Orgaantransplantatieontvanger stierf van rabiës, bevestigt CDC

Een ontvanger van een transplantatieorgaan stierf aan hondsdolheid in Maryland, zo maakte de CDC bekend. Het bevestigde ook dat de patiënt de infectie had opgelopen door de transplantatie die meer dan een jaar geleden plaatsvond.
Drie andere patiënten hadden organen van dezelfde donor ontvangen. De CDC zegt dat ze gecontacteerd zijn en hun vaccinaties tegen hondsdolheid krijgen.
Weefselmonsters van de donor en de ontvanger werden getest in CDC-laboratoria om te bevestigen dat de infectie afkomstig was van het gedoneerde orgaan.
De dood van de patiënt, begin maart 2012, leidde tot een onderzoek door het Maryland Department of Health and Mental Hygiene. Een autopsie bevestigde dat de ontvanger van het orgaan hondsdolheid had en geen blootstelling aan dieren had, de belangrijkste bron van overdracht van de ziekte op mensen. Experts identificeerden de mogelijkheid van transplantatie-gerelateerde overdracht van rabiës, een uiterst zeldzame gebeurtenis.
Er was een verloop van meer dan 12 maanden tussen het ontvangen van de orgaantransplantatie en ziek worden met hondsdolheid. Dit is een zeer lange tijd - de incubatie voor hondsdolheid is van één tot drie maanden. Er zijn echter gevallen geweest van veel langere incubatieperioden.
Voorlopige analyse bij de CDC-centra (Centres for Disease Control and Prevention) gaf aan dat zowel de ontvanger als de donor hadden hetzelfde soort rabiësvirus van het wasbeerachtige type. Het virus kan ook andere huisdieren en wilde dieren infecteren. Er is slechts één andere gemelde overlijden van een rabiësvirus van het wasbeerachtige type in de VS.
De donor werd ziek in 2011 en werd opgenomen in een ziekenhuis in Florida, waar hij stierf. Zijn hart, lever en nieren werden teruggevonden en afgeleverd bij ontvangers in Florida, Maryland, Illinois en Georgia. Artsen hadden rabiës niet beschouwd als de doodsoorzaak van de donor op dat moment; dit werd veel later bevestigd, nadat de ontvanger in Maryland was overleden.
De donor, een inwoner van North Carolina, was kort na zijn verhuizing naar Florida ziek geworden. De CDC en de autoriteiten van Maryland geloven dat zijn blootstelling aan dieren plaatsvond voordat hij naar Florida verhuisde. De CDC probeert momenteel precies uit te vinden hoe de donor hondsdolheid kreeg.
In een communiqué zegt de CDC dat de drie andere ontvangers van organen momenteel door artsen worden geëvalueerd en de immunoglobulinen en vaccinatie tegen hondsdolheid ontvangen. De CDC werkt nauw samen met gezondheidsautoriteiten in Noord-Carolina, Illinois, Georgia, Florida en Maryland om iedereen te identificeren die mogelijk in nauw contact is geweest met de oorspronkelijke donor of de vier orgelontvangers.
Volgens de CDC worden alle orgaandonoren in de VS getest en gescreend om te bepalen of ze een infectierisico kunnen vormen. Het is de verantwoordelijkheid van de orgaan-inkooporganisatie om de geschiktheid van elke donor te evalueren. Bij het beslissen of een orgaandonor in aanmerking komt, zijn zij:

• Vraag het gezin en leg contactpersonen een reeks vragen
• Voer een lichamelijk onderzoek uit
• Test op infectieziekten, waaronder hiv en hepatitis.

In een typisch jaar zijn er tussen de 1 en 3 gevallen van hondsdolheid gemeld aan Amerikaanse gezondheidsautoriteiten. Laboratoriumtests van donoren op rabiës worden niet routinematig uitgevoerd als de ziekte niet klinisch wordt vermoed, omdat het te lang zou duren en de organen bestemd voor transplantatie niet langer levensvatbaar zouden zijn (resultaten van hondsdolheidtest duren te lang).

De CDC zegt dat de voordelen van getransplanteerde organen opwegen tegen het risico op het krijgen van infectieziekten van gescreende donoren.

Getransplanteerde orgaanontvangers besmet met rabiës eerder in de VS.

In 2004 bevestigde de CDC dat drie ontvangers van getransplanteerde organen en hun gemeenschappelijke donor besmet waren met hondsdolheid.
De orgaanontvangers ontwikkelden encefalitis (van onbekende etiologie) na de transplantatieoperaties en stierven vervolgens.
Weefselmonsters werden genomen en naar CDC-laboratoria gestuurd voor onderzoek, wat de rabiësinfectie bij alle drie de ontvangers bevestigde.

Over rabiës

Hondsdolheid, een te voorkomen virale ziekte van dieren, wordt meestal overgedragen aan mensen (zoönose) via de beet van een geïnfecteerd (hondsdolend) dier. In zeer zeldzame gevallen zijn mensen besmet door het inademen van verontreinigde lucht in vleermuisgrotten. Het dodelijke virus valt het centrale zenuwstelsel aan en veroorzaakt acute encefalitis.
In vrijwel alle gevallen is hondsdolheid dodelijk. Er is een overlevingskans als de patiënt vóór het begin van de symptomen wordt behandeld.

Geïnfecteerde personen die geen preventieve behandeling krijgen (profylaxe na blootstelling) ontwikkelen koorts, spierpijn (spierpijn) en hoofdpijn. Dit evolueert uiteindelijk naar hersenontsteking, verwarring, toevallen, verlamming, coma en de dood.
Rabiës is ongeneeslijk zodra het virus de zenuwen bereikt. Elk verdacht contact met dieren moet onmiddellijk worden behandeld met RIG (rabiës immunoglobuline) injecties, rabiësvaccin en antibiotica.
De symptomen worden ongeveer vier tot acht weken na de eerste infectie (incubatieperiode) duidelijk. Incubatieperioden van slechts één week tot één jaar zijn echter mogelijk.
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie:

• Wereldwijd sterven jaarlijks 55.000 mensen aan hondsdolheid
• De overgrote meerderheid van de gevallen van rabiës komt voor in Afrika en Azië
• 40% van de mensen die zijn gebeten door (verdachte) hondsdolle dieren zijn jonger dan 15 jaar
• De meeste mensen die aan hondsdolheid sterven, zijn besmet geraakt na een hondenbeet (in 2007 kondigde de CDC aan dat de VS vrije vorm hadden van hondsdolheid tegen honden)
• Het grondig reinigen van de wond en immunisatie binnen een paar uur nadat het is gebeten, kan het begin van rabiëssymptomen en de dood voorkomen
• Honderdduizenden rabiëssterfgevallen worden verondersteld jaarlijks te worden voorkomen vanwege snelle vaccinaties na blootstelling (jaarlijks aan meer dan 15 miljoen mensen toegediend)

Geschreven door Christian Nordqvist