Geen vertraging van cognitieve achteruitgang bij intensieve bloedsuikerspiegel bij type 2 diabetes

Onderzoekers die intensieve glucoseverlagende behandeling vergeleken met standaard glucoseregulatie bij oudere patiënten met type 2-diabetes vonden dat, in tegenstelling tot verwachtingen, een superdichte regeling van de bloedsuikerspiegel de mentale achteruitgang van diabetesgerelateerde dementie niet vertraagde, en in het geval van hun Deelnemers aan het onderzoek, het was in feite gekoppeld aan een hoger sterftecijfer.
Hoofdauteur Lenore J Launer, van het Laboratorium voor Epidemiologie, Demografie en Biometrie bij het Amerikaanse National Institute on Aging, en collega's rapporteren hun resultaten van de MIND-substudie van het ACCORD-onderzoek in het 28 september nummer van The Lancet Neurology.
Oudere mensen met diabetes type 2 lopen een groter risico op mentale of cognitieve stoornissen dan tegenhangers zonder diabetes, en ook tegen een hoger risico op hersenatrofie, zeggen onderzoekers.
Intensieve glucoseverlagende behandeling heeft tot doel de bloedsuikerspiegel onder de 6% te houden (gemeten met de A1G-hemoglobine-test). De huidige standaardbehandeling is bedoeld om deze tussen 7 en 7,5% te houden.
Studies hebben aangetoond dat intensieve controle het risico op het ontwikkelen van nier-, oog- en cardiovasculaire problemen lijkt te verminderen, dus leek het redelijk om aan te nemen dat het ook de snelheid van diabetesgerelateerde cognitieve stoornissen zou kunnen vertragen: dat was het motief voor het onderzoek.
Voor de studie, waarbij ze het effect van intensieve versus standaard glycemische controle op cognitieve functie en hersenvolume vergeleken, werkten Launer en collega's met de Memory in Diabetes (MIND) subgroep van Noord-Amerikaanse patiënten die deelnamen aan de actie om cardiovasculair risico te beheersen in Diabetes (ACCORD) proef.
Zij hebben 2.977 patiënten tussen 55 en 80 jaar oud ingeschreven met type 2 diabetes en met een hoog risico op hartziekten, die willekeurig zijn toegewezen aan ofwel een intensieve bloedsuikerverlaging (1.378 patiënten) of een huidige behandeling (1.416) in de ACCORD-studie.
614 van de patiënten hadden ook een MRI-scan van de hersenen ondergaan om het hersenvolume en tests van de cognitieve functie aan het begin en het einde van de studie te meten, zodat de onderzoekers 230 kregen toegewezen om een ??intensieve behandeling te krijgen en 273 toegewezen om standaardbehandeling te ontvangen in hun primaire MRI analyse.
De resultaten toonden aan dat na 40 maanden, hoewel de patiënten in de intensieve behandelingsgroep een significant groter gemiddeld totaal hersenvolume (TBV) hadden dan de standaard behandelingsgroep, er geen verschil was tussen de twee groepen op de cognitieve functietest (ze gebruikten de Digit Symbol Substitution Test, DSST).
Het verschil in TBV was 4,62, met een betrouwbaarheidsinterval van 95%, variërend van 2,0 tot 7,3 en een statistisch significante p = 0,0007.
Het verschil in de gemiddelde DSST-score was 0,32, met 95% BI van 0,28 tot 0,1 en p = 0 2997, dus niet statistisch significant.
De arm van de belangrijkste ACCORD-studie, waarbij patiënten de intensieve glucoseregulatie ondergingen, werd feitelijk gestopt vóór het geplande eindpunt omdat er een verhoogd risico op sterfte was in deze groep, er was geen voordeel voor het hart en er ontwikkelden zich problemen in verband met gewichtstoename en weinig bloed. suiker.
Launer en collega's concludeerden dat:
"Hoewel significante verschillen in TBV [hersenvolume] de intensieve behandeling bevielen, waren de cognitieve uitkomsten niet anders." In combinatie met de niet-significante effecten op andere ACCORD-uitkomsten en verhoogde mortaliteit bij deelnemers aan de intensieve behandelingsgroep, ondersteunen onze bevindingen de gebruik van intensieve therapie om de nadelige effecten van diabetes op de hersenen te verminderen bij patiënten met vergelijkbare kenmerken als die van onze deelnemers. "
Een deskundige die een commentaar schrijft in hetzelfde nummer van het tijdschrift, die niet betrokken was bij de studie, vroeg zich af of de mate van cognitieve functie die de onderzoekers gebruikten een voldoende mate van dementie was.
Neuroloog dr. Geert Jan Biessels, die bij het Rudolf Magnus Institute of Neuroscience in het Universitair Medisch Centrum in Utrecht is, schreef dat hoewel de cognitieve functie in de intensieve glucosecontrolegroep gemiddeld niet verbeterde:
"... de afwezigheid van een effect van de behandeling op het gemiddelde cognitieve functioneren kan nog niet worden beschouwd als een bewijs dat de behandeling dementie niet mag uitstellen."
Echter, "op dit moment ondersteunen de resultaten geen specifieke behandelingen om cognitieve achteruitgang van diabetes te voorkomen," voegde hij eraan toe.
Fondsen van het Amerikaanse National Institute on Aging en het Amerikaanse National Heart, Lung en Blood Institute betaalden het onderzoek.
Geschreven door Catharine Paddock

Plerixafor verbetert de werkzaamheid van chemo bij acute myeloïde leukemie

Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Blood hebben onderzoekers van de Universitaire School of Medicine in St. Louis aangetoond dat een onderzoeksgeneesmiddel genaamd plerixafor chemotherapie effectiever maakt bij de behandeling van acute myeloïde leukemie, een kanker van de witte bloedcellen. Het medicijn blokkeert deze cellen van binding aan beenmerg door ze in de bloedbaan te drijven, waar ze gevoeliger zijn voor chemotherapie.

(Health)

Academisch succes zou kunnen worden bepaald door de genetica

In een nationale longitudinale studie van duizenden jonge Amerikanen hebben onderzoekers genetische markers ontdekt die mogelijk kunnen beïnvloeden of iemand de middelbare school afmaakt en naar de universiteit gaat. De studie is gepubliceerd in de juli-editie van het tijdschrift Developmental Psychology van de American Psychological Association.

(Health)