nl.3b-international.com
Het meten van de kwaliteit van leven belangrijk bij kanker-overlevingsonderzoek
Kankeroverlevingsonderzoeken moeten vragen behandelen over hoe goed mensen overleven met hetzelfde belang als hoe lang: kwaliteit van leven op gelijke voet stellen met overlevingsjaren, zeggen onderzoekers die deze maand in een wetenschappelijk tijdschrift schrijven.
Effectieve en betrouwbare levenskwaliteit biedt steeds waardevollere informatie voor kankerpatiënten en hun artsen wanneer zij behandelopties, hun mogelijke gevolgen en de waarschijnlijke revalidatiebehoeften bespreken, schrijft Drs. Paul B. Jacobsen en Heather S. Jim, van de afdeling Gezondheidsresultaten en Gedrag in het Moffitt Cancer Center in Tampa, Florida, in het oktobernummer van Cancer Epidemiology, Biomarkers en Prevention.
Kwaliteit van leven wordt vaak net zo nadrukkelijk besproken als overleving van kanker in jaren, en heeft een aantal belangrijke toepassingen in onderzoek naar kanker-overlevingsvermogen.
Maar hoe de kwaliteit van leven van overlevenden van kanker te meten, wordt nog steeds ontwikkeld, zeggen de auteurs, die een overzicht geven van hoe kwaliteit van leven wordt gedefinieerd en geconstrueerd als een wetenschappelijke maatregel, en de manieren waarop het gewoonlijk wordt gebruikt bij onderzoek met volwassen kanker overlevenden.
Kortom, ze bieden verschillende prioriteiten voor toekomstig onderzoek, waaronder de manier waarop de kwaliteit van leven moet worden gemeten, in wie en hoe dergelijke maatregelen moeten worden gebruikt door artsen die voor overlevenden van kanker zorgen.
Zij schrijven:
"Beoordeling van de kwaliteit van leven bij kankerpatiënten kan worden aangepast door het gebruik van specifieke maatregelen voor een bepaalde ziekte, behandeling of eindpunt van het kanker-continuüm".
De auteurs beschrijven hoe observationele studies kwaliteit van leven-maatregelen gebruiken om problemen die patiënten tijdens en na kankerbehandelingen ervaren, te karakteriseren en kwantificeren, evenals de tijd die is verstreken sinds de behandeling is voltooid.
"Deze informatie kan worden gebruikt om patiënten te informeren over de verwachte gevolgen van specifieke behandelingen en om hun revalidatiebehoeften te helpen identificeren," zegt Jacobsen in een verklaring.
Gerandomiseerde gecontroleerde studies gebruiken ook levenskwaliteitmaatregelen om de impact van verschillende behandelingen te evalueren en te vergelijken, of om manieren te vergelijken om het welzijn van de patiënt te verbeteren. Het gebruik van deze maatregel als "een eindpunt in studies kan nuttig zijn om te achterhalen welke behandelingen de beste kwaliteit van leven opleveren voor overlevenden van kanker," voegt Jacobsen toe.
Een andere manier om de kwaliteit van leven te beoordelen, is het evalueren van de kwaliteit van zorg die patiënten krijgen.
Er zijn verschillende manieren om deze informatie te verzamelen, wat een weerspiegeling is van de nogal brede aard van het concept "kwaliteit van leven". Zoals Jim uitlegt:
"Kwaliteit van leven is een multidimensionaal construct over het functioneren - van fysiek naar sociaal - en wordt meestal beoordeeld door zelfrapportage, hetzij door een interview of een vragenlijst."
"Echter, sommige onderzoeken suggereren dat patiënten minder geneigd zijn om een ??slechte kwaliteit van leven te rapporteren in reactie op een interview dan een vragenlijst," voegt ze eraan toe.
Alles bij elkaar evalueren Jacobsen en Jim bijna 20 veelgebruikte manieren om de kwaliteit van leven te meten in studies van kankerpatiënten en -overlevenden.
Een dergelijke maatregel die zij beoordelen, is de kwaliteit van leven bij volwassen kanker-overlevenden (QLACS), die volgens hen, net als veel bestaande kankerspecifieke maatregelen, betrekking heeft op het vaststellen van de na-effecten van diagnose en behandeling, maar "mogelijk problemen niet adequaat beoordeelt. dat kan lang na de behandeling blijven bestaan, zoals pijn, vermoeidheid, cognitieve problemen, seksuele problemen en zorgen over het lichaamsbeeld, "zegt Jim.
Het initiatief PROIIS (Patient-Reported Outcomes Measurement Information System) biedt meer consistentie, schrijf de auteurs.
PROMIS begon in 2004 met zes primaire onderzoekslocaties en een statistisch coördinatiecentrum. Het systeem wordt gefinancierd door de National Institutes of Health (NIH) en ontwikkelt, valideert en standaardiseert meetinstrumenten voor zelfrapportage van een reeks aandoeningen, waaronder kanker.
Jacobsen en Jim merken ook op dat te veel kankeroverlevingsonderzoek "gemaksbemonstering" gebruikt op een enkele wervingssite, en dergelijke studies gebruiken vaak monsters die te klein zijn.
Jacobsen zegt dat we meer onderzoeken nodig hebben die veel grotere groepen overlevenden van kanker gebruiken die op verschillende locaties zijn gerekruteerd, of zelfs usie-populatie-gebaseerde manieren om monsters te creëren en aan te werven.
Hij en Jim merken op dat de "duidelijke toename" in gepubliceerde studies over de kwaliteit van leven van overlevenden van kanker een groeiende en wijdverspreide erkenning suggereert dat een dergelijke maatregel belangrijk en waardevol is in kankeronderzoek.
Maar als het veld zich moet ontwikkelen en vooruitgaan, moeten belangrijke zaken worden aangepakt, zegt Jacobsen:
"Het belangrijkste hiervan is hoe de kwaliteit van leven moet worden gemeten, in wie het wordt gemeten en welk gebruik wordt gemaakt van gegevens over de kwaliteit van leven."
Geschreven door Catharine Paddock PhD
Afvallen terwijl je suiker nog steeds consumeert
Volgens een nieuw onderzoek in Nutrition Journal kunnen mensen nog steeds afvallen, zelfs als ze typische hoeveelheden suiker of fructose-glucosestroop (HFCS) consumeren, zolang hun totale calorie-inname wordt beperkt. James M. Rippe, M.D., een van de auteurs van de studie, zegt: "Ons onderzoek ontkracht de verguizing van fructose-glucosestroop in het dieet.
Bevindingen van een online gepubliceerde analyse in The Lancet onthulden dat wereldwijd slechts negen van de 137 ontwikkelingslanden op schema liggen om beide Millennium Development Goals (MDG's) 4 en 5 te bereiken om de gezondheid van vrouwen en kinderen te verbeteren, waarbij de resterende 128 ontwikkelingslanden falen de doelen bereiken.
