Vruchtbaarheidsbehandelingen misschien verbeterd door ontdekking van "vruchtbaarheidsschakelaar"

Wetenschappers zeggen dat ze een enzym hebben waargenomen dat effectief een vruchtbaarheidswijziging vormt en geloven dat de bevinding de bestaande onvruchtbaarheidsbehandelingen kan verbeteren, een miskraam helpen begrijpen en zelfs tot nieuwe vormen van voorbehoedmiddelen kunnen leiden.
Hun onderzoek dat deze zondag in de natuurgeneeskunde wordt vermeld, schetst hoe een team aan het Imperial College London een eiwit vond dat bekend staat als SGK1 in hoge niveaus verschijnt bij onvruchtbare vrouwen, terwijl lage niveaus geassocieerd zijn met een miskraam.
Jan Brosens, die de studie leidde aan het Imperial College en nu aan de universiteit van Warwick is, zei dat de resultaten wijzen op nieuwe vruchtbaarheids- en miskraambehandelingen rond SGK1.

"Ik kan me voorstellen dat we in de toekomst de baarmoederwand kunnen behandelen door het te spoelen met medicijnen die SGK1 blokkeren voordat vrouwen IVF ondergaan (in-vitrofertilisatie) ... Een andere mogelijke toepassing is dat het verhogen van SGK1-waarden kan worden gebruikt als een nieuwe anticonceptiemethode. ."

Onvruchtbaarheid is een probleem dat wereldwijd meer dan 10 procent van de mensen treft en ongeveer de helft zal een of andere vorm van medische behandeling zoeken in de hoop zelf kinderen te krijgen, meestal na een paar jaar of langer zwanger te zijn geraakt. Bovendien ervaart ongeveer één vrouw op honderd recidiverende miskramen die worden gedefinieerd als het verlies van drie of meer opeenvolgende zwangerschappen.
Het team van Brosen onderzocht weefselmonsters uit de baarmoederwand van 106 vrouwen die werden behandeld voor onverklaarbare onvruchtbaarheid of miskraam. Het hoge niveau van SKG was gekoppeld aan onvruchtbaarheid, terwijl het lage niveau verband hield met een miskraam. Bovendien daalde het SKG-niveau in de baarmoeder bij het bestuderen van muizen in de aanloop naar de vruchtbaarste delen van de muizencyclus en toen de muizen waren geïmplanteerd met extra SGK1-genen, waren ze niet in staat om zwanger te raken. Aldus concluderen de onderzoekers dat verlaagde niveaus van SKG1 een essentiële rol spelen bij het bereiden van de baarmoeder voor een embryo.

Het is echter duidelijk dat bij een lage SKG1-miskraam elke behandeling de niveaus in evenwicht zou moeten brengen, anders zou een geslaagde SKG1 onvruchtbaarheidsbehandeling kunnen leiden tot een miskraam nadat de bevruchting heeft plaatsgevonden, en omgekeerd kan het behandelen van een vrouw die meerdere miskramen heeft ervaren door haar SKG1-niveau te verhogen, haar onvruchtbaar.
Madhuri Salker van Imperial College, die ook aan de studie werkte, concludeerde:

"Lage niveaus van SGK1 maken de baarmoederwand kwetsbaar voor cellulaire stress, wat zou kunnen verklaren waarom lage SGK1 vaker voorkomt bij vrouwen met terugkerende miskramen ... In de toekomst zouden we biopten van de baarmoederwand kunnen nemen om afwijkingen te identificeren die ze zouden kunnen veroorzaken een hoger risico op zwangerschapscomplicaties, zodat we ze kunnen gaan behandelen voordat ze zwanger worden. "

Geschreven door Rupert Shepherd