Het stimuleren van cognitieve activiteit verlaagt het risico op Alzheimer

Bevindingen gepubliceerd eerst online door Archives of Neurology, een JAMA / Archives laat zien dat mensen die hun hele leven hun hersenen actief houden met cognitief stimulerende activiteiten zoals lezen, schrijven en spelletjes spelen, lagere niveaus van het ?-amyloïde-eiwit lijken te hebben, wat het grootste deel is van de amyloïde plaque bij de ziekte van Alzheimer.
De recent ontwikkelde radiofarmaceutische met koolstof 11 gemerkte Pittsburgh-verbinding B ([11C] PiB) heeft onderzoekers in staat gesteld om fibrillaire (vezel) vormen van het ?-amyloïde (A?) -eiwit te verbeelden.
Susan M. Landau, Ph.D., aan de Universiteit van Californië in Berkeley en het Lawrence Berkeley National Laboratory, en haar team voerden [11 C] PiB PET (positron emissie tomografie) en neuropsychologisch testen uit in een steekproef van cognitief normale oudere deelnemers . De onderzoekers definieerden A? als gemiddelde corticale [11 C] PiB-PET-opname. Ze beoordeelden 65 gezonde ouderen met een gemiddelde leeftijd van 76,1 jaar en vergeleken ze met 11 jonge deelnemers, met een gemiddelde leeftijd van 24,5 jaar, en 10 patiënten met de ziekte van Alzheimer (AD), gemiddeld 74,8 jaar oud. De onderzoekers onderzochten alle deelnemers in termen van hun verschillende leefstijlpraktijken, waaronder de frequentie waarin ze gedurende hun hele leven deelnamen aan cognitief boeiende activiteiten in verschillende fasen, vanaf de leeftijd van 6 jaar tot hun huidige leeftijd.
Zij schrijven:

"We rapporteren een directe associatie tussen cognitieve activiteit en [11C] PiB-opname, wat suggereert dat leefstijlfactoren die worden gevonden bij personen met een hoge cognitieve betrokkenheid de depositie van ?-amyloïde kunnen voorkomen of vertragen, waardoor het ontstaan ??en de progressie van AD mogelijk wordt beïnvloed."

Volgens de bevindingen lijkt een grotere deelname aan cognitief stimulerende activiteiten gedurende het hele leven van een persoon, met name in het vroege en middenleven, te maken te hebben met verminderde [11 C] PiB-opname. De onderzoekers stelden vast dat de opname van [11 C] PiB vergelijkbaar was tussen ouderen met de hoogste cognitieve activiteit en jongeren in de controlegroep, terwijl die met de laagste cognitieve activiteit [11 C] PiB-opname hadden vergelijkbaar met AD-patiënten.

De onderzoekers merken op dat hoewel een grotere cognitieve activiteit gekoppeld was aan meer lichaamsbeweging, dit niet gekoppeld was aan de [11C] PiB-opname. Ze geven aan dat de waarschijnlijkheid om deel te nemen aan cognitief stimulerende activiteiten vaak verband houdt met verschillende levensstijlpraktijken, die betrokken zijn bij andere onderzoeken met een verminderd risico op AD-gerelateerde pathologie.

De onderzoekers concluderen:

"Het is onwaarschijnlijk dat onze resultaten een enkele unitaire oorzaak van AD weerspiegelen, wat een complexe ziekte is met veel potentiële pathogenetische processen." Bovendien is cognitieve activiteit slechts een onderdeel van een complex geheel van leefstijlpraktijken in verband met AD-risico's die kunnen worden onderzocht in De huidige bevindingen breiden echter eerdere bevindingen uit die cognitieve stimulatie en AD-risico verbinden (een indirect stroomafwaarts effect van A?) door bewijs te leveren dat consistent is met een model waarin cognitieve stimulatie rechtstreeks is gekoppeld aan de AD-gerelateerde pathologie zelf. "

Geschreven Petra Rattue