Zeldzame genetische immuunziekte onderzocht met XLP2

Onderzoekers hebben een belangrijke stap gezet in het begrijpen van een zeldzame genetische immuunziekte die mannelijke kinderen treft. Met behulp van biochemische analyses kon het team in kaart brengen hoe het XIAP-eiwit een vitaal onderdeel van het immuunsysteem activeert, met name de component die bacteriële infecties in het maagdarmkanaal bestrijdt.
De studie, uitgevoerd door onderzoekers van het Novo Nordisk Foundation Centre for Protein Research aan de universiteit van Kopenhagen, is gepubliceerd in Molecular Cell.
Mads Gyrd-Hansen, universitair hoofddocent van het Novo Nordisk Foundation Center for Protein Research, legt uit:

"Onze resultaten zijn een belangrijke stap op weg naar het begrijpen van de zeer ernstige - maar gelukkig zeldzame - genetische immuunstoornis genaamd X-gekoppeld lymfoproliferatief syndroom type 2 (XLP2), die mannelijke kinderen treft.
Het maagdarmstelsel kan worden gezien als een lange buis die door het lichaam loopt en voedingsstoffen en water opneemt. Het contactoppervlak tussen het darmstelsel en de rest van het lichaam wordt beschermd door een efficiënte immuunbarrière die de bacteriën beperkt tot de darm. Deze barrière is niet intact bij XLP2-patiënten, die aldus het noodzakelijke bolwerk missen, om zo te zeggen, tussen bacteriën en lichaam. "

De onderzoekers ontdekten dat individuen met XLP2 genetische variaties hebben die het vermogen van XIAP om het signalerende eiwit ubiquitine aan andere eiwitten te binden, vernietigen. Dit proces is cruciaal voor het activeren van het immuunsysteem en het overleven.

Het team benadrukt dat deze resultaten ook kankeronderzoekers kunnen helpen.
Gyrd-Hansen zei:

"Verschillende farmaceutische bedrijven hebben geneesmiddelen ontwikkeld om in te werken op IAP-eiwitten, waaronder XIAP, als onderdeel van de behandeling van kanker. Verschillende van de geneesmiddelen worden momenteel getest in klinische studies op hun werkzaamheid bij de behandeling van leukemie en andere vormen van kanker. precies weten welke biologische processen in het organisme de behandeling kan beïnvloeden. "

Gyrd-Hansen en zijn team, die ongeveer 18 maanden hebben samengewerkt met onderzoekers in het VK, Duitsland en Australië, legden uit:

"Internationale samenwerking heeft het mogelijk gemaakt om in een korte tijd gedetailleerde moleculaire processen te beschrijven, de beschrijvingen te gebruiken om muismodellen te maken voor verdere tests en daarna om de resultaten van deze tests te koppelen aan genetische mutaties die bij patiënten zijn geïdentificeerd."

Geschreven door Grace Rattue