Chemische contaminanten gekoppeld aan lage immuunrespons op vaccins

Hoewel er de laatste jaren wat controverses zijn geweest, blijven de routinematige vaccinatieprogramma's voor kinderen in de voorhoede van ziektepreventie in de gemeenschap. Nu lijkt het erop dat chemicaliën de immuunrespons op de vaccins kunnen beïnvloeden en de immuniteit die ze bieden verminderen.
Een nieuwe studie genaamd "Serum Vaccine antilichaamconcentraties bij kinderen blootgesteld aan geparfumeerde verbindingen", gepubliceerd op 25 januari 2012 "The Journal of the American Medical Association (JAMA) legt uit dat perfluorverbindingen (PFC's), vaak gebruikt in gefabriceerde producten zoals antikleef kookgerei, waterdichte kleding en fastfoodverpakkingen, een lagere immuunrespons veroorzaakten bij kinderen die vaccins kregen. De PFC's kunnen prenataal van de moeder en postnataal door blootstelling aan de omgeving worden doorgegeven. Hoe de besmetting optreedt, is minder belangrijk, omdat het effect van de chemicaliën op het immuunsysteem van het lichaam lijkt te zijn.
Studie hoofdauteur Philippe Grandjean, adjunct-hoogleraar milieugezondheid aan de Harvard School of Public Health zei:

"Routinematige kinderimmunisaties zijn een pijler van moderne ziektepreventie De negatieve impact op vaccinaties bij kinderen uit PFC's moet worden gezien als een potentiële bedreiging voor de volksgezondheid."

Studies tonen aan dat de meeste Amerikanen PFK's in hun lichaam hebben, omdat de chemicaliën al vele jaren op grote schaal worden gebruikt en veel industriële en fabricagetoepassingen hebben. Het effect van de chemicaliën op het immuunsysteem is bestudeerd bij muizen en het is aangetoond dat het de immuunrespons verlaagt, maar werd niet uitgebreid onderzocht bij mensen.
De onderzoekers verzamelden en verwerkten gegevens over kinderen die bij de geboorte in het National Hospital in Torshavn, Faeröer, in de periode 1999-2001 werden aangeworven. Een totaal van 587 namen deel aan vervolgonderzoeken. Kinderen werden getest op immuunrespons op tetanus- en difterievaccinaties in de leeftijd van 5 en 7 jaar. PFK's werden gemeten in zwangerschapsserum uit de moeder en in het serum van kinderen op 5-jarige leeftijd om de prenatale en postnatale blootstelling te bepalen.
PFC-blootstelling was duidelijk geassocieerd met lagere antilichaamresponsen op immunisaties en een verhoogd risico op antilichaamniveaus bij kinderen. Nog zorgwekkender waren de immuunreacties lager dan de niveaus die nodig zijn om bescherming op lange termijn tegen de ziekten te bieden. Een tweevoudig grotere concentratie van drie hoofd-PFC's was geassocieerd met een 49% lager niveau van serum-antilichamen bij kinderen op de leeftijd van 7 jaar. Immuunrespons wordt gemeten door te kijken naar antilichaamniveaus, hogere antilichaamgehaltes zijn een goede indicator van het immuunsysteem dat verdedigt tegen de ziekte of in dit geval het vaccin.
Grandjean concludeerde:

"We waren verrast door de steile negatieve associaties, die suggereren dat PFC's mogelijk toxischer zijn voor het immuunsysteem dan huidige dioxineblootstellingen."

Onderzoekers hebben niet vermeld of de PFC's ook verantwoordelijk kunnen zijn voor het veroorzaken van enkele van de nadelige reacties waar ouders over klagen. Misschien zijn de beklaagden voor de vaccincontroverse niet de vaccins zelf, maar een lagere immuunsysteemfunctie vanwege milieuvervuiling.

De PFC-concentraties van die in het onderzoek zijn vergelijkbaar met of iets lager dan die gerapporteerd in Amerikaanse vrouwen, en de meeste serum-PFC-waarden in Faeröerse kinderen op 5-jarige leeftijd waren minder dan die gemeten in Amerikaanse kinderen van 3 tot 5 jaar in 2001-2002.
Deze studie werd ondersteund door het National Institute of Environmental Health Sciences (onderdeel van de National Institutes of Health), het U.S. Environmental Protection Agency, de Deense Council for Strategic Research en het Deense Environmental Protection Agency.
Geschreven door Rupert Shepherd