon maken
• Aanraken van alles dat in contact kwam met kattenuitwerpselen
• Rauw of onvoldoende gaar vlees eten, vooral lam of varkensvlees

Geschreven door Christian Nordqvist