Hypochondrie: Wat is een ziekte-angststoornis?

Inhoudsopgave

1. Wat is hypochondrie?
2. symptomen
3. Oorzaken
4. Looptijd
5. Wanneer begint hypochondrie?
6. Behandeling

Iedereen maakt zich soms zorgen over zijn gezondheid, maar voor sommige mensen zijn de angsten om ziek te zijn zo sterk, zelfs als ze in goede gezondheid verkeren, dat ze het moeilijk vinden om met hun dagelijks leven om te gaan.

Iemand die leeft in angst voor een ernstige ziekte, ondanks medische tests die nooit iets verkeerds vinden, kan een somatische symptoomstoornis hebben, ook bekend als ziekte-angststoornis. De aandoening is ook bekend onder andere namen, waaronder hypochondrie of hypochondrie.

Snelle feiten over hypochondrie:

• Het belangrijkste symptoom van hypochondrie is buitensporige zorgen maken over de gezondheid.
• Oorzaken kunnen variëren en kunnen verband houden met andere legitieme gezondheidsvoorwaarden.
• Voor de meeste mensen is het een tijdelijke ervaring.
• De term zoals gedefinieerd door de DSM-5 handleiding is somatische symptoomafwijking.

Wat is hypochondrie?

Het meest voorkomende symptoom van hypochondrie is overmatige zorg over de gezondheid.

Een studie gepubliceerd in JAMA definieert somatische symptoomstoornis als "een aanhoudende angst of overtuiging dat iemand een ernstige, niet-gediagnosticeerde medische ziekte heeft".

De auteurs merken op dat het tot 5 procent van de medische ambulante patiënten treft. Kort gezegd is de stoornis een mentale gezondheidstoestand waarbij iemand zich overdreven zorgen maakt dat hij ziek is, tot het punt waarop de angst zelf verzwakkend is. Piekeren over gezondheid wordt een ziekte.

Somatische symptoomstoornis is een chronische aandoening.

Hoe ernstig het is, hangt af van de leeftijd, de neiging van de persoon om zich zorgen te maken en de hoeveelheid stress waarmee hij wordt geconfronteerd.

symptomen

Uit angst voor normale functies - voor een persoon met hypochondrie kunnen normale lichaamsfuncties, zoals hartslagen, zweten en stoelgang, lijken op symptomen van een ernstige ziekte of aandoening.

Angst voor kleine afwijkingen - een loopneus, licht gezwollen lymfeklieren, of een kleine zweer, kunnen ernstige problemen veroorzaken.

controleren - regelmatig controleren van het lichaam op tekenen van ziekte.

De focus van Hypochondria is afhankelijk van het individu:

• De aandacht van sommige mensen kan zich richten op een bepaald orgaan, zoals de longen.
• Ze kunnen zich misschien concentreren op één ziekte, zoals kanker.
• Of ze kunnen de ene ziekte na de andere vrezen.

Regelmatig praten over ziekte - somatische symptoomstoornis kan ervoor zorgen dat mensen overmatig veel over hun gezondheid praten.

Doktersbezoeken - ze kunnen regelmatig een bezoek brengen aan hun arts.

verzotheid - ze kunnen veel tijd besteden aan het zoeken op internet naar symptomen van mogelijke ziektes.

Geen verlichting van testresultaten - als tests negatief zijn, kan de persoon geen verlichting vinden. In feite kan het de situatie alleen maar erger maken - de angsten van de patiënt groeien dat niemand hen gelooft en dat het probleem misschien nooit met succes wordt gediagnosticeerd en behandeld.

De dokter vermijden - Sommige mensen met de stoornis vermijden medische hulp door te vrezen dat ze een ernstige ziekte hebben.

vermijding - ze kunnen mensen, plaatsen en activiteiten vermijden waarvan zij denken dat ze een gezondheidsrisico kunnen vormen.

Een overweldigende angst voor ziekten die langer dan 6 maanden aanhoudt, kan een teken zijn van somatische symptoomstoornis.

Oorzaken

Het hebben van een gerelateerde psychische stoornis, zoals OCD of depressie, verhoogt het risico op somatische symptoomstoornis.

De exacte oorzaken zijn niet bekend, maar bepaalde factoren zijn waarschijnlijk betrokken:

Geloof - een verkeerd begrip van lichamelijke gewaarwordingen, gekoppeld aan een misverstand over hoe het lichaam werkt.

Familie - mensen die een familielid hebben met hypochondrie hebben een grotere kans om het zelf te ontwikkelen.

Persoonlijke geschiedenis - mensen die in het verleden slechte gezondheidservaringen hebben gehad, kunnen meer geneigd zijn een onevenredige angst te ontwikkelen om weer ziek te worden.

Links naar andere voorwaarden - andere psychiatrische stoornissen zijn in verband gebracht met somatische symptoomstoornis. Een hoog percentage van de patiënten met hypochondrie heeft ook ernstige depressies, paniekstoornissen, obsessief-compulsieve stoornissen of gegeneraliseerde angststoornissen.

Onderzoek, gepubliceerd in de British Journal of Psychiatry, wijst erop dat, net als obsessief-compulsieve stoornis (OCD), somatische symptoomstoornis de noodzaak van voortdurende controle vereist, omdat de persoon om geruststelling vraagt.

Deze 'veiligheidsgedragingen', zeggen de auteurs, hebben tot doel 'een gevoel van welzijn en een zekere mate van zekerheid over de toekomst te herstellen'. Ze kunnen echter de problemen verergeren die ze verondersteld worden te verminderen.

Door angstniveaus hoog te houden en te voorkomen dat angsten worden opgelost, houden deze gedragingen de aandacht van de persoon gericht op een of andere gevreesde potentiële ramp.

Omdat de meeste patiënten de neiging hebben hun huisarts te benaderen over de gezondheidsomstandigheden waar ze bang voor zijn, in plaats van een specialist in de geestelijke gezondheidszorg te zien, krijgen ze mogelijk nooit de diagnose van een aandoening van de somatische symptomen.

Waarom heb ik angst? Hoe kan ik het aan?Hier zullen we enkele van de meest voorkomende coping-mechanismen onderzoeken.Lees nu

Looptijd

Een persoon met hypochondrie kan maanden of jaren doorbrengen die zich zorgen maken over ziek zijn, maar ze kunnen ook lange perioden doorbrengen tussen er niet over nadenken.

Patiënten bij wie de stoornis van voorbijgaande aard is, hebben minder kans op psychiatrische problemen of een ernstige angststoornis en hebben meer kans op medische problemen.

Herstel komt vaker voor bij mensen met een hogere sociaaleconomische status. Als een patiënt depressies of angsten heeft en deze reageren goed op de behandeling, hebben ook zij meer kans op een goed resultaat.

Er zijn aanwijzingen dat mensen met een persoonlijkheidsstoornis het misschien moeilijker vinden om te herstellen, maar meer onderzoek is nodig om dit te bevestigen.

Omdat somatische symptoomstoornis een relatief nieuwe stoornis is, zijn er weinig statistieken beschikbaar.

Wanneer begint hypochondrie?

Somatische symptoomstoornis begint meestal in de vroege volwassenheid. Het kan verschijnen tijdens het herstel van een ernstige ziekte, of nadat een geliefde of een goede vriend ziek wordt of sterft.

Een onderliggende medische aandoening kan een somatische symptoomstoornis veroorzaken. Een patiënt met een hartaandoening kan bijvoorbeeld het slechtste aannemen elke keer dat hij iets ervaart dat mogelijk gerelateerd kan zijn aan een hartaandoening.

Andere factoren zijn onder meer verhoogde stress of een grotere blootstelling aan informatie over een ziekte in de media. Soms begint iemand zich overdreven zorgen te maken over hun gezondheid als ze de leeftijd naderen waarop een van hun ouders is overleden, vooral als de dood van de ouder prematuur was.

Psychologen merken op dat mensen met de aandoening vaak zelfkritisch of perfectionistisch zijn, of allebei. Ze kunnen "gezondheid" zien als een complete afwezigheid van pijn of ongemak, terwijl sommige pijnen en pijnen normaal zijn voor de meeste mensen.

Er is gesuggereerd dat mensen met hypochondrie mogelijk een lage drempel voor pijn hebben en dat ze eerder interne sensaties zullen opmerken dan andere mensen.

Behandeling

Onderzoek gepubliceerd in JAMA heeft aangegeven dat cognitieve gedragstherapie (CBT) en het gebruik van selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals fluoxetine en paroxetine, nuttig kunnen zijn bij de behandeling van hypochondrie.

CGT kan de patiënt helpen zijn angsten te rationaliseren en SSRI's kunnen het niveau van angst verminderen door middel van medicatie.

Het University of Maryland Medical Center (UMM) suggereert een aantal alternatieve therapieën die de symptomen kunnen verlichten, en waarschuwt dat deze nog niet door onderzoek worden ondersteund.

Ze omvatten het vermijden van stimulerende middelen zoals koffie, alcohol en tabak, het beoefenen van mindfulness-meditatie en gezond eten.

Kruiden beweerden angst te verminderen, waaronder sint-janskruid, kava kava en bacopa. UMM waarschuwt echter dat patiënten een arts moeten raadplegen alvorens kruiden te gebruiken, omdat sommige kruidengeneesmiddelen kunnen reageren met medicijnen of andere bijwerkingen kunnen hebben.