Zelfonderzoek en privéscreening - De voors en tegens, VK

Huisarts Margaret McCartney heeft onderzocht of klanten van particuliere beveiligingsbedrijven volledig begrijpen waarvoor ze zich laten gelden. In een artikel gepubliceerd in bmj.com McCartney vraagt ??of reclameboodschappen van particuliere screeningbedrijven en 'persoonlijk ogende' brieven iets bieden dat inderdaad gunstig is voor hun klanten, aangezien het promoten van deze diensten 'in strijd is met de houding van de NHS'. In tegenstelling tot particuliere screeningbedrijven, introduceert de NHS alleen screeningsprogramma's nadat deze programma's een uitgebreide beoordeling door het UK National Screening Committee (UK NSC) hebben ondergaan.
McCartney's visie wordt ondersteund door Dr. Anne Mackie, de UK NSC Director of Programs die verklaart:

"Screeningtests moeten alleen worden aangeboden als er aanwijzingen zijn dat hun gebruik bij asymptomatische populaties meer voordeel oplevert dan schade."

??
Dr. McCartney heeft verwezen naar een onderzoek in de 'Which?' tijdschrift, dat de kwaliteit van de informatie onderzocht die wordt aangeboden aan mensen die overwegen om privé te worden gescreend op hart- en vaatziekten, het risico op beroerte, longkanker en diabetes. 'Welke?' schreef dat ze "bezorgd waren over de kwaliteit van de informatie die werd gegeven aan mensen die belangrijke beslissingen namen over het al dan niet gebruiken ervan."
De 'Welke?' studie verwijst naar het Comite voor medische aspecten van straling in het milieu (COMARE) rapport dat aanbeveelt dat particuliere screening klinieken worden gereguleerd, waarin staat dat klanten moeten worden gewezen op de tarieven van "vals positieve en vals negatieve resultaten".
Beiden, de BMA en de Academie of Medical Royal Colleges, schreven in 2010 een brief aan Andrew Lansley waarin zij hun zorgen deelden en riepen op tot verbeteringen met betrekking tot informatie over vals positieve en negatieve resultaten, risico's en beperkingen van screeningstests, maar tot dusverre er is geen wetgeving uitgegeven.
Dr. McCartney werpt de vraag op wie verantwoordelijk is voor gebalanceerde reclame en dat normen worden gereguleerd? Samen met verschillende collega's diende McCartney een klacht in bij de General Medical Council en ontving hij informatie dat er geen reclamonderzoeken kunnen worden uitgevoerd zonder bewijs dat artsen "de risico's / voordelen van de procedures niet volledig hebben uitgelegd".

Volgens Dennis Ager, hoofdofficier voor gezondheid bij het Trading Standards Institute, kunnen "onjuiste advertenties [...] serieuzer worden behandeld wanneer er sprake is van schade of letsel aan mensen", maar deze wetgeving moet nog worden toegepast op privé-screening klinieken. Het ministerie van Volksgezondheid heeft de Royal Colleges of Radiologists and Physicians gevraagd richtlijnen te ontwikkelen voor het gebruik van radiotherapie door particuliere klinieken, maar tot nu toe is er geen publicatiedatum bekendgemaakt.
Dr. McCartney concludeert dat terwijl advertenties voor privé-screening mensen blijven binnenhalen, de NHS wordt overgelaten aan "het sorteren van de gevolgen". Keith Hopcroft, een huisarts in Essex, zegt dat op basis van bewijs, testis zelfonderzoek meer kwaad dan goed doet.
Hij betoogt dat het gebruik van beroemdheden om testiculair zelfonderzoek te bevorderen, zoals bijvoorbeeld Robbie Williams en het Leicester Tigers rugbyteam, samen met de specifieke boodschap, waarin staat dat "elke zichzelf respecterende kerel zijn testikels regelmatig moet onderzoeken" gebaseerd is op een "well-meaning whimsy" dat mogelijk schadelijke gevolgen kan hebben.
Hopcroft zegt dat zelfonderzoek misschien is afgeleid van de mythe dat zaadbalkanker een stille moordenaar is, wat niet klopt omdat 50% van de testikelkankerpatiënten pijn ervaren in hun testikels. Hij vervolgt dat zelfonderzoek "geen goed bewijs" oplevert van enig voordeel met het oog op de zeldzaamheid van zaadbalkanker, zodat "de kans dat iets belangrijks wordt ontdekt [...], minuscuul is".
Hij waarschuwt dat 'aansporingen tot beroemdheid om' testikelbewust 'te zijn mensen ertoe kan brengen relatief veel voorkomende zwellingen en cysten te detecteren, wat alles kan uitlokken van' milde bezorgdheid tot invaliderende angsten ', wat vervolgens leidt tot onnodige echografie-verzoeken, evenals langere wachttijden voor degenen die echt behoefte hebben aan verdere beoordeling.
Hopcroft geeft aan dat regelmatig testiculair zelfonderzoek "onlogisch en mogelijk schadelijk" is, omdat het belangrijkste punt meer is dat mannen niet in actie komen op zwellingen in plaats van ze te vinden, wat hij zegt, moet de boodschap zijn die in plaats daarvan moet worden overgebracht, maar dit bericht wordt "overstemd door het lawaai van campagnes die [...] de naties van het land in neurotici van het kijken naar ballen veranderen".
Geschreven door Petra Rattue